.
Περιφέρεια : Ηπείρου
Νομός : Ιωαννίνων
-- Δήμος Τζουμέρκων --
Ο Βαπτιστής (πρώην Γκούρα Χουλιαράδων[1], Γκούρα και Βαπτιστής Ιωάννης[2]) είναι ορεινό χωριό του δήμου Βορείων Τζουμέρκων του νομού Ιωαννίνων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 146 μόνιμους κατοίκους.
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
Ο Βαπτιστής είναι χτισμένος σε μία πλαγιά του όρους των Τζουμέρκων Λάπατα, σε υψόμετρο 880 μέτρων, μέσα σε μια χαράδρα που χωρίζει τα υψώματα Κακούρι και Κορούνα κοντά στον παραπόταμο του Αράχθου, Καλαρρύτικο. Απέχει 35 χιλιόμετρα από την πόλη των Ιωαννίνων. Τριγύρω του κυριαρχούν δάση, λαγκάδια, γκρεμοί και ανατολικά βρίσκεται η κορυφή Καταρραχιάς των Τζουμέρκων, με υψόμετρο 2.280 μ.
Ιστορικά, μέχρι και το τέλος της Τουρκοκρατίας ο Βαπτιστής δεν αναγνωριζόταν ως αυτόνομο χωριό, αλλά ως συνοικισμός των γειτονικών Χουλιαράδων[3]. Όπως και τα υπόλοιπα 14 των Τζουμέρκων που βρίσκονταν στην αριστερή όχθη του Αράχθου, προσαρτήθηκε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου[1] και στην απαρίθμηση που ακολούθησε από τις ελληνικές αρχές καταχωρήθηκε ως αυτοτελής οικισμός[3]. Διοικητικά αποτέλεσε μέχρι το 1997 οικισμό της επαρχίας Δωδώνης. Αρχικά ανήκε στην κοινότητα Χουλιαράδων[2], από την οποία αργότερα αποσπάστηκε για να αποτελέσει έδρα ομώνυμης κοινότητας[4], ενώ στη συνέχεια υπήχθη στον δήμο Τζουμέρκων[2]. Από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Βορείων Τζουμέρκων. Οι λίγοι μόνιμοι κάτοικοί του, ασχολούνται κυρίως με την πτηνοτροφία.
Απογραφές πληθυσμού
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 174[2] | 267[2] | 334[2] | 403[2] | 369[2][4] | 512[2] | 315[2] | ; | 146 |
Παραπομπές
Νικ. Χ. Παπακώστα, Ηπειρωτικά. Ιστορικά, Λαογραφικά, Κοινωνικά, τόμος Α΄ (Αθαμανικά), Αθήναι 1967, σελ. 166.
Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, Α΄ τόμος, ΤΑ ΝΕΑ, Αθήνα 2012, σελ. 123.
Μιχάλης Κοκολάκης, Το ύστερο Γιαννιώτικο Πασαλίκι. Χώρος, διοίκηση και πληθυσμός στην τουρκοκρατούμενη Ηπειρο (1820-1913), Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2003, σελ. 243.
Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, έκδοσις πέμπτη, εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., Αθήναι, τόμος 4ος, Συμπλήρωμα, σελ. 427.
Βιβλιογραφία
Μιχάλης Κοκολάκης, Το ύστερο Γιαννιώτικο Πασαλίκι. Χώρος, διοίκηση και πληθυσμός στην τουρκοκρατούμενη Ηπειρο (1820-1913), Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2003.
Νικ. Χ. Παπακώστα, Ηπειρωτικά. Ιστορικά, Λαογραφικά, Κοινωνικά, τόμος Α΄ (Αθαμανικά), Αθήναι 1967.
Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, Α΄ τόμος, ΤΑ ΝΕΑ, Αθήνα 2012.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Βαπτιστού |
| Βαπτιστής, ο |
| Τοπική Κοινότητα Κέδρου |
| Κέδρος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Μιχαλιτσίου |
| Μιχαλίτσι, το |
| Τοπική Κοινότητα Παλαιοχωρίου Σιράκου |
| Παλαιοχώρι, το |
| Τοπική Κοινότητα Πετροβουνίου |
| Πετροβούνι, το |
| Τοπική Κοινότητα Ποτιστικών |
| Ποτιστικά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Προσηλίου |
| Προσήλι, το |
| Τοπική Κοινότητα Χουλιαράδων |
| Χουλιαράδες, οι |
Νομός Ιωαννίνων : Δήμος, Κοινότητα Ιωαννιτών | Αγίου Δημητρίου | Ανατολής | Ανατολικού Ζαγορίου | Άνω Καλαμά | Άνω Πωγωνίου | Δελβινακίου | Δωδώνης | Εγνατίας | Εκάλης | Ευρυμενών | Ζίτσας | Καλπακίου | Κατσανοχωρίων | Κεντρικού Ζαγορίου | Κόνιτσας | Λάκκας Σουλίου | Μαστοροχωρίων | Μετσόβου | Μολοσσών | Μπιζανίου | Παμβώτιδος | Πασαρώνος | Περάματος | Πραμάντων | Σελλών | Τζουμέρκων | Τύμφης | Αετομηλίτσας | Βαθυπέδου | Βοβούσας | Διστράτου | Καλαριτών | Λάβδανης | Ματσουκίου | Μηλιάς | νησιού Ιωαννίνων | Πάπιγκου | Πωγωνιανής | Σιράκου | Φούρκας Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Ιωαννίνων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης
|
|||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Κυρίαρχα κράτη |
Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία3 | Γερμανία | Γεωργία1 | Δανία | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο3 | Ιρλανδία | Ισλανδία | Ισπανία3 | Ιταλία | Καζακστάν1 | Κροατία | Κύπρος2 | Λετονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία3 | Ολλανδία3 | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία | |
|
|||||||
| Εξαρτημένα εδάφη |
|
||||||||
| Μερικώς αναγνωρισμένα κράτη | |||||||||
|
1. Διηπειρωτικές χώρες με επικράτεια στην Ευρώπη και στην Ασία. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Κράτη που περιλαμβάνουν υπερπόντια εδάφη και σε άλλες ηπείρους με τη μητροπολιτική περιοχή να βρίσκεται στην Ευρώπη.
|
|||||||||
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
