.
Περιφέρεια : Δυτικής Ελλάδας
Νομός : Αιτωλοακαρνανίας
-- Δήμος Μεδεώνος --
Η Τρύφος είναι ορεινός οικισμός, (υψόμετρο 520 μέτρα), του νομού Αιτωλοακαρνανίας με 780 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Βρίσκεται στην πρώην επαρχία Ξηρομέρου, στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού, ΒΔ της λίμνης Αμβρακίας, σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από το Αγρίνιο και 90 χιλιομέτρων από το Μεσολόγγι.
Στην πλατεία του χωριού δεσπόζει η ενοριακή εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Ιστορία
Το χωρίο Τρύφου αναφέρεται από το 1521 όπου είχε 48 οικογένειες˙ μέχρι το 1650 ο πληθυσμός του είναι περίπου ίδιος, από εδώ αρχίζει η σταδιακή μείωσή του και στις παραμονές της Επανάστασης 1815, είχε 15 οικογένειες. Το σημερινό χωρίο δημιουργήθηκε μεταεπαναστατικά με τη συνένωση των συνοικισμών Αλευρά, Παλιοχώρι και Πατερίτσα. Έχει ξηρό και δροσερό κλίμα το καλοκαίρι. Σε υψόμετρο 500 μέτρα σε λοφοσειρά ανατολικά των Ακαρνανικών, πάνω από τις νότιες ακτές του Αμβρακικού.
Από το 1836 ανήκει στο Δήμο Εχίνου. Το 1879 είχε 381 κατοίκους, το 1889 είχε 471 το 1896 είχε 506. Το 1907 αναφέρονται πάλι και τα δύο μαζί και είχαν 562 κατοίκους, το 1920 είχε 641 κατοίκους, το 1928 είχε 642 κατοίκους, το 1940 είχε 864. Το 1971 είχε 1.200 κατοίκους και μαζί με το Βούστρι 1.500. Είχε 5θέσιο Δημοτικό Σχολείο και αγροτικό ιατρείο. Το 1981 είχε 1.176 κατοίκους, ως ενωμένος πια οικισμός.
Η Τρύφου κάηκε από τους Γερμανούς, οι οποίοι εκδικούνταν το θάνατο ενός Γερμανού αξιωματικού. Οι Γερμανοί έκαψαν τα 40, από τα 150 σπίτια του χωριού, γιατί εκεί κοντά σκοτώθηκε ένας αξιωματικός τους σε μάχη με τους αντάρτες. Οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει το χωριό. Τα απόκρημνα μέρη της Τρύφου με την πυκνή βλάστηση ήταν καταφύγια ανταρτών κατά το Β’ Παγκόσμιο και στη συνέχεια τον Εμφύλιο πόλεμο.
Ιαματικές Πηγές του Αγίου Βαρβάρου
Φυσικές πισίνες του ποταμού Aλευρά, στον Τρύφο Αιτωλοακαρνανίας
Σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από το Αγρίνιο, μεταξύ των Ακαρνανικών ορέων και του Αμβρακικού κόλπου, στα όρια του πρώην δήμου Μεδεώνος, βρίσκεται η πηγή του Αγίου Βαρβάρου. Κάτω από τα λουτρά κυλάει ο ποταμός Αλευράς. Λίγο πριν φθάσουμε στη πηγή συναντούμε στα δεξιά μονοπάτι που οδηγεί στη κοίτη του ποταμού Aλευρά όπου μπορούμε να δούμε τον μικρό καταρράκτη που υπάρχει εκεί. Σε ένα ιδανικό περιβάλλον με οικολογικά μονοπάτια στη φύση, ο επισκέπτης συνδιάζει την υδροθεραπεία με την ψυχική ηρεμία.
Πρόκειται για υδροθειούχες πηγές που αναβλύζουν στη δεξιά πλευρά του ποταμού Αλευρά. Η θερνοκρασία του νερού είναι 16 βαθμοί Κελσίου.Οι λουόμενοι μπορούν να κάνουν και ποσιθεραπεία .
Θεραπευτικές Ενδείξεις:Υδροθεραπεία για ρευματισμούς, αρθριτικά, δερματοπάθειες και γυναικολογικές παθήσεις. Ποσιθεραπεία για παθήσεις στομάχου, εντέρου και θρέψης. Δίπλα στο υδροθεραπευτήριο λειτουργεί κατά τους θερινούς μήνες ξενώνας.
Τρύφος | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Δήμος | Ακτίου - Βόνιτσας |
Δημοτική ενότητα | Μεδεώνος |
Τοπική κοινότητα | Τρύφου |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεάς Ελλάδας |
Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
Υψόμετρο | 500 |
Πληθυσμός | 635 (2011) |
Άλλα | |
Ταχ. κωδ. | 30004 |
Τηλ. κωδ. | +30 26460 |
Πηγές
Aθανάσιου Δ. Παλιούρα, "Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία", Εκδόσεις Αρσινόη, Αθήνα.
ΠΑΝΤΕΛΗ Π. ΦΑΚΟΥ "ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ" ΑΘΗΝΑ 1978
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΔΕΩΝΟΣ |
---|
Δημοτική Κοινότητα Κατούνας |
Άγιος Νικόλαος, ο |
Κατούνα, η |
Λουτράκι, το |
Τοπική Κοινότητα Αετού |
Αετός, ο |
Τοπική Κοινότητα Αχυρών |
Αχυρά, τα |
Τοπική Κοινότητα Κομπωτής |
Κομπωτή, η |
Τοπική Κοινότητα Κονοπίνας |
Κονοπίνα, η |
Τοπική Κοινότητα Τρύφου |
Τρύφος, ο |
Νομός Αιτωλοακαρνανίας: Δήμος Αγγελοκάστρου | Αγρινίου | Αιτωλικού | Αλυζίας | Αμφιλοχίας | Ανακτορίου | Αντιρρίου | Αποδοτίας | Αρακύνθου | Αστακού | Θέρμου | Θεστιέων | Ινάχου | Κεκροπίας | Μακρυνείας | Μεδεώνος | Μενιδίου | Μεσολογγίου | Ναυπάκτου | Νεάπολης | Οινιάδων | Παναιτωλικού | Παραβόλας | Παρακαμπυλίων | Πλατάνου | Πυλλήνης | Στράτου | Φυτειών | Χάλκειας Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αιτωλοακαρνανίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License