Στις 20 Μαΐου 1941, από αυτό το χωριό άρχισε η γερμανική επιδρομή στη Μάχη της Κρήτης. Οι Γερμανοί κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα μικρό προγεφύρωμα στα ανατολικά του Ταυρωνίτη ποταμού και έπειτα κατέλαβαν το αεροδρόμιο του Μάλεμε και το Ύψωμα 107.[1]
Διοικητικές μεταβολές

Με το ΦΕΚ 228Α - 12/07/1929 συστήνεται η κοινότητα Ταυρωνίτη με την απόσπαση των οικισμών Ταυρωνίτη, Δέμπλας και Πλάκας από την κοινότητα Πολεμαρχίου και προσάρτησή τους στην κοινότητα Ταυρωνίτη.
16/10/1940: Ο οικισμός Πλάκα της κοινότητας καταργείται.
Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 ο οικισμός Ταυρωνίτης και ο οικισμός Δέμπλα αποσπούνται από την κοινότητα και προσαρτώνται στο Δήμο Βουκολιών. Η κοινότητα καταργείται.
Με το ΦΕΚ Α87 - 07/06/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης) καταργείται ο Δήμος Βουκολιών και με τους Δήμους Πλατανιά, Κολυμβαρίου και Μουσούρων σχηματίζουν το νέο Δήμο Πλατανιά, ο οποίος απαρτίζεται από 52 Τοπικές Κοινότητες. Μία από αυτές είναι η Τοπική κοινότητα Ταυρωνίτη.

Πληθυσμός

Πορεία πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:[2]
Απογραφή 1900 1920 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός - - - 209 194 298 313 357 616 888

Η τοπική κοινότητα Ταυρωνίτη είχε 973 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (Ταυρωνίτης: 888, Δέμπλα: 85)
Γέφυρες

Στο χωριό βρίσκονται τρεις γέφυρες, κατασκευασμένες σε χρονικό διάστημα σχεδόν 100 ετών. Η παλαιότερη, μεταλλική, γέφυρα κατασκευάστηκε επί Κρητικής Πολιτείας το 1901, έργο πνοής για την εποχή, συνέδεσε την πόλη των Χανίων και την επαρχία της Κυδωνίας με τις επαρχίες Κισσάμου και Σελίνου. Λόγω του μεγάλου πλάτους του ποταμού Ταυρωνίτη (150 μ.) δεν μπορούσε να κτιστεί πέτρινη και γι’αυτό έγινε σιδερένια. Σχεδιάστηκε από τον μηχανικό Μιχάλη Σαββάκη. Τα σίδερα μεταφέρθηκαν από τη Γερμανία. Είχε ξύλινο οδόστρωμα πλάτους 3,5 μ. και πεζοδρόμια στα δύο πλάγια πλάτους 60 εκ. Η γέφυρα χαρακτηρίστηκε Νεότερο Ιστορικό Μνημείο για τη σημασία της στη Μάχη της Κρήτης (βρίσκεται στα όρια του αεροδρομίου του Μάλεμε) και της μετέπειτα περιόδου της Γερμανικής Κατοχής. Μέρος κατέρρευσε από τους βομβαρδισμούς και αναστηλώθηκε πρόχειρα από τους Γερμανούς. Αργότερα το 1997-8 λόγω της φυσικής φθοράς και της διάβρωσης των ορμητικών νερών, το πληγωμένο μέρος κατέρρευσε και πάλι. Το 2000, από τον τότε Δήμο Βουκολιών έγινε πλήρης αποκατάσταση όλης της γέφυρας στην αρχική μορφή της έτσι ώστε σήμερα να μπορεί να προσφέρεται για χρήση από πεζούς και ποδηλάτες.