.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Χανίων
Το Πολεμάρχι είναι χωριό το νομού Χανίων, 24 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης των Χανίων και ανήκει διοικητικά στην δημοτική ενότητα Βουκολιών του δήμου Πλατανιά, με πληθυσμό 169 κατοίκους και έκταση 2.300 στρέμματα σύμφωνα με την απογραφή του 2001.[1]
Τοπογραφία
Είναι χωριό χτισμένο στους πρόποδες ενός κατάφυτου από ελιές λόφου στο ξεκίνημα του δρόμου για τα χωριά Καλλιθέα, Χρυσαυγή, Ποντικιανά και Βούβες.
Ανηφορίζοντας από τον κεντρικό δρόμο υπάρχει ελαιοτριβείο, η Κάτω Βρύση και ένα κοιμητήριο με το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη, που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα.
Το χωριό εξαπλώνεται σε όλη την πλαγιά με τους οικισμούς Γκαγκανιανά και Μετόχι. Στην κορυφή βρίσκεται ο λόφος Λιμνή με πευκόδασος και το ναό της Αγίας Παρασκευής, που γιορτάζεται με πανηγύρι από τους κατοίκους κάθε χρόνο στις 27 Ιουλίου. Από εκεί φαίνονται ο Ταυρωνίτης ποταμός και το αεροδρόμιο του Μάλεμε.
Άλλα επισκέψιμα σημεία περιπάτου μέσα στο χωριό είναι τα Καταφύγια, δηλαδή γερμανικά οχυρωματικά έργα, τα Μουριά, τα Χάλαρα και τα Ανατολικά, όπου εντοπίστηκαν ίχνη αρχαίου οικισμού.
Στο Πολεμάρχι εδράζεται και Πολιτιστικός Σύλλογος, που διοργανώνει κάθε χρόνο το πανηγύρι στο ναό της Αγίας Παρασκευής με παραδοσιακά κεράσματα και μουσική στις 27 Ιουλίου
Στην πλατεία του χωριού τοποθετήθηκε κρήνη και σκαλιστός τοίχος.
Στο χωριό βρίσκεται ο ναός του Σωτήρα Χριστού στο κέντρο, όπου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, ο μικρός δίκλιτος ναός του Αγίου Ιωάννη του Ριγολόγου, που γιορτάζει στις 28-29 Αυγούστου, αφιερωμένος στους Άη Γιάννη και Αγία Άννα από το θεμελιωτή και δωρητή του Μιχάλη Δασκαλάκη στη μνήμη των γονιών του.
Ιστορικά στοιχεία
Το Πολεμάρχι είναι ένα χωριό με στοιχεία από όλες τις ιστορικές περιόδους.
Το όνομά του το οφείλει σε ένα Ρωμαίο εκατόνταρχο, που ονομαζόταν Πολέμαρχος σύμφωνα με τους Ενετούς απογραφείς Μπασιλικάτα και Φραγκίσκο Μπαρότσι,ενώ κατά τον Σπανάκη το όνομά του ανάγεται στους βυζαντινούς χρόνους όταν ο Νικηφόρος Φωκάς ο Β,μετά την ανακατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες το 961, εγκατέστησε στο χωριό στρατιωτικούς αξιωματούχους του(πολέμαρχους).
Επίσης σύμφωνα με τον Πέτρο Καστροφύλακα αναφέρεται ως Polemarchi με πληθυσμό 142 κατοίκων το 1583, ενώ ουσιαστικά το χωριό είναι γνωστό από τα πρώτα χρόνια της Ενετοκρατίας το 1208.[2]
Αποτελούσε την έδρα της ομώνυμης κοινότητας ως το 1998, όταν εντάχθηκε στον τότε δήμο Βουκολιών, ενώ σήμερα ανήκει στο νέο δήμο Πλατανιά.
Σύμφωνα με τη ΦΕΚ 23Α της 31-01-1925, ο οικισμός Πολεμάρχι προσαρτήθηκε στην κοινότητα Καμισιανών[2] και με τη ΦΕΚ 193Α της 12-06-1926, οι οικισμοί Πολεμάρχι, Δέμπλα, Πλάκα και Κάνεβα αποσπάστηκαν από την κοινότητα Καμισιανών και εντάχθηκαν στη νέα κοινότητα Πολεμαρχίου[2].
Εδώ έπεσε μαχόμενος υπέρ της ελευθερίας της Κρήτης και ο Φιλικός Ηγούμενος της Μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερός στις 5 Φεβρουαρίου 1823[3] μαζί με άλλους αγωνιστές τραυματιζόμενος θανάσιμα από τους Τούρκους σε μάχη. Προς τιμήν του έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο στο κέντρο του χωριού[4].
Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, σκοτώθηκαν στο χωριό η Δωροθέα Δασκαλάκη (από αεροπορικό βομβαρδισμό στις 12 Ιουλίου 1943) και ο Εμμανουήλ Ελευθεράκης (από έκρηξη νάρκης στο αεροδρόμιον Μάλεμε στις 16 Ιουνίου 1941)[5].
Παραπομπές
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2011.
«Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2020.
«Preveli Monastery». www.preveli.org. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2020.
«Μνημείο Μελχισεδέκ Τσουδερού - Πολεμάρχι - YouTube». www.youtube.com. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2020.
«Ο μακρύς κατάλογος των ηρωικών νεκρών μας που εξετέλεσαν οι γερμανοί ναζί στη διάρκεια της κατοχής ,». Κουζουλάδες. 11 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2020.
Πηγές
«Πολεμάρχι και Βουκολιές». Χανιώτικα Νέα. 10 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2020.
Δημοτική Ενότητα Βουκολίων |
---|
Τοπική Κοινότητα Ανώσκελης |
Ανώσκελη, η |
Τοπική Κοινότητα Βουκολιών |
Άνω Κεφάλα, η |
Βουκολιαί, αι |
Γαβαλομούριον, το |
Κάτω Κεφάλα, η |
Κουλκουθιανά, τα |
Μέσα Βουκολιαί, αι |
Φωτακάδον, το |
Τοπική Κοινότητα Κακοπέτρου |
Κακόπετρος, ο |
Κοτσυφιανά, τα |
Μεσαύλια, τα |
Τοπική Κοινότητα Νέου Χωρίου Κυδωνίας |
Καφούρος, ο |
Μουλαμεριανά, τα |
Νέον Χωρίον, το |
Πετρές, ο |
Πηγή, η |
Τοπική Κοινότητα Νεριανών |
Νεριανά, τα |
Τοπική Κοινότητα Παλαιών Ρουμάτων |
Κατζιανά, τα |
Κεχρές, ο |
Ληδιανά, τα |
Λουφαρδιανά, τα |
Μιχαλιανά, τα |
Μπουγιουκλιανά, τα |
Νεαρά Εσιανά, τα |
Παλαιά Ρούματα, τα |
Πλατανές, ο |
Τοπική Κοινότητα Πολεμαρχίου |
Πολεμάρχιον, το |
Τοπική Κοινότητα Ταυρωνίτου |
Δέμπλα, η |
Ταυρωνίτης, ο |
Τοπική Κοινότητα Χρυσαυγής |
Καλλιθέα, η |
Νερατζιά, η |
Χρυσαυγή, η |
Νομός Χανίων : Δήμος, Κοινότητα Χανίων | Ακρωτηρίου | Ανατολικού Σελίνου | Αρμένων | Βάμου | Βουκολίων | Γεωργιουπόλεως | Ελευθερίου Βενιζέλου | Θερίσου | Ινναχωρίου | Καντάνου | Κεραμιών | Κισσάμου | Κολυμβαρίου | Κρυονερίδας | Μουσούρων | Μυθήμνης | Νέας Κυδωνίας | Πελεκάνου | Πλατανιά | Σούδας | Σφακίων | Φρε Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Χανίων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License