ART

EVENTS

.

ΕλλάδαΕλλάδα

Περιφέρεια: Πελοπόννησος
Νομός: Αρκαδίας

Νομός Αρκαδίας

-- Δήμος Ηραίας --

Το Σέρβου[1] είναι ορεινό χωριό του Δημοτικού Διαμερίσματος Σέρβου του πρώην Δήμου Ηραίας και του τέως Δήμου Γορτυνίας της Δημοτικής Ενότητας Ηραίας του Νόμου Αρκαδίας.Είναι χτισμένο στις πλαγιές του όρους Μαίναλο και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αρκαδίας. Με τη γραφικότητά του και τη φυσική του θέση αποτελεί αληθινή έκπληξη για τον επισκέπτη. Το υψόμετρο στην πλατεία του χωριού είναι 1060 μ.ενώ η ονομασία του χωριού οφείλεται στην πρώτη εποίκηση στην περιοχή ενός Σέρβου τσοπάνου. Το χωριό έχει παλιά παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια χτισμένα αμφιθεατρικά στην πλαγιά του βουνού.

Το χωριό με την όμορφη θέα στην περιοχή, διατηρεί πολλά παραδοσιακά πετρόχτιστα σπίτια, πέτρινες βρύσες και αξιόλογες εκκλησίες. Αξίζει να αναφερθούμε στο ναό της Αγ. Παρασκευής (19ος αι.), στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής (19ος αι.) και στο ναό της Παναγίας στην πλατεία. Το χωριό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση και από εκεί καταγόταν και ο οπλαρχηγός Δάρας, το σπίτι του οποίου διατηρείται.

Στην είσοδο του χωριού είναι η βρύση "Σουλινάρι" και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που χτίστηκε το 1877. Δίπλα της του παπά το λιθάρι. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο τοπικός Τούρκος αγάς επιχείρησε να εισβάλει με το άλογό του μέσα στην εκκλησία, ο παπάς προσευχήθηκε πάνω από την πέτρα και το άλογο έριξε τον αγά κάτω. Το χωριό έχει, ιδιαίτερα από την πλατεία εξαιρετική θέα στη γύρω περιοχή με εκτεταμένο ορίζοντα. Διακρίνονται τα γειτονικά χωριά Λικούρεση και Ψάρι όπως επίσης και η Ανδρίτσαινα στα νότια. Στο βάθος, προς την Ηλεία, η θάλασσα.[2]

Ιστορικά στοιχεία

Ο ευρύτερος χώρος, δυτικά και ανατολικά του σημερινού χωριού, κατοικούταν από τους πρώτους αιώνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αυτό μαρτυρούν τουλάχιστον τα διάφορα ευρήματα που έχουν έλθει στο φως κατά την καλλιέργεια και το σκάψιμο της άγονης γης. Του Σέρβου εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά την απογραφή του 1461. Κατοικούταν όμως και προ του 1440, διότι σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, την εποχή εκείνη ο οικισμός Λατζέϊκα κοντά στο χωριό Λάλα της Αχαΐας κατοικούταν από Σέρβους κτηνοτρόφους. Το 1735 ήλθε στου Σέρβου ως φυγάς από τους Ντρέδες της Τριφυλλίας ο Ι.Δάρας, οποίος και περιέθαλψε 20 χρόνια αργότερα τον Κόλια Πλαπούτα. Στον ξεσηκωμό του 1821 το χωριό έλαβε ενεργό μέρος με πρωτεργάτες τον οπλαρχηγό Φ. Δάρα, εγγονό του Ι. Δάρα και γαμπρό και γραμματικό του οπλαρχηγού Δ. Πλαπούτα, όπως και τον Παπασχίζα.


Εκκλησίες Σέρβου

Ξεχωρίζει η πετρόκτιστη εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής (1872) στο πάνω χωριό με χαρακτηριστικό οκταγωνικό τρούλο, όμορφο τέμπλο και περίτεχνο πέτρινο μωσαϊκό. Όμορφη είναι επίσης η αρκετά νεώτερη εκκλησία - μητροπολιτικός ναός του χωριού - της Παναγίας, στην πλατεία του χωριού, με το επιβλητικό πέτρινο καμπαναριό. Αξιοθαύμαστος είναι και ο ναός Αγίας Παρασκευής με την Τρανή Βρύση σε πολύ ωραίο σημείο. Ο Άγιος Αθάνασιος επίσης είναι ένα ξωκκλήσι λίγο πιο έξω από το χωριό πάνω στον δρόμο προς Λυκούρεση. Ένα ακόμα όμορφο ξωκκλήσι είναι του Αγίου Αντρέα λίγο πιο πάνω από το χωριό σε σημείο με υπέροχη θέα.


Δημογραφικά στοιχεία

Ο πληθυσμός του χωριού ασχολείτο κατ' εξοχή με την κτηνοτροφία και λιγότερο με τη γεωργία. Αργότερα πολλοί κάτοικοι ασχολήθηκαν με τις κατασκευές σαν κτίστες, όπου και διέπρεψαν δημιουργώντας μεγάλη παράδοση, καθώς και με το εμπόριο. Αργότερα τα παιδιά των κτιστών στράφηκαν προς τις τέχνες, τις επιστήμες και το εμπόριο όπου πολλοί από αυτούς διακρίθηκαν. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο οικισμός είχε 108 μόνιμους κατοίκους ενώ ο αριθμός του πληθυσμού στην απογραφή του 2001 ήταν 299 μόνιμοι κάτοικοι.

Γεωγραφικά στοιχεία
Το Σέρβου συνδέεται οδικά με δρόμο 11 χιλιομέτρων με την επαρχιακή οδό Δημητσάνας - Καρκαλούς, με δρόμο 7 χιλιομέτρων με τον Λυκούρεση, με χωματόδρομο 7 χιλιομέτρων με τους Αράπηδες και με χωματόδρομο 9 χιλιομέτρων με τον Αγ. Νικόλαο Λαγκαδίων. Το Σέρβου απέχει 10 χιλιόμετρα από τα Λαγκάδια, 15 χιλιόμετρα από την Δημητσάνα και 60 χιλιόμετρα από την Τρίπολη.

Σέρβου Αρκαδίας - 35 χρόνια πίσω!


Παραπομπές

Σέρβου Αρκαδίας
«Σέρβος (Σέρβου) - Ηραία - Αρκαδία». arcadia.ceid.upatras.gr. Ανακτήθηκε στις 2017-03-05.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΗΡΑΙΑΣ
Τοπική Κοινότητα Αγίου Ιωάννου Αρχαίας Ηραίας
Άγιος Ιωάννης Αρχαίας Ηραίας, ο
Τοπική Κοινότητα Αραχόβης
Αράχοβα, η
Τοπική Κοινότητα Κακουραίικων
Κακουραίικα, τα
Τοπική Κοινότητα Κοκκινορράχης
Κοκκινορράχη, η
Τοπική Κοινότητα Κοκκορά
Κοκκοράς, ο
Μπαρδάκι, το
Τοπική Κοινότητα Λιοδώρας
Λιοδώρα, η
Τοπική Κοινότητα Λουτρών Ηραίας
Αγιονέρι, το
Ιαματικαί Πηγαί, οι
Λιθαρός, ο
Λουτρά, τα
Λώτης, ο
Παρνασσός, ο
Τοπική Κοινότητα Λυκούρεση
Λυκούρεσης, ο
Τοπική Κοινότητα Λυσσαρέας
Λυσσαρέα, η
Τοπική Κοινότητα Όχθιας
Όχθια, τα
Τοπική Κοινότητα Παλούμπας
Παλούμπα, η
Παππαδάς, ο
Σαρλαίικα, τα
Τοπική Κοινότητα Πυρρή
Πυρρής, ο
Τοπική Κοινότητα Ράφτη
Αγάλω, η
Ράφτης, ο
Τοπική Κοινότητα Σαρακινίου Ηραίας
Σαρακίνι, το
Τοπική Κοινότητα Σέρβου
Αράπηδες, οι
Σέρβος, ο
Τοπική Κοινότητα Χρυσοχωρίου
Χρυσοχώρι, το
Τοπική Κοινότητα Ψαρίου
Ψάρι, το

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Το κείμενο προέρχεται από τον Οδηγό Περιφέρειας Πελοποννήσου και επιτρέπεται η χρήση του και η αναπαραγωγή του, ολική, μερική ή περιληπτική, με την προϋπόθεση ότι το αναπαραγόμενο προϊόν είναι ελεύθερα διαθέσιμο στη συνέχεια μέσω του Διαδικτύου και υπάρχει ευκρινής και διακριτή αναφορά στην πηγή. Οποιαδήποτε άλλη χρήση απαιτεί την γραπτή άδεια του ιδιοκτήτη ή του κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License