.

Ελλάδα

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Μεσσηνίας

Νομός Μεσσηνίας -

-- Δήμος Καλαμάτας --

Οι Πηγές, ή Πηγαίς, ή παλιότερα Μικρή Αναστάσοβα, είναι ένα από τα χωριά του Δυτικού Ταϋγέτου. Μετονομάστηκε από Μικρή Αναστάσοβα σε Πηγαί, με Βασιλικό Διάταγμα, το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 306Α - 22/12/1927.[1] Η επίσημη ονομασία του χωριού είναι: Αι Πηγαί (σήμερα "Πηγές Μεσσηνίας").

Από 1-1-2011 μετά την εφαρμογή του Νόμου Καλλικράτη, αποτελεί Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Καλαμάτας, του Δήμου Καλαμάτας, στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας.[2]

Θέση

Βρίσκεται στην Κεντρική λεκάνη συλλογής των υδάτων του ποταμού Νέδοντα και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε πλαγιά της οροσειράς του Μαλεβού[3] ή Αγίου Παντελεήμονα, που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Βόρειοδυτικού Ταϋγέτου.

Έχει υψόμετρο 737 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.[4] Το συναντάμε 2 χιλιόμετρα μετά από το χωριό Αρτεμισία και την παράκαμψη της 82ης Εθνικής Οδού, Σπάρτης - Καλαμάτας - Πύλου, προς Αλαγονία.
Έκταση και Πληθυσμός

Η Κοινότητα Πηγών έχει έκταση 11.492 στρέμματα και πληθυσμό στην Απογραφή του 2011, 87 κατοίκους.[5]

Η έκταση καθώς και ο πληθυσμός από το 1928 μέχρι την Απογραφή του 2011 εμφανίζεται στον ακόλουθο πίνακα:
Κοινότητες/Δ. διαμερίσματα Στρέμματα 1928 1940 1951 1981 1991 2001 2011
Μικρή Αναστάσοβα (Πηγαί) 11492 275 200 150 115 149 103 87
Ιστορία

Το χωριό δημιουργήθηκε τον 9° μ.χ.αιώνα από ορισμένες οικογένειες, οι οποίες μετεγκαταστάθηκαν από την Μεγάλη Αναστάσοβα λόγω των κατολισθήσεων που σημειώθηκαν εκεί.

Από την 1-1-2011 με την εφαρμογή του Νόμου Καλλικράτης, αποτελεί Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Καλαμάτας, του Δήμου Καλαμάτας, με έδρα την Καλαμάτα.[6]

Από 1-1-1999 έως 31-12-2010 με την εφαρμογή του Νόμου Καποδίστριας αποτελούσε Τοπικό Διαμέρισμα του Δήμου Καλαμάτας, του Νομού Μεσσηνίας.

Από 31-8-1912 έως 31-12-1998, αποτελούσε αυτόνομη Κοινότητα της Επαρχίας Καλαμών, του Νομού Μεσσηνίας.

Από 28-12-1836 έως 30-8-1912 αποτελούσε συνοικισμό του Δήμου Αλαγωνίας της Επαρχίας Καλαμών του Νομού Μεσσηνίας.

Από το 130 αιώνα περίοδο της Φραγκοκρατίας μέχρι 27-12-1836, αποτελούσε συνοικισμό των Πισινών Χωριών της Επαρχίας Μυστρά (Λακεδαίμονος).

Από τον 9ο μ.χ. αιώνα μέχρι το 13ο μ.χ. αιώνα αποτελούσε Συνοικισμό των Κουτσαβών και ανήκε διοικητικά στη Μεσσηνία.
Αξιοθέατα

Ο Ενοριακός Ιερός Ναός της Αγίας Βαρβάρας, διατηρητέο Βυζαντινό μνημείο του 1471 μ.χ.

Η Μονή των Αγίων Αποστόλων (Μετόχι της Μονής Μαρδατσίου). Σήμερα σώζεται μικρό τμήμα του καθολικού της Μονής, μαζί με το Ιερό (Άγιο Βήμα). Η τοποθεσία είναι πλούσια σε βλάστηση και νερά.

Το αθλητικό κέντρο στα Κερασούλια, ένα χιλιόμετρο μετά το χωριό, με κατεύθυνση προς Αλαγονία.[7]
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Δήμος Καλαμάτας

Πηγές

Αντώνιος Νικολάου Μασουρίδης, Γυμνασιάρχης, Διοικητικός Σύμβουλος του Μετοχικού Ταμείου των Πολιτ. Υπαλλήλων, 1936, ανατύπωση 1994 από τον Σύλλογο Αρτεμίσιων Αθηνών - Πειραιώς "ΑΛΑΓΟΝΙΑΚΑ" (Πηγαί και Βοηθήματα στη σελίδα 422).
"Αλαγονία και Αλαγόνιοι" Τόμος Ι & ΙΙ. Αγησίλαου Καλαμαρά. Έκδοση του συλλόγου Αλαγονίων Καλαμάτας. Καλαμάτα 2001. Βιβλιογραφία στη σελίδα 10.
"Μεσσηνία" Καλαμάτα 1995. Δημήτρη Διον. Σταματόπουλου φιλόλογου τεως διευθυντή Λυκείου.
"Μεσσηνιακά 1969-1970" Μίμη Η. Φερέτου. Έκδοση 1972 από «Αριστομένης» Μαυρομιχάλη 9 Αθήνα. Εγκυκλοπαίδεια * "Αλαγονία" σελίδα 228-240 και "Σίτσοβα" σελίδα 435.
"Δυτικά στον Ταΰγετο" τόμος Ι & ΙΙ και Βιβλιογραφία σελ 344. Γιώργος Πετράκος.
«Η ζωή στην Καλαμάτα και στην περιοχή της» (η ελληνική επαρχία) 1918-1943". Έκδοση 2001. Τάκη (Δημ) Π. Χιουρέα, προέδρου Σ.Ε. Τοπικών Οργανώσεων (επαρχιωτών).
Τόποι Γαλήνης και Ηρεμίας (Γ. Ι. Πετράκου).

Παραπομπές

«ΦΕΚ 306Α - 22/12/1927» (PDF).
«E-GO.GR - ΠΗΓΕΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ».
«MARIA ILIAKI - ΠΗΓΕΣ, ΤΟ ΓΡΑΦΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ».
«BUK.GR - ΠΗΓΕΣ».
«ΑΠΟΓΡΑΦΗ 2011 (ΦΕΚ 630Β - 20/03/2013, σελ. 289)» (PDF).
«Ε.Ε.Τ.Α.Α. - ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ = ΠΗΓΕΣ (ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΒΑ)».
«TERRABOOK - ΠΗΓΕΣ».

Πέτρος Δημάκης

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Δημοτική Κοινότητα Βέργας
Αγριόματα, η
Άνω Βέργα, η
Κάτω Βέργα, η
Μούσγα, η
Πάνω Γαλάρι - Καμπινάρι, το
Παραλία Βέργας, η
Δημοτική Κοινότητα Καλαμάτας
Άγιοι Πάντες, οι
Άγιος Φανούριος, ο
Γιανιτσάνικα Μεσσηνίας, τα - Σκουπιδότοπος, ο
Καλαμάτα, η
Καλλιθέα - Κούρτη Ράχη, η
Κοκκινόραχη, η
Κουταλά, τα
Μενινά, τα
Μονή Βελανιδιάς, η
Μονή Προφήτη Ιωήλ, η
Μπουρνιάς, ο
Προφήτης Ηλίας, ο
Φιλοθέη, η
Τοπική Κοινότητα Αλαγονίας
Αλαγονία, η
Μαχαλάς, ο
Τοπική Κοινότητα Αντικαλάμου
Αντικάλαμος, ο
Γουλίσματα, τα
Τοπική Κοινότητα Αρτεμισίας
Άγιος Ιωάννης Θεολόγος, ο
Αρτεμισία, η
Θεοτόκος, η
Τοπική Κοινότητα Ασπροχώματος
Ακοβίτικα, τα
Ασπρόχωμα, το
Καγκαρέικα, τα
Καλάμι, το
Κατσίκοβον, το
Λαγκάδα, η - Δημητρακοπουλέικα, τα
Τοπική Κοινότητα Ελαιοχωρίου
Αράχοβα, η
Δενδρά, τα
Διάσελλα, τα
Ελαιοχώρι, το
Μονή Διμιόβης, η
Περιβολάκια, τα
Τοπική Κοινότητα Καρβελίου
Αγία Τριάς, η
Εμιαλοί, οι
Καρβέλι, το
Κάτω Καρβέλι, το
Τοπική Κοινότητα Λαδά
Αγία Μαρίνα, η
Άγιος Βασίλειος, ο
Λαδάς, ο
Σιλίμποβες Μεσσηνίας, οι - Άγιος Βασίλης, ο
Τοπική Κοινότητα Λαιίκων
Κατσαραίικα, τα
Λαίικα, τα
Ξεροκάμπι, το
Σπιτάκια, τα
Τοπική Κοινότητα Μικράς Μαντινείας
Αλιμονέικα, τα
Ζουζουλέικα, τα
Μικρά Μαντίνεια, η
Τοπική Κοινότητα Νεδούσης
Νέδουσα, η
Τοπική Κοινότητα Πηγών
Πηγές, οι
Σκουρόλακκος, ο
Τοπική Κοινότητα Σπερχογείας
Σπερχόγεια, η

Νομός Μεσσηνίας : Δήμος, Κοινότητα

Τρικόρφου | Τριπύλας

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας.

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License

Πηγές Καλαμάτας

.