Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό φέρεται να δημιουργήθηκε στους βυζαντινούς χρόνους.[2] Το 1835 η Νεροτρουβιά προσαρτήθηκε στον δήμο Μεσσαπίων. Από το 1841 μέχρι το 1866 υπαγόταν στον Δήμο Χαλκιδέων, αλλά με το ΦΕΚ 69Α - 03/11/1866 προσαρτήθηκε πάλι στον δήμο Μεσσαπίων. Με την κατάργηση των δήμων το 1912 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας και το 1920 το χωριό μετονομάστηκε σε Νεροτριβιά. Με το πρόγραμμα Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Μεσσαπίων και με το πρόγραμμα Καλλικράτης στον δήμο Διρφύων - Μεσσαπίων.[3]
Απογραφές πληθυσμού

Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:
Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 390[1] 537[1] 603[1] 535[1] 407[1] 477[1] 404[1] 481 353
Σημεία ενδιαφέροντος

Ο καθεδρικός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Είναι βυζαντινού ρυθμού, με μεγάλο τρούλο.[2] Πέντε χιλιόμετρα ανατολικά του χωριού βρίσκεται το εξωκλήσι του Αγίου Γεώργιου. Κοντά στο χωριό βρίσκονται οι παραλίες Κακοπέρατο, Θεοτόκος, Λιμενάρι και Δάφνη.[4]

Παραπομπές

Σταματελάτος, Μιχαήλ; Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 551. ISBN 9603201332.
«Νεροτριβιά». servitoros.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκέμβριος 2019.
«Νεροτριβιά (Ευβοίας)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
«Νεροτριβιά>Προορισμοί/Αξιοθέατα». www.diakopes.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκέμβριος 2019.