.
Περιφέρεια : Βορείου Αιγαίου
Νομός : Σάμου
-- Δήμος Βαθέος --
Η Μονή Βροντά ή Παναγία Βροντιανή ή Παναγία Βροντιανής ή Παναγία Κοκκαριανής [3] είναι παλαιό μοναστήρι της Σάμου, κοντά στο χωριό των Βουρλιωτών της δημοτικής ενότητας Βαθέος. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Σάμου της Περιφερειακής Ενότητας Σάμου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είχε 16 κατοίκους. Εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου
Μονή Βροντά, Μονή Βροντά, Μονή Βροντά,
Ιστορικό
Η ανατολική (στον ήλιο) πλευρά της μονής Βροντά, 2013.
Χτίστηκε το 1566 από τους αδελφούς μοναχούς Ιάκωβο και Μακάριο κοντά σε παλαιότερα ερείπια ναού της Παναγίας και είναι αφιερωμένο στο γενέθλιο της Θεοτόκου. Η μονή Βροντά αναφέρεται από τον Ιωσήφ Γεωργειρήνη στην περιγραφή[4] που έγραψε για τη Σάμο, την Ικαρία και το Άγιο Όρος. Ο Ζοζέφ Πιτόν ντε Τουρνεφόρ αναφέρει ότι στις 19-21 Φεβρουαρίου του 1702 φιλοξενήθηκε στη μονή Βροντά για τρεις μέρες, εξαιτίας της διαρκούς κακοκαιρίας. Εκτενή περιγραφή της μονής δίνει ο Επαμεινώνδας Σταματιάδης στα Σαμιακά,[5] όπου και παραθέτει τα κείμενα πατριαρχικών εγγράφων ίδρυσης και επέκτασης της περιουσίας της μονής. Το παλαιότερο εξ αυτών χρονολογείται το 1566.
Η είσοδος της μονής, 2011.
Οι καλόγεροι της μονής δεν ήταν αμέτοχοι των πολιτικών αντιπαραθέσεων. Το 1821 ο ηγούμενος της μονής Νείλος δολοφονήθηκε στο Κέδρο ενώ επέστρεφε από το Βαθύ. Για το έγκλημα προβλήθηκαν πολιτικοί λόγοι, ότι ο Νείλος υπεστήριζε την φατρία των Καλικαντζάρων, δηλαδή των φιλότουρκων προεστών. Τον Απρίλιο του 1835 οι καλόγεροι κατηγορήθηκαν από κατοίκους του χωριού των Βουρλιωτών προς το καθεστώς της ηγεμονίας ότι δημιουργούσαν πολιτική αναταραχή.[6] Τον Σεπτέμβρη του 1850 μια οκταμελής ομάδα κακοποιών μπήκε στο μοναστήρι και στη συνέχεια απήγαγε και εφόνευσε τον ηγούμενο Δανιήλ. Οι κακοποιοί δικιολόγησαν την πράξη τους λέγοντας ότι ο Δανιήλ υπεστήριζε τον τυραννικό ηγεμόνα Στέφανο Βογορίδη.
Στην εποχή του Επαμεινώνδα Σταματιάδη, δηλαδή περί το 1890, εγκαταβιούσαν στη μονή έντεκα μοναχοί. Η κτηματική της περιουσία ανερχόταν σε 104 κτήματα συνολικής έκτασης 876 στρεμμάτων. Εξ αυτών, 752 στρέμματα ήταν αμπέλια. Μετόχια της μονής ήταν ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στους Βουρλιώτες, η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Κοκκάρι, το μετόχι της Ζωοδόχου Πηγής στο Βαθύ προς τον Κότσικα), το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου στον Άνω Άγιο Κωνσταντίνο και η Αγία Τριάδα στη Βλαμαρή.
Καταστράφηκε σε μεγάλη έκταση από φωτιά τον Αύγουστο του 2000. Έχει ανακαινισθεί το 2010-13.
Ηγούμενοι
Γνωστοί διατελέσαντες ηγούμενοι[7] της μονής Βροντά είναι οι εξής:
Περίοδος | Όνομα | Παρατηρήσεις |
---|---|---|
1556 | Ιάκωβος | κτήτωρ |
Μακάριος | κτήτωρ | |
1678 | Μελέτιος | |
1732 | Σεραφείμ | |
1748 | Ιωακείμ | |
1772 | Δανιήλ | |
1773 | Ιάκωβος | |
προ του 1775 | Ιωσήφ | |
προ του 1778 | Δαμασκηνός | |
1789 | Μελέτιος | |
1793 | Ιάκωβος Λάσκαρης | |
προ του 1798 | Ιάκωβος Κατερίνης | |
προ του 1802 | Μακάριος | |
προ του 1806 | Ιωακείμ | |
1813-1819 | Ιωσήφ | |
1811 | Νείλος | |
1816 | Καλλίνικος | |
1822 | Νικηφόρος Κυριακού | |
1822 | Νικόδημος Κονταξής | |
1823 | Γαβριήλ | |
προ του 1823 | Ιερόθεος | |
προ του 1825 | Ιερεμίας Κωτζιμπάκης | |
1827 | Δανιήλ | |
προ του 1836 | Ιερώνυμος | |
1820 | Γεράσιμος | |
1851 | Ιάκωβος Στεργίου | |
1866-1892 | Δανιήλ Διακογιάννης | |
1892-1895 | Γαβριήλ Τροβάς | |
1896-1899 | Κύριλλος Αυτιάς | |
1900 | Δανιήλ Καμινάρης | |
1907 | Μελέτιος Αξωτιάδης | |
; | Μπελιμπάς | |
1935;-1956 | Διονύσιος Ζουμπούλης | |
1956-1957 | Εμμανουήλ Βαλούκας | |
1957-1958 | Γεώργιος Διολέτης | |
1958 | Θεόφιλος Χαρίτσος | |
ως σήμερα | Θεοφάνης |
Παραπομπές
(Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
www.samosin.gr/el/item/παναγία-βροντά-μοναστήρι/.
«Παναναγία Βροντά Μοναστήρι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2019.
Georgirenes, Joseph (1677). A description of the present state of Samos, Nicaria, Patmos, and Mount Athos. London: W.G. σελ. 22.
Σταματιάδης, Επαμεινώνδας (1886). Σαμιακά (PDF). Σάμος: Ηγεμονικό Τυπογραφείο. σελίδες 279, τόμος Δ'. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013.
Λάνδρος, Χρήστος (2001). Η μετεπαναστατική Σάμος σε υποτέλεια, το πρώτο πρωτόκολλο αλληλογραφίας της Ηγεμονίας, 1834-1835. Αθήνα: Πνευματικό Ίδρυμα Σάμου "Νικόλαος Δημητρίου".
Ιωάννης, μητροπολίτης Σιδηροκάστρου (1996). Η Εκκλησία της Σάμου. Σιδηρόκαστρο. σελίδες 142–143.
Δημοτική Ενότητα Βαθέος |
---|
Δημοτική Κοινότητα Βαθέος |
Αγία Ζώνη, η |
Αγία Μαρκέλλα, η |
Αγία Τριάδα, η |
Άη Θανάσης, ο |
Βαθύ, το |
Βαρέλλα, η |
Δροσιά, η |
Ζερβού, η |
Ζωοδόχος Πηγή, η |
Καμάρα, η |
Κέδρον, το |
Κουμαριώνας, ο |
Μεσόκαμπος, ο |
Μωραϊτοχώρι, το |
Νικόλα, η |
Παναΐτσα, η |
Πλάτανος, ο |
Τουρκομυλωνάς, ο |
Φλόκα, η |
Δημοτική Κοινότητα Σαμίων |
Αγία Παρασκευή, η |
Άγιος Νικόλαος, ο (νησίς) |
Ασπροχόρτι, το |
Γαλάζιο, το |
Διαπόρτι, το (νησίς) |
Κασονήσι, το (νησίς) |
Μακρόνησο, το (νησίς) |
Πρασονήσιο, το (νησίς) |
Σάμος, η |
Στρογγυλό, το (νησίς) |
Τοπική Κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου |
Άγιος Κωνσταντίνος, ο |
Βαλεοντάδες, οι |
Τοπική Κοινότητα Αμπέλου |
Άμπελος, η |
Λιβαδάκι, το |
Πεταλίδες, οι |
Τοπική Κοινότητα Βουρλιωτών |
Αυλάκια, τα |
Βουρλιώται, οι |
Κάμπος, ο |
Μονή Βροντά, η |
Τοπική Κοινότητα Κοκκαρίου |
Κοκκάριον, το |
Τοπική Κοινότητα Μανολατών |
Μανολάτες, οι |
Μαργαρίτες, οι |
Τοπική Κοινότητα Παλαιοκάστρου |
Αργυρός, ο |
Κλήμα, το |
Παλαιόκαστρον, το |
Ποσειδώνιον, το |
Χαραυγή, η |
Ψιλή Άμμος, η |
Τοπική Κοινότητα Σταυρινήδων |
Σταυρινήδες, οι |
Νομός Σάμου : Δήμος Βαθέος | Αγίου Κηρύκου | Ευδήλου | Καρλοβασίων | Μαραθοκάμπου | Πυθαγορείου | Ραχών | Φούρνων Κορσεών Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Σάμου |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License