.
Περιφέρεια : Θεσσαλίας
Νομός : Μαγνησίας
Το χωριό Κισσός απέχει 48χλμ από τον Βόλο και έχει 8χλμ οδικώς απόσταση από τη θάλασσα. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Πηλίου και είναι ένα σχετικά ορεινό χωριό, σε υψόμετρο 660 μέτρων.[1] το οποίο όμως συνδυάζει βουνό και θάλασσα λόγω της μικρής απόστασης (8χλμ) από τον Άγιο Ιωάννη, 12χλμ από το χιονοδρομικό κέντρο (νέος δρόμος Χάνια - Κισσός) και 12χλμ από την Ζαγορά. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το χωριό έχει 332 κατοίκους. Ο οικισμός είχε εγκαταλειφθεί κατά το παρελθόν και οι κάτοικοί του μετακινήθηκαν στον Άγιο Ιωάννη. Το όνομα του χωριού ίσως αναφέρεται στο ομώνυμο φυτό ή, σύμφωνα με την εκδοχή του ιστορικού Γ. Κορδάτου, από παραφθορά της λέξης χρυσός (κ'σος), από ένα ορυχείο μεταλλευμάτων που ανακαλύφθηκε στην περιοχή.[2]
Η κεντρική πλατεία
Η κύρια ενασχόληση τον κατοίκων είναι η γεωργία, μερικοί όμως ασχολούνται με το εμπόριο ξυλείας και ένα μεγάλο ποσοστό με το τουρισμό. Κύρια αξιοθέατα του χωριού είναι η τοπική αρχιτεκτονική, η θέα προς τη θάλασσα και το δάσος από οξιές και καστανιές. Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, μια τρίκλιτη βασιλική, η οποία ανακαινίσθηκε (σύμφωνα με την επιγραφή) το έτος 1747, έχει ανακηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο.[3] Διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες από τον λαϊκό ζωγράφο Γιάννη Παγώνη.[4] Στο χωριό επίσης λειτουργούν χώροι εστίασης.
Δημογραφία
Έτος Πληθυσμός
1981 430
1991 467
2001 393
2011 332
Μικρός καταρράκτης στον Κισσό
Προστατευόμενη τοποθεσία
Η περιοχή είναι προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου Natura με κωδικό GR1430001.[5]
Αυτοδιοικητική ιστορία
Διατελέσαντες δήμαρχοι και πρόεδροι της Κοινότητας
Ο Δήμος Κισσού Λαρίσης συστάθηκε στις 2 Απριλίου 1883 με έδρα τον οικισμό Κισσός και το 1899 αποσπάστηκε στον νομό Μαγνησίας, για να υπαχθεί ξανά στον νομό Λαρίσης το 1909 και να λειτουργήσει ως την κατάργησή του, το 1912. Στη συνέχεια λειτούργησε ως Κοινότητα από το 1912 ως το 1942 υπαγόμενη στον νομό Λαρίσης και υπαγόμενη στον νομό Μαγνησίας από τις 4 Ιουλίου 1942 ως το 1997 οπότε καταργήθηκε.[6] Το 1997 προσαρτήθηκε στο Δήμο Μουρεσίου και μετά την κατάργησή του, το 2010 στον Δήμο Ζαγοράς - Μουρεσίου.[7]
Κισσός. Επιχρωματισμένη ασπρόμαυρη κάρτα, Πριν το 1916
Κοινοτάρχες και δήμαρχοι
Για τους κοινοτάρχες Μουρεσίου, δείτε Δήμος Ζαγοράς - Μουρεσίου.
Διάρκεια θητείας Κάτοχος Σημειώσεις
Δήμος Κισσού (1883-1912)
1883-1899 Δήμαρχοι Κισσού
1899-1903? Χατζηδιανέλος
1903-1912 Χατζηγεωργίου
Κοινότητα Κισσού (1912-1997)
1912-1978 Πρόεδροι της Κοινότητας Κισσού
1979-1982 Αγγελής Αλμπάνης Νικητής των εκλογών του 1978.
1983-1986 Πολυχρόνης Καραπατής Εξελέγη το 1982.
1987-1994 Δημήτριος Γεωργούδης Επανεξελέγη το 1990.
1995-1998 Γιάννης Αντωνόπουλος (1930-2017) Εξελέγη το 1994 με ποσοστό 100% (360 ψήφοι).[8] Τελευταίος πρόεδρος της ενιαίας Κοινότητας. Βουλευτής ΝΔ.
Δήμος Μουρεσίου (1999-2010)
1999-2010 Οι δήμαρχοι του δήμου Μουρεσίου
Δήμος Ζαγοράς - Μουρεσίου (2011-σήμερα)
2011-σήμερα Οι δήμαρχοι του δήμου Ζαγοράς - Μουρεσίου.
Παραπομπές
«Κισσός: Πήλιο». Pelionweb.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
«Κισσός». Τουριστική πύλη Περιφέρειας Θεσσαλίας. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
«Ανακαλύψτε τον Κισσό». newsbeast.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
«Περί χαρακτηρισμού μονών και εκκλησιών εις Ν. Μαγνησίας ως ιστορικών διατηρητέων μνημείων». Υπουργείο Πολιτισμού. 16 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017.
«N2K GR1430001 dataforms». natura2000.eea.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2019.
«ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, ΕΕΤΑΑ». eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
«ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
«Δημοτικές εκλογές- ΕΕΤΑΑ, αποτελέσματα εκλογών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥΡΕΣΙΟΥ |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αγίου Δημητρίου Πηλίου |
| Άγιος Δημήτριος, ο |
| Άγιος Ιωάννης, ο (Τ.Κ.Αγίου Δημητρίου Πηλίου) |
| Τοπική Κοινότητα Ανηλίου |
| Ανήλιον, το |
| Πλάκα, η |
| Τοπική Κοινότητα Κισσού |
| Κισσός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Μουρεσίου |
| Άγιος Ιωάννης, ο (Τ.Κ.Μουρεσίου) |
| Μουρέσιον, το |
| Νταμούχαρη, η |
| Τοπική Κοινότητα Ξορυχτίου |
| Κάτω Ξορύχτι, το |
| Ξορύχτιον, το |
| Τοπική Κοινότητα Τσαγκαράδας |
| Μυλοπόταμος, ο |
| Τσαγκαράδα, η |
|
Νομός Μαγνησίας : Δήμος, Κοινότητα Βόλου | Αγριάς | Αισωνίας | Αλμυρού | Αλοννήσου | Αργαλαστής | Αρτέμιδας | Αφετών | Ζαγοράς | Ιωλκού | Κάρλας | Μηλεών | Μουρεσίου | Νέας Αγχιάλου | Νέας Ιωνίας | Πορταριάς | Πτελεού | Σηπιάδος | Σκιάθου | Σκοπέλου | Σούρπης | Φερών Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Μαγνησίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
