Σκόπελος

Περιφέρεια : Θεσσαλίας
Νομός : Μαγνησίας

Η Σκόπελος είναι ένα από τα νησιά των Βορείων Σποράδων, το δεύτερο νησί στη σειρά μετά τη Σκιάθο. Έχει έκταση περίπου 96 τετρ. χλμ. και περίμετρο 67 χιλιόμετρα. Έχει δύο βουνά, το Παλούκι (565 μ. ύψος) και το Δελφί (680 μ. ύψος).

Γεμάτη με πυκνά δάση που καλύπτουν σχεδόν το 80% της έκτασής της, θεωρείται το πιο πράσινο νησί του Αιγαίου. Έχει καλή τουριστική υποδομή, συγκεντρώνει όμως λιγότερο κόσμο (30.000 άτομα 15/8/2007) από τη γειτονική κοσμοπολίτικη Σκιάθο και διατηρεί σε μεγαλύτερο βαθμό τον παραδοσιακό χαρακτήρα της.

Αξιοθέατα

Η Χώρα της Σκοπέλου είναι μια παραδοσιακή νησιώτικη πόλη με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική και όμορφα καλντερίμια. Έχει κηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός. Η Χώρα αλλά και ολόκληρο το νησί είναι γεμάτο από παλιές παραδοσιακές εκκλησίες, ξωκλήσια και μοναστήρια. Αναφέρονται 24 μοναστήρια[1].
Παραλίες

Στη Βόρεια και ανατολική πλευρά της Σκοπέλου οι ακτές είναι βραχώδεις, ενώ στα νότια και δυτικά οι πλαγιές δημιουργούν τις υπέροχες καταπράσινες παραλίες του νησιού. Στη νότια πλευρά βρίσκονται οι περισσότερες παραλίες: ο Στάφυλος, το Βελανιό, ο Αγνώντας, το Λιμνονάρι, ο Πάνορμος, οι Αντρίνες, η Μηλιά, το Καστάνι, το Έλιος, η Αρμενόπετρα, ο Άγιος Ιωάννης στο Καστρί και πολλές άλλες, "πνιγμένες" στο πράσινο του πευκοδάσους.
Δήμος Σκοπέλου
Δήμος Σκοπέλου
Δήμος

Ο δήμος Σκοπέλου είναι δήμος της Περιφέρειας Θεσσαλίας (Σχέδιο Καλλικράτης) με έδρα τη Σκόπελο.

Από το 1999 έως το 2010, σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, ανήκε στο νομό Μαγνησίας. Με τη διοικητική διαίρεση του 2011 (Σχέδιο Καλλικράτης), από 1 Ιανουαρίου 2011 τα διοικητικά όρια του δήμου και η έδρα του δεν μεταβλήθηκαν. Η διοικητική του υπαγωγή όμως μεταφέρθηκε από τη νομαρχία Μαγνησίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας

Μετά την εφαρμογή του προγράμματος συνενώσεων «Ιωάννης Καποδίστριας» δημιουργήθηκαν στη Σκόπελο τρία (3) δημοτικά διαμερίσματα:

1. Το δημοτικό διαμέρισμα της Σκοπέλου, με έδρα τη Σκόπελο
2. Το δημοτικό διαμέρισμα της Γλώσσας, με έδρα τη Γλώσσα
3. Το δημοτικό διαμέρισμα του Κλήματος, με έδρα το Νέο Κλήμα

Η κωμόπολη Σκόπελος αποτελεί έδρα του ομώνυμου ενιαίου Δήμου. Το δημοτικό διαμέρισμα της Γλώσσας (πρώην κοινότητα Γλώσσας) περιλαμβάνει τα χωριά Γλώσσα, Αθέατο, Λουτράκι, ενώ το δημοτικό διαμέρισμα του Κλήματος (πρώην κοινότητα Κλήματος) περιλαμβάνει τα χωριά Παλαιό Κλήμα και Νέο Κλήμα (Έλιος).

Ο δήμος Σκοπέλου είχε (πραγματικό) πληθυσμό 4.960 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (στις αγκύλες φαίνεται ο πληθυσμός του 2011 ανά οικισμό):

Δ.δ. Σκοπέλου [ 3.286 ]

η Σκόπελος [ 3.090 ]
ο Αγνώντας [ 22 ]
ο Καλόγηρος [ 6 ]
οι Μύλοι [ 23 ]
ο Πάνορμος [ 76 ]
ο Στάφυλος [ 69 ]

Δ.δ. Γλώσσης [ 1.168 ]

η Γλώσσα [ 993 ]
το Αθέατον [ 12 ]
το Λουτράκιον [ 163 ]

Δ.δ. Κλήματος [ 506 ]

το Νέο Κλήμα [ 463 ]
το Κλήμα [ 43 ]

Το κτίριο του Δημαρχείου βρίσκεται στην παραλία της Σκοπέλου.
Ιστορία

Στα αρχαία χρόνια η Σκόπελος ονομαζόταν Πεπάρηθος. Στη Στάφυλο υπάρχει μυκηναϊκός τάφος, ενώ στην ανατολική πλευρά της Χώρας υπάρχει το Ασκληπιείο, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα (περίπου 15-30 μέτρα). Κατά την αρχαιότητα φημιζόταν για το κρασί της (Πεπαρήθιος οίνος). Αναφέρεται ότι κατοικήθηκε από Κρήτες, αρχηγός των οποίων ήταν ο Στάφυλος, γιος της Αριάδνης.

Η μετονομασία του νησιού στο σημερινό της όνομα, Σκόπελος, έγινε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους.

Τον 4ο αιώνα επίσκοπος Σκοπέλου ήταν ο Άγιος Ρηγίνος, ο οποίος σήμερα είναι πολιούχος άγιος της Σκοπέλου.

Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας το νησί ανήκε στην οικογένεια Γκίζη.

Μετά τη λεηλασία της από τον Μπαρμπαρόσα το 1538, υποδουλώθηκε από τους Τούρκους, στην κυριαρχία των οποίων έμεινε μέχρι το 1830, οπότε ενώθηκε με την Ελλάδα, που μόλις είχε ιδρυθεί.
Πρόσωπα με καταγωγή από τη Σκόπελο

Άγνων Πεπαρήθιος, Ολυμπιονίκης στο στάδιον, στην 53η Ολυμπιάδα, το 568 π.Χ. (από αυτόν έχει πάρει το όνομά του ο οικισμός του Αγνώντα).
Ο Πεπαρήθιος ληστής Σώστρατος ο οποίος το 351 π.Χ. κατέλαβε το νησί Κυρά Παναγιά βόρεια της Αλοννήσου και το έκανε ορμητήριό του.
Διοκλής ο Πεπαρήθιος, ιστορικός του 3ου αιώνα π.Χ.

Μορφολογία

Το νησί είναι περίπου 15 χλμ στην κατεύθυνση νοτιοανατολικά προς βορειοδυτικά, ενώ μόνο 6 χλμ περίπου από την νοτιοδυτική προς τη βορειοανατολική πλευρά. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την Αλόννησο (περίπου 3-4 χλμ ανατολικά στο κοντινότερο σημείο) και από τη Σκιάθο (6-7 χλμ δυτικά). Γύρω από τη Σκόπελο υπάρχουν νησίδες όπως:

Άγιος Γεώργιος 39°08′06.16″N 23°48′05.81″E και
Μικρό 39°08′28.83″N 23°48′35.37″E

και τα δύο στο δίαυλο μεταξύ Σκοπέλου και Αλοννήσου, ανήκουν στο Δήμο Αλοννήσου,

καθώς και

(όλα στη νοτιοδυτική πλευρά της Σκοπέλου)

Δασιά (ή Δέσα ή Ντέσα) 39°07′00.30″N 23°38′15.03″E
Κασίδα ή Κασίδης 39°07′47.55″N 23°36′51.59″E
Παξιμάδα 39°08′50.82″N 23°35′30.68″E
Πλευρό 39°08′08.67″N 23°37′10.05″E
Πόρτες, δύο νησίδες 39°12′14.38″N 23°35′20.18″E
Στρογγυλό 39°06′49.94″N 23°37′33.84″E

60' Ελλάδα - Σκόπελος

Παραπομπές

Καταγραφή μοναστηριών Βορείων Σποράδων, Τεχνικό Επιμελητήριο Μαγνησίας, Μ.Γάκη, Α. Περιβολάρης, Α.Χατζηγεωργίου, Π.Κουλούρης, Ν.Γεωργιάδης, Γ.Πολυμενίδης, Β.Παρασκευά, Μ.Νάνου

Βιβλιογραφία

"Σκόπελος: Το νησί των θρύλων". Ειδικό αφιέρωμα περιοδικού Γεωτρόπιο τεύχος 26, σ.90-95 (Οκτ. 2000).