.

Ελλάδα

Περιφέρεια : Νοτίου Αιγαίου
Νομός : Νομός Δωδεκανήσου

-- Δήμος Ιαλυσού --

Η Ιαλυσός (στην καθομιλουμένη: τα Τριάντα) είναι πόλη της Ρόδου. Ανήκει στον δήμο Ρόδου, ενώ παλαιότερα με το Σχέδιο Καποδίστριας αποτελούσε ξεχωριστό δήμο. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, 9 χλμ. νοτιοδυτικά από την πόλη της Ρόδου σε υψόμετρο 10 μ. στο μυχό του όρμου Τριάντα και αποτελεί το δεύτερο αστικό κέντρο μετά την πόλη της Ρόδου. Η Ιαλυσός παρουσιάζει μια εξαιρετική αλματώδη ανάπτυξη, κατά την απογραφή του 1971 αριθμούσε 3.485 κατοίκους, το 1981 ήταν 7.212, το 2001 ήταν 10.107 και το 2011 είχε 11.331 κατοίκους.

Ονομασία

Στα αρχαία ελληνικά έχουμε αναφορές στο όνομα της πόλης ως Ἰηλυσὸς[1][2] στην ιωνική διάλεκτο και ως Ἰαλυσὸς[3][4] στη δωρική διάλεκτο. Μετά την προσχώρηση της περιοχής στους δωριείς επικράτησε η δωρική της ονομασία, η οποία ισχύει μέχρι σήμερα ως Ιαλυσός. Αρκετές μεταγενέστερες πηγές την αναφέρουν με δύο σίγμα (π.χ. Ιαλυσσός), κυρίως διότι την μεταφράζουν από κείμενα άλλης γλώσσας, που την ονομάζουν με δύο σίγμα (π.χ. Jalyssus)[5] για να προφερθεί σωστά με σίγμα αντί του ζήτα. Εμφανίζεται μερικές φορές και με τόνο στην προπαραλήγουσα (π.χ. Ιάλυσος) σε μια προσπάθεια να εξισωθεί με το όνομα του ήρωα[6] που της έδωσε το όνομά της. Πράγματι, είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι οι αρχαίοι μας πρόγονοι δεν την τόνιζαν εκεί (με εξαίρεση τον Ηρόδοτο,[7] που έχει όμως μόνο μία αναφορά της και αυτή με δύο τόνους).
Τουρισμός
Η Ιαλυσός αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότερα παραθεριστικά νησιωτικά κέντρα της Ελλάδος με μεγάλη τουριστική υποδομή σε όλο το μήκος της παραλίας της, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Ιαλυσός

Ιξιά Ρόδου

Αρχαία Ιαλυσός

Δίπλα στη σύγχρονη πόλη της Ιαλυσού έχουν βρεθεί τα ερείπια της αρχαίας Ιαλυσού,[8] η οποία θεωρείται η πρωτεύουσα πόλη της περιοχής της αρχαίας Ιαλυσίας[9][10] και η αρχαιότερη πόλη του νησιού της Ρόδου. Εκτιμάται πως κτίστηκε γύρω στο 1.500 π.Χ. Από την αρχαία Ιαλυσό καταγόταν και ο διάσημος αρχαίος Ρόδιος ολυμπιονίκης ο Διαγόρας. Η αρχαία Ιαλυσός παρήκμασε μετά την ανάπτυξη της αρχαίας Ρόδου, από τον 4ο αιώνα π.Χ.
Αξιοθέατα

Στα αξιοθέατα της πόλης εκτός από τις παρακείμενες αρχαιότητες περιλαμβάνονται:

Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κοντά στη πλατεία Αποστολίδη.
Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου (4ου αιώνα), ιδιαίτερο διατηρητέο μνημείο
Η εκκλησία της Παναγίας της Φιλερήμου (15ου αιώνα)
Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής ομοίως του 15ου αιώνα
Η υπόγεια βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Χωστού με σπουδαίες τοιχογραφίες του 15ου αιώνα.
Ο κλιμακωτός δρόμος του Γολγοθά με 134 σκαλοπάτια στις πλευρές του οποίου φέρονται αναπαραστάσεις των Παθών του Χριστού.
Και βέβαια οι διάφορες φυσικές γύρω ομορφιές και η τεράστια σε μήκος παραλία του όρμου.

Όμηρος. Ἰλιάς: Ῥαψωδία Β, 656. «[...] Λίνδον Ἰηλυσόν τε καὶ ἀργινόεντα Κάμειρον. [...]»
Θουκυδίδης. Ἱστοριῶν: βιβλίον Η, XL.2.2. «[...] τοὺς ἐκ τοῖν δυοῖν πολέοιν, Λίνδου καὶ Ἰηλυσοῦ, Ῥοδίους ἔπεισαν ἀποστῆναι Ἀθηναίων. [...]»
Στράβων. Γεωγραφικά: Βιβλίον ΙΔ, 2.12. «[...] εἶτ᾽ Ἰαλυσὸς κώμη͵ καὶ ὑπὲρ αὐτὴν ἀκρόπολίς ἐστιν Ὀχύρωμα καλουμένη. [...]»
Διόδωρος. Ἱστορικὴ Βιβλιοθήκη: Βύβλος Ε, 55. «[...] καὶ κατῴκησαν ἐν τῇ Ἰαλυσίᾳ κτίσαντες πόλιν Ἀχαΐαν. [...]»
Μάγνης, Δανιήλ. Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, σελ. 169. «[...] Ἰάλυσσος (Jalyssus) [...]»
Διόδωρος. Ἱστορικὴ Βιβλιοθήκη: Βύβλος Ε, 57. «[...] μετὰ δὲ τὴν τούτου τελευτὴν διεδέξαντο τὴν ἀρχὴν υἱοὶ τρεῖς, Λίνδος, Ἰάλυσος, Κάμειρος. [...]»
Ηρόδοτος. Ἱστορίαι: Κλειώ, 144.3. «[...] διὰ ταύτην τὴν αἰτίην αἱ πέντε πόλιες, Λίνδος καὶ Ἰήλυσός τε καὶ [...]»
Ιαλυσός, από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, "Οδυσσεύς": odysseus.culture.gr
Ιωάννης Χ. Παπαχριστοδούλου, "Συμβολή στην ιστορική και αρχαιολογική έρευνα των Δήμων της αρχαίας Ροδιακής Πολιτείας. Ι. Ιαλυσία", (διδακτορική διατριβή). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Αθήνα 1983, DOI 10.12681/eadd/3066, (μελέτη on line).

Ιωάννης Χ. Παπαχριστοδούλου, "Oι αρχαίοι ροδιακοί δήμοι. Iστορική επισκόπηση: H Iαλυσία", έκδοση: Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, "Μονογραφίες" Νο 110, Αθήνα 1989, ISBN 960-85025-7-8, ISBN 9608502578, ISBN 9789608502574, ISBN 9780007036080.

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμ. 28ος, σελ.354.

Νομός Δωδεκανήσου : Δήμος, Κοινότητα

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Δωδεκανήσου

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License