.
Σχέδιο Καλλικράτης
Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας
Σχέδιο Καποδίστρια
Περιφέρεια : Θεσσαλίας
Νομός : Μαγνησίας
Η Ευξεινούπολη είναι κωμόπολη του νοτίου τμηματος του νομού Μαγνησίας. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Αλμυρού και είναι το μεγαλύτερο δημοτικό διαμέρισμα του δήμου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ο πληθυσμός της είναι 2.559 μόνιμοι κάτοικοι (Ευξεινούπολη 2.507, Άγιος Ιωάννης 52).[1]
Γεωγραφία
Η Ευξεινούπολη βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Μαγνησίας, στο κέντρο της πεδιάδας του Αλμυρού (Κρόκιο πεδίο). Βόρεια της κωμόπολης και σε απόσταση 500 μ απλώνεται το αισθητικό δάσος Κουρί ενώ στα νότια υψώνεται το όρος Όθρυς. Στα δυτικά σε απόσταση περίπου 10 χλμ. εκτείνεται ο Παγασητικός κόλπος. Η Ευξεινούπολη απέχει από τον Αλμυρό περίπου 1 χλμ. ενώ από την πρωτεύουσα του νομού (Βόλος) 35 χλμ.
Στο δημοτικό διαμέρισμα Ευξεινούπολης ανήκει και ο παραθαλάσσιος οικισμός Άγιος Ιωάννης, η ονομασία του οποίου προέρχεται από την ομώνυμη εκκλησία.
Ιστορία
Η Ευξεινούπολη δημιουργήθηκε το 1906, όταν κατασκευάστηκαν, με χρήματα του ελληνικού κράτους, 936 σπίτια.[2] Οι πρώτοι Ευξεινουπολίτες, πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία, ήρθαν το φθινόπωρο του 1906, μετά τα γεγονότα στη Βουλγαρία. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στον Αλμυρό, στον πρώην τούρκικο Στρατώνα. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1907 γίνεται η θεμελίωση, παρουσία του διαδόχου Κωνσταντίνου , πολιτικών και στρατιωτικών αρχών. Η προέλευσή των προσφύγων ήταν από την ανατολική Ρωμυλία και διάφορες παρευξείνιες πόλεις όπως η Σωζόπολη, η Βάρνα, ο Πύργος (Μπουργκάς).[3] Οι περισσότεροι ήταν έμποροι και γεωργοί (αμπελουργοί και καπνοπαραγωγοί) . Πολλοί στην αρχή δυσκολεύτηκαν και αναγκάστηκαν να ζητήσουν αλλού τόπο διαμονής, γιατί τα σπίτια ήταν πολύ μικρά (δύο δωμάτια και είσοδος, χωρίς άλλους βοηθητικούς χώρους) και σ' αυτά στεγάστηκαν δύο οικογένειες κάτω από αφόρητες συνθήκες.[4] Έτσι έμειναν οκτακόσιες περίπου οικογένειες .
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, το 1922, κατέφθασαν στην ήδη κατοικημένη Ευξεινούπολη και πρόσφυγες από τον Πόντο, σε σπίτια που είχαν εκκενωθεί από τους πρώτους πρόσφυγες. Το 1924 ήλθαν πρόσφυγες από την Καπαδοκία, τη Σμύρνη και την Καισάρεια, οι οποίοι στεγάστηκαν σε επίσης εγκαταλελειμένα από προηγούμενους πρόσφυγες σπίτια. Τέλος, το 1950 εγκαταστάθηκαν στην Ευξεινούπολη 120 οικογένειες Σαρακατσάνων από τα γύρω χωριά, κι αυτοί σε πρώην προσφυγικά σπίτια.[5]
Στην Ευξεινούπολη έζησε για ένα διάστημα (ως πρόσφυγας από τη Σωζόπολη), ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, ο Γιώργος Γουναρόπουλος.[6]
Υποσημειώσεις
↑ Απογραφή πληθυσμού 2001: Μόνιμος πληθυσμός. Νομοί, δήμοι, κοινότητες, δημοτικά και κοινοτικά διαμερίσματα και οικισμοί, Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδος
↑ Ψημένος (2003), σελ. 194.
↑ Ψημένος (2003), σελ. 193.
↑ Ζαχαρίου (1994), σελ. 216-217.
↑ Ζαχαρίου (1994), σελ. 217.
↑ Ψημένος (2003), σελ. 194-195.
Βιβλιογραφία
Ζαχαρίου, Γιώργος. Σελίδες από την ιστορία της Μαγνησίας, εκδόσεις Κώδικας, Βόλος, 1994.
Ψημένος, Στέφανος. Ανεξερεύνητη Θεσσαλία και Βόρεια Στερεά, Road, 2003. ISBN 9608481007.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΛΜΥΡΟΥ |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Αλμυρού |
| Αλμυρός, ο |
| Άνω Μαυρόλοφος, ο |
| Αργιλοχώριον, το |
| Ζαρκαδοχώριον, το |
| Μαυρόλοφος, ο |
| Νεοχωράκιον, το |
| Παραλία Αλμυρού, η |
| Πέρδικα, η |
| Δημοτική Κοινότητα Ευξεινουπόλεως |
| Άγιος Ιωάννης, ο |
| Ευξεινούπολις, η |
| Τοπική Κοινότητα Ανθοτόπου |
| Ανθότοπος, ο |
| Νεράιδα, η |
| Τοπική Κοινότητα Κοκκωτών |
| Κοκκωτοί, οι |
| Τοπική Κοινότητα Κροκίου |
| Κορφαλάκιον, το |
| Κρόκιον, το |
| Τοπική Κοινότητα Κωφών |
| Κωφοί, οι |
| Όθρυς, ο |
| Τοπική Κοινότητα Πλατάνου |
| Νέος Πλάτανος, ο |
| Πλάτανος, ο |
| Χοροστάσι, το |
| Τοπική Κοινότητα Φυλάκης |
| Φυλάκη, η |
|
Νομός Μαγνησίας : Δήμος, Κοινότητα Βόλου | Αγριάς | Αισωνίας | Αλμυρού | Αλοννήσου | Αργαλαστής | Αρτέμιδας | Αφετών | Ζαγοράς | Ιωλκού | Κάρλας | Μηλεών | Μουρεσίου | Νέας Αγχιάλου | Νέας Ιωνίας | Πορταριάς | Πτελεού | Σηπιάδος | Σκιάθου | Σκοπέλου | Σούρπης | Φερών Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Μαγνησίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
