Βυζαντινή Αυτοκρατορία
17 Ιουλίου - Μάχη της Ντεβίνα: Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' (Παλαιολόγος) στέλνει ένα βυζαντινό εκστρατευτικό σώμα (περίπου 10.000 άνδρες) στη Βουλγαρία, για να επιβάλει στο θρόνο τον σύμμαχό του (και γαμπρό του) Ιβάν Ασέν Γ'. Ο Τσάρος Ιβάιλο, πρώην ηγέτης των ανταρτών (βλ. Εξέγερση του Ιβάιλο), επιτίθεται στους Βυζαντινούς στο πέρασμα του Κότελ, οι οποίοι κατατροπώνονται εντελώς. Πολλοί από αυτούς χάνονται στη μάχη – ενώ οι υπόλοιποι αιχμαλωτίζονται και αργότερα σκοτώνονται με διαταγές του Ivaylo. Αργότερα, ο Μιχαήλ στέλνει έναν άλλο στρατό περίπου 5.000 ανδρών, αλλά και αυτός νικιέται από τον Ivaylo πριν φτάσει στα Βαλκάνια. Χωρίς υποστήριξη, ο Ιβάν Ασέν πρέπει να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη και η αναταραχή στη Βουλγαρία συνεχίζεται.
Ευρώπη
5 Μαρτίου - Μάχη του Aizkraukle: Λιθουανικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Μεγάλο Δούκα Traidenis νικούν έναν στρατό Τεύτονων Ιπποτών του Λιβονικού Τάγματος στο Aizkraukle. Κατά τη διάρκεια της μάχης, το τάγμα υφίσταται μια μεγάλη ήττα, περίπου 70 ιππότες σκοτώνονται, μεταξύ των οποίων και ο Μεγάλος Μάγιστρος Ερνστ φον Ράτζεμπουργκ (ή Ράσμπουργκ). Οι Semigallians, σύμμαχοι του Livonian Order, επαναστατούν αλλά αργότερα υποτάσσονται στον Traidenis για προστασία.[1]
20 Ιουλίου - Πολιορκία του Αλχεσίρας: Οι καστιλιανές δυνάμεις με επικεφαλής τον βασιλιά Αλφόνσο Χ (ο Σοφός) εγκαταλείπουν την πολιορκία (που ξεκίνησε το 1278), αφού ο στόλος τους (περίπου 400 πλοία) καταστράφηκε από τους Μαρινίδες με επικεφαλής τον σουλτάνο Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ αν-Νασρ. Όλοι οι κρατούμενοι αποκεφαλίζονται εκτός από τους αξιωματικούς που πιάνονται όμηροι. Για δεύτερη φορά, ολόκληρος ο καστιλιάνικος στόλος χάνεται και ο Αλφόνσο αναγκάζεται να υπογράψει νέα εκεχειρία.[2]
Νοέμβριος – Ο Alfonso X (ο Σοφός) παραχωρεί τις πόλεις Medina-Sidonia και Alcalá de los Gazules στο Τάγμα της Αγίας Μαρίας της Ισπανίας. Δωρίζει επίσης την πόλη Morón de la Frontera στο Τάγμα του Alcántara.[3]
Αγγλία
Νοέμβριος – Το πρώτο από τα καταστατικά του Mortmain εγκρίθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Edward I (Longshanks), κάτι που εμποδίζει τη γη να περάσει στην κατοχή της Εκκλησίας.
Η δεύτερη από τις δύο κύριες έρευνες του Hundred Rolls, μια απογραφή που θεωρείται ως συνέχεια του Domesday Book που ολοκληρώθηκε το 1086, ξεκινά. διαρκεί μέχρι το 1280.
Το Βασιλικό Νομισματοκοπείο μεταφέρεται στον Πύργο του Λονδίνου. Τα νομισματοκοπεία εκτός Λονδίνου μειώνονται, με λίγα μόνο τοπικά και επισκοπικά νομισματοκοπεία να συνεχίζουν να λειτουργούν.[4]
ανυψώθηκε
Άνοιξη – Οι δυνάμεις των Μαμελούκων υπό την ηγεσία του 19χρονου Σουλτάνου Al-Said Barakah και του Qalawun («οι Χίλιοι») εισβάλλουν στην Κιλικία. μια εξέγερση στην Αίγυπτο ενώ λείπουν αναγκάζει τον Barakah να παραιτηθεί. Τον Αύγουστο, ο Qalawun αναλαμβάνει την κυβέρνηση στο Κάιρο και αυτοανακηρύσσεται σουλτάνος. Στέλνει τον Solamish, τον μικρότερο γιο του πρώην σουλτάνου Baibars, στην εξορία. Εν τω μεταξύ, ο Sunqur al-Ashqar, ο αντιβασιλέας των Μαμελούκων της Δαμασκού, αρνείται να δεχτεί την εξουσία του Qalawun και ξεκινά μια εξέγερση στη Συρία.[5]
Αφρική
Ο Abu Ishaq, θείος του χαλίφη Hafsid Abu Ishaq Ibrahim I, τάσσεται με τους αντάρτες Almohad της Béjaïa και καταλαμβάνει την Τύνιδα.[6]
Ασία
19 Μαρτίου - Μάχη του Γιαμέν: Ο μογγολικός στόλος Γιουάν του Κουμπλάι Χαν επιτίθεται στον κινεζικό στόλο Σονγκ (περίπου 1.000 πλοία) υπό τον ναύαρχο Zhang Shijie στο Yamen. Οι Μογγόλοι στέλνουν πυροσβεστικά πλοία, αλλά αυτό δεν είναι αποτελεσματικό καθώς ο στόλος του Song είναι επικαλυμμένος με πυρίμαχη λάσπη. Ο Zhang Hongfan, διοικητής των μογγολικών δυνάμεων, διατάζει τον στόλο του Song να αποκοπεί από τη βάση του, στερώντας του τις προμήθειες του. Χωρίζει τον στόλο Yuan σε τέσσερις μοίρες και επιτίθεται ξανά στο Song. Οι άρρωστοι και εξασθενημένοι στρατιώτες του Σονγκ δεν ταιριάζουν με τους Μογγόλους στη μάχη στενής μάχης και το χαοτικό περιβάλλον καθιστά αδύνατη τη διοίκηση της μάχης. Τα αλυσοδεμένα πλοία Song δεν μπορούν ούτε να υποστηρίξουν ούτε να κάνουν ελιγμούς. Αυτό σηματοδοτεί το τέλος της δυναστείας των Σονγκ μετά από τρεις αιώνες, ο Κουμπλάι Χαν γίνεται ο μοναδικός αυτοκράτορας της Κίνας. Η Μογγολική Αυτοκρατορία φτάνει στη μεγαλύτερη έκτασή της, αν και έχει ήδη εν μέρει κατακερματιστεί.
17 Απριλίου - Ο Thawun Gyi εγκαθίσταται στο Taungoo (σημερινή Μιανμάρ) και γίνεται ο πρώτος ηγεμόνας της δυναστείας Toungoo (μέχρι το 1317).
12 Οκτωβρίου - Το Dai-Gohonzon, το υπέρτατο αντικείμενο λατρείας του βουδισμού Nichiren Shōshū, λέγεται ότι είναι εγγεγραμμένο από τον Nichiren.
Μια μογγολική πρεσβεία Γιουάν, που στάλθηκε από τον Κουμπλάι Χαν στην Ιαπωνία, σκοτώνεται με διαταγές του Χοτζό Τοκιμούνε, οδηγώντας σε μια δεύτερη εισβολή.
Ο Ram Khamhaeng γίνεται ο τρίτος βασιλιάς της δυναστείας Phra Ruang, που κυβερνά το βασίλειο Sukhothai (σημερινή Ταϊλάνδη).
Η δυναστεία Chola της Νότιας Ινδίας πέφτει, λόγω των επιθέσεων της αυτοκρατορίας Hoysala και του Βασιλείου Pandya.
Ανά θέμα
Πόλεις και κωμοπόλεις
Ιδρύεται η πόλη Haapsalu στην Εσθονία και αργότερα γίνεται το κέντρο της Επισκοπής του Ösel–Wiek.
λογοτεχνία
Τα ιατρικά γραπτά του Abu Bakr al-Razi (ή Rhazes) μεταφράζονται στα λατινικά από τον Faraj ben Salim, περίπου 350 χρόνια μετά τον θάνατο του al-Razi.
Γεννήσεις
3 Μαρτίου – Ισμαήλ Α΄, Νασρίντ ηγεμόνας της Γρανάδας (π. 1325)
5 Απριλίου - Al-Nuwayri, Αιγύπτιος εγκυκλοπαιδιστής (π. 1333)
Abu Asida Muhammad II, Hafsid ηγεμόνας της Τύνιδας (π. 1309)
Άντονι Μπεκ, Άγγλος καγκελάριος και επίσκοπος (π. 1343)
Hōjō Hirotoki, Ιάπωνας ευγενής και αντιβασιλέας (π. 1315)
Ιωάννης Α΄, Γερμανός ευγενής (Οίκος Χοεντσόλερν) (π. 1300)
Λουδοβίκος Α' (ο κουτσός), Γάλλος ευγενής και ιππότης (π. 1341)
Muktabai (ή Mukta), Ινδός θρησκευτικός ηγέτης (π. 1297)
Nigel de Brus, Σκωτσέζος ευγενής και ιππότης (π. 1306)
Όθωνας Α', Πολωνός ευγενής (Οίκος του Γκρίφιν) (π. 1344)
Zahida Abbasiyah, Αββασίδα ποιήτρια και συγγραφέας (π. 1328)
Θάνατοι
16 Φεβρουαρίου - Afonso III (οι Boulonnais), βασιλιάς της Πορτογαλίας (γεν. 1210)
5 Μαρτίου – Ερνστ φον Ράτζεμπουργκ, Γερμανός ιππότης και Μέγας Μάγιστρος
16 Μαρτίου – Ιωάννα της Νταμαρτέν, Ισπανίδα βασίλισσα σύζυγος (γεν. 1220)[7]
19 Μαρτίου
Lu Xiufu (ή Junshi), Μέγας Καγκελάριος της Κίνας (γεν. 1236)
Zhao Bing, Κινέζος αυτοκράτορας (Οίκος Zhao) (γεν. 1272)
24 Μαρτίου - Rinchen Gyaltsen, Θιβετιανός αυτοκρατορικός αρχηγός (γεν. 1238)
2 Απριλίου - Abel Abelsøn, Δανός ευγενής και γαιοκτήμονας (γεν. 1252)
7 Μαΐου – Alberto da Bergamo, Ιταλός Δομινικανός μοναχός (γεν. 1214)
28 Μαΐου – William Wishart (ή Wischard), Σκωτσέζος επίσκοπος (γεν. 1225)
15 Ιουλίου - Γουίλιαμ Λάνγκτον (ή Ρόδερφιλντ), Άγγλος αρχιδιάκονος
22 Ιουλίου - Φίλιππος του Σπανχάιμ, Γερμανός αρχιεπίσκοπος και πατριάρχης
15 Αυγούστου - Αλβέρτος Α' (ο Μέγας), Γερμανός ευγενής (γεν. 1236)
3 Σεπτεμβρίου - Étienne Tempier, Γάλλος επίσκοπος και καγκελάριος
11 Σεπτεμβρίου - Robert Kilwardby, Άγγλος αρχιεπίσκοπος (γεν. 1215)
18 Σεπτεμβρίου – Ulrich II, Γερμανός ευγενής και ηγεμόνας (γεν. 1254)
7 Δεκεμβρίου - Boleslaus V (ο Αγνός), Πολωνός ευγενής (γεν. 1226)
18 Δεκεμβρίου - Richard of Gravesend, Άγγλος ιερέας και επίσκοπος
Ajall Shams al-Din Omar, Πέρσης κυβερνήτης και ηγεμόνας (γεν. 1211)
Ντέιβιντ ντε Λίντσεϊ, Σκωτσέζος ευγενής και Λόρδος Τσάμπερλεν
Gilla in Choimded Ó Cerbaillain (ή Germanus), Ιρλανδός επίσκοπος
Li Ye (ή Li Zhi), Κινέζος μαθηματικός και συγγραφέας (γεν. 1192)
Robert de Ferrers, Άγγλος ευγενής και γαιοκτήμονας (γεν. 1239)
Walter Giffard, Άγγλος Λόρδος Καγκελάριος και αρχιεπίσκοπος (γεν. 1225)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1275 | 1276 | 1277 | 1278 | 1279 | 1280 | 1281 | 1282 | 1283 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
