Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Καλοκαίρι – Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ (Παλαιολόγος) στέλνει ένα βυζαντινό εκστρατευτικό σώμα (περίπου 3.500 άνδρες) με επικεφαλής τον ετεροθαλή αδερφό του, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, στην Πελοπόννησο στη νότια Ελλάδα. Ο στρατός μεταφέρεται στη Μονεμβασιά με γενουατικά πλοία, ενώ ένας μικρός βυζαντινός στόλος αποστέλλεται για να παρενοχλήσει τις λατινικές νησιωτικές εκμεταλλεύσεις στην Εύβοια και τις Κυκλάδες. Αφού έφτασε στη Μονεμβασιά, ο Κωνσταντίνος πολιορκεί τη Λακεδαίμονα (ή Σπάρτη), ενώ ο βυζαντινός στόλος καταλαμβάνει τη νότια ακτή της Λακωνίας.[1]
Μάχη της Πρίνιτζας: Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος βαδίζει τον βυζαντινό στρατό στους ποταμούς Ευρώτα και Αλφειό προς την αχαϊκή πρωτεύουσα, την Ανδραβίδα. Σε ένα στενό πέρασμα στην Πρίνιτζα (κοντά στην Αρχαία Ολυμπία) στην Ήλιδα, οι Βυζαντινοί δέχονται επίθεση από Αχαϊκές δυνάμεις (περίπου 300 ιππείς) υπό τον Ιωάννη του Κατάβα, οι οποίοι τους προκαλούν μια ηχηρή ήττα. σκοτώνονται πολλοί Βυζαντινοί στρατιώτες. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος μετά βίας γλιτώνει με τη ζωή του και φεύγει με τον υπόλοιπο στρατό του προς την ασφάλεια του Μυστρά.[2][3]
Μάχη του Settepozzi: Ένας βυζαντινο-γενουατικός στόλος (περίπου 50 γαλέρες) δρομολογείται από τους Ενετούς κοντά στις Σπέτσες στον Αργολικό κόλπο, οι οποίοι αιχμαλωτίζουν τέσσερα πλοία και προκαλούν σημαντικές απώλειες. Αργότερα, οι Γενοβέζοι που επέζησαν της μάχης κατάφεραν να καταλάβουν τα Χανιά στην Κρήτη. Λαμβάνουν διαταγές να αποφύγουν τις άμεσες αντιπαραθέσεις με τον βενετικό στόλο, αλλά αντ' αυτού ασχολούνται με επιδρομές κατά των βενετσιάνικων εμπορικών νηοπομπών στο στενό του Ευρίπου.[4]
Ευρώπη
Ιούλιος – Πόλεμος Σκωτίας-Νορβηγίας: Ο βασιλιάς Haakon IV (ο Παλαιός) συγκεντρώνει έναν στόλο (περίπου 120 πολεμικά πλοία) και ξεκινάει για να υπερασπιστεί τις Εβρίδες, σε μια προσπάθεια να επιβεβαιώσει εκ νέου τη νορβηγική κυριαρχία στα Δυτικά Νησιά της Σκωτίας. Ο Haakon σταματά στο Isle of Arran – όπου τον Αύγουστο ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις με τον 21χρονο βασιλιά Αλέξανδρο III. Οι συνομιλίες παρατείνονται από τους Σκωτσέζους μέχρι να αρχίσουν οι φθινοπωρινές καταιγίδες.[5]
2 Οκτωβρίου - Μάχη του Λαργκς: Οι σκωτσέζικες δυνάμεις υπό τον Αλεξάντερ Στιούαρτ καθοδηγούν μια δύναμη εισβολής των Βίκινγκ με επικεφαλής τον Χάακον IV στο Λαργκς στο Βόρειο Άιρσαϊρ. Η μάχη είναι ατελέσφορη, το πρωί της 3ης Οκτωβρίου, οι Νορβηγοί επιστρέφουν για να μαζέψουν τους νεκρούς τους και να κάψουν τα παραθαλάσσια πλοία τους. Στα τέλη Οκτωβρίου, ο στόλος των Βίκινγκ φθάνει στο Όρκνεϊ, όπου ο Χάακον αρρωσταίνει και πεθαίνει στο Παλάτι του Επισκόπου, στις 16 Δεκεμβρίου.[6]
Δεκέμβριος - Ο Μάγκνους ΣΤ' (ο Νομοθέτης) διαδέχεται τον πατέρα του Χάακον Δ' (ο Παλαιός) ως βασιλιάς της Νορβηγίας. Οι αρχηγοί του ανατολικού τμήματος της Ισλανδίας γίνονται οι τελευταίοι που δεσμεύονται για πίστη στον Μάγκνους – φέρνοντας ένα πιο ολοκληρωμένο τέλος στην Ισλανδική Κοινοπολιτεία και την Εποχή των Στούρλουνγκ.
Ο Mindaugas (Mendog), ο μόνος χριστιανός βασιλιάς της Λιθουανίας, δολοφονείται από τον ξάδερφό του Treniota. Η χώρα επιστρέφει στον παγανισμό και χάνει το καθεστώς της ως βασίλειο. Ο Τρενιότα σφετερίζεται το θρόνο (μέχρι το 1264).
Ο Βασιλιάς Ιάκωβος Α' (ο Πορθητής) καταλαμβάνει το Crevillent από τους Μαυριτανούς και γίνεται μέρος του Βασιλείου της Βαλένθια κατά τη διάρκεια της Reconquista.
Χειμώνας – ο βασιλιάς Αλφόνσος Χ (ο Σοφός) κατακτά τη Νίμπλα από τους Μαυριτανούς – τερματίζοντας κάθε μουσουλμανική παρουσία στη δυτική περιοχή της Ισπανίας.[7]
Αγγλία
Οι βαρωνικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Robert de Ferrers και τον Henry de Montfort πολιορκούσαν το Worcester. Οι επιτιθέμενοι τελικά μπαίνουν στην πόλη και τους επιτρέπεται να λεηλατήσουν την πόλη, στόχος των επιτιθέμενων είναι και η εβραϊκή κοινότητα. Οι περισσότεροι από αυτούς σκοτώνονται. Η σφαγή του Worcester είναι μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας από τους συμμάχους του Simon de Montfort στην αρχή του Δεύτερου Πολέμου των Βαρόνων.[8]
Εγγύς Ανατολή
4 Απριλίου - Οι αιγυπτιακές δυνάμεις με επικεφαλής τον σουλτάνο Μπάιμπαρς (ή τον Αμπού αλ-Φουτούχ) επιτίθενται στην Άκρα, υπάρχουν σφοδρές μάχες έξω από τα τείχη, κατά τις οποίες ο σενεσχάλ, ο Τζόφρυ της Σεργίνης, τραυματίζεται σοβαρά. Ο Μπάιμπαρς δεν είναι ακόμη έτοιμος να πολιορκήσει την πόλη και ξεκινά μια μεγάλη εκστρατεία για την εξάλειψη του σταυροφορικού βασιλείου της Ιερουσαλήμ, της κομητείας της Τρίπολης και του πριγκιπάτου της Αντιόχειας.[9][10]
Ανά θέμα
τεχνών και πολιτισμού
Το παλάτι της Σαβοΐας χτίστηκε στο Λονδίνο από τον Πέτρο Β', κόμη της Σαβοΐας.
Εκπαίδευση
Το Balliol College της Οξφόρδης ιδρύθηκε από τον Άγγλο ευγενή John I de Balliol (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
αγορές
Ο Εδουάρδος (ο Λόρδος Εδουάρδος), γιος και κληρονόμος του βασιλιά Ερρίκου Γ', αρπάζει 10.000 στερλίνες, που είχαν κατατεθεί στην εμπιστοσύνη των Ναϊτών Ιπποτών στο Λονδίνο, από ξένους εμπόρους και Άγγλους μεγιστάνες.[11]
Η εταιρεία Bonsignori κερδίζει την πλήρη αγορά από τη μεταφορά των φορολογικών εσόδων, από τα παπικά κτήματα στη Ρώμη.[12]
Θρησκεία
20–24 Ιουλίου – Ο Ναχμανίδης, Ισπανός αρχιραβίνος, υπερασπίζεται το Ταλμούδ σε μια σημαντική συζήτηση (που ονομάζεται επίσης Διαμάχη της Βαρκελώνης) εναντίον του Πάμπλο Κρίστιανι, πριν από τον Ιάκωβο Α (τον Πορθητή).
Τα δόγματα του Ιωακείμ του Φιόρε, Γάλλου ερημίτη και θεολόγου, καταδικάζονται ως αίρεση από την Καθολική Εκκλησία σε σύνοδο στην Αρλ (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Γεννήσεις
22 Ιανουαρίου - Ibn Taymiyyah, Σύριος φιλόσοφος (π. 1328)
8 Φεβρουαρίου - Αφόνσο της Πορτογαλίας, Πορτογάλος πρίγκιπας (π. 1312)
20 Μαρτίου - Yolande of Dreux, βασίλισσα της Σκωτίας (π. 1330)
Ερρίκος Γ΄, Γερμανός ευγενής (Οίκος Γκορίτσια) (π. 1323)
Ingeborg της Σουηδίας, κόμισσα του Holstein-Plön (π. 1292)
Juliana FitzGerald, Νορμανδά-Ιρλανδή ευγενής (π. 1300)
Ναπολέων Ορσίνι, Ιταλός καρδινάλιος και διπλωμάτης (π. 1342)
Φίλιππος της Φλάνδρας, Φλαμανδός ευγενής και ιππότης (π. 1308)
Roseline de Villeneuve, Γαλλίδα μοναχή και αγία (π. 1329)
Theobald II (ή Thiebaut), Γερμανός ευγενής (π. 1312)
Tolberto III, Ιταλός ευγενής και condottiero (π. 1317)
Zhongfeng Mingben, Κινέζος βουδιστής δάσκαλος (π. 1323)
Θάνατοι
7 Ιανουαρίου – Agnes of Merania, δούκισσα της Καρινθίας (γεν. 1215)
16 Ιανουαρίου – Σινράν Σονίν, ιδρυτής του Σιν Βουδισμού (γεν. 1173)
19 Μαρτίου - Hugh of Saint-Cher, Γάλλος μοναχός και επίσκοπος (γεν. 1200)
20 Απριλίου - Ιωάννης Α΄, Γερμανός ευγενής (Οίκος Schauenburg)
14 Νοεμβρίου - Αλέξανδρος Νιέφσκι, Μέγας Πρίγκιπας του Νόβγκοροντ
16 Δεκεμβρίου - Haakon IV (ο Παλαιός), βασιλιάς της Νορβηγίας (γεν. 1204)
24 Δεκεμβρίου – Hōjō Tokiyori, Ιάπωνας ευγενής (γεν. 1227)
Al-Ashraf Musa, Αγιουμπίδης πρίγκιπας (εμίρης) και ηγεμόνας (γεν. 1229)
Βονιφάτιος, Σαβογιανός ευγενής (Οίκος της Σαβοΐας) (γεν. 1245)
Καισάριος του Alagno, Ιταλός ιερέας, επίσκοπος και σύμβουλος
Gilbert I de la Hay, Σκωτσέζος ευγενής, ιππότης και αντιβασιλέας
Guy I de la Roche, Δούκας Αθηνών και Θήβας (γεν. 1205)
John XIII Aaron bar Ma'dani, Σύρος πατριάρχης Αντιοχείας
Μανουήλ Α' (Μέγας Κομνηνός), αυτοκράτορας της Τραπεζούντας
Martino della Torre, Ιταλός ευγενής και condottiero
Mindaugas (ή Mendog), βασιλιάς της Λιθουανίας (γεν. 1203)
Senana Ferch Caradog, Ουαλή ευγενής (γεν. 1198)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1259 | 1260 | 1261 | 1262 | 1263 | 1264 | 1265 | 1266 | 1267 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
