Ευρώπη
2 Ιανουαρίου - Πολιορκία της Μούρθια: Ο βασιλιάς Ιάκωβος Α' της Αραγονίας (ο Πορθητής) βαδίζει με τον στρατό του από την Οριουέλα και πολιορκεί τη Μούρθια στον ποταμό Σεγκούρα. Ξεσπούν αψιμαχίες μεταξύ των αμυνόμενων και των δυνάμεων της Αραγονίας. Η μουσουλμανική φρουρά, συνειδητοποιώντας ότι είναι υπεράριθμοι και αποκομμένοι από ενισχύσεις, ζητά όρους. Ο Ιάκωβος προσφέρεται να ζητήσει από τον βασιλιά Αλφόνσο Χ της Καστίλλης (τον Σοφό) να αποκαταστήσει τα νόμιμα δικαιώματα των Μουρτσιανών (βλ. 1244) πριν από την εξέγερση: αυτοδιοίκηση υπό την Καστιλιανή επικυριαρχία, ελευθερία λατρείας και διατήρηση εδαφών και περιουσιών. Συμφωνούν με αυτήν την προσφορά, αλλά ζητούν τη ρητή συμφωνία του Αλφόνσο και όχι απλώς την υπόσχεση του Τζέιμς να τον ζητήσει. Ο Τζέιμς αρνείται να πάρει τη συμφωνία του Αλφόνσο πριν η πόλη παραδοθεί. Τελικά, οι Μαυριτανοί παραδίδουν τη Μούρθια στον Τζέιμς στις 31 Ιανουαρίου. Βλέποντας το στάνταρ του στα τείχη, ο Τζέιμς μπαίνει στην πόλη στις 3 Φεβρουαρίου, αποδεχόμενος την παράδοσή της.[1]
26 Φεβρουαρίου - Μάχη του Μπενεβέντο: Οι δυνάμεις Guelph (περίπου 12.000 άνδρες), με επικεφαλής τον Κάρολο του Ανζού, αδελφό του βασιλιά Λουδοβίκου Θ' (του Αγίου), νικούν έναν συνδυασμένο γερμανικό και σικελικό στρατό υπό τον βασιλιά Manfred της Σικελίας, κατά τη διάρκεια μιας μακροχρόνιας εξουσίας αγώνα στην Ιταλία. Ο Μάνφρεντ καταλαμβάνει μια ισχυρή θέση κοντά στο Μπενεβέντο. Καθώς το γαλλικό πεζικό προχωρά, εξαπολύει τους Σαρακηνούς τοξότες και το ελαφρύ ιππικό του, που σκορπίζει τους Γάλλους. Αλλά οι Σαρακηνοί αφήνονται εκτεθειμένοι στο γαλλικό βαρύ ιππικό, και είναι συντετριμμένοι. Ο Μάνφρεντ διατάζει το βαρύ ιππικό του (περίπου 1.200 Γερμανούς μισθοφόρους ιππότες) στην επίθεση, αλλά ηττούνται από τις δυνάμεις των Γκιβελίν και έχουν μεγάλες απώλειες. Ο Μάνφρεντ σκοτώνεται και ο Πάπας Κλήμης Δ' τοποθετεί τον Κάρολο ως ηγεμόνα της Σικελίας και της Νάπολης. Εν τω μεταξύ, ο Μιχαήλ Β', δεσπότης της Ηπείρου, εισβάλλει στην Αλβανία και ανακτά τα εδάφη που του πήρε ο Μάνφρεντ.[2]
Ιούνιος - Η εξέγερση των Μουντετζάρ τελειώνει. Οι επαναστάτες υποτάσσονται επίσημα στον Αλφόνσο Χ (τον Σοφό). Αναγνωρίζουν το λάθος που διέπραξαν οι Μαυριτανοί της Μούρθια εναντίον του κυρίου τους Αλφόνσο. Οι εκπρόσωποι του aljama, ή δημοτικού συμβουλίου, ανανεώνουν την υποταγή τους και ζητούν ταπεινά συγγνώμη, έλεος και εύνοια. Με αυτό, η εξέγερση Mudéjar στο Βασίλειο της Μούρθια τερματίζεται επίσημα.[3]
23 Ιουνίου - Μάχη του Τράπανι: Ο βενετσιάνικος στόλος (24 γαλέρες) με επικεφαλής τον ναύαρχο Jacopo Dondolo μετακινείται προς τη Marsala και επιτίθεται στον μεγαλύτερο γενουατικό στόλο που είναι αγκυροβολημένος στο Trapani, καταλαμβάνοντας όλα τα πλοία του. Περίπου 1.200 Γενουάτες πνίγηκαν και πολλοί σκοτώθηκαν. Ο Ντοντούλο αναγνωρίζεται ως ήρωας κατά την επιστροφή του στη Βενετία τον Ιούλιο. Εκλέγεται ως Στρατηγός Λοχαγός της Θάλασσας, η ανώτατη ναυτική θέση της Βενετίας.[4]
2 Ιουλίου - Συνθήκη του Περθ: Ο βασιλιάς Αλέξανδρος Γ' συμφωνεί σε μια ειρηνευτική συμφωνία με τον βασιλιά Μάγκνους ΣΤ' (τον νομοθέτη) στην οποία οι Εξωτερικές Εβρίδες και η Νήσος του Μαν παραχωρούνται στη Σκωτία με αντάλλαγμα 4.000 μάρκα. Σε αντάλλαγμα, ο Αλέξανδρος επιβεβαιώνει τη νορβηγική κυριαρχία στα νησιά Shetland και Orkney.[5]
Αγγλία
15 Μαΐου - Μάχη του Τσέστερφιλντ: Οι αγγλικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Ερρίκο του Άλμαιν, γιο του Ριχάρδου της Κορνουάλης, νικούν τους αντάρτες υπό τον Ρόμπερτ ντε Φερέρς στο Τσέστερφιλντ. Ο Ρόμπερτ οδηγείται ως αιχμάλωτος στο Λονδίνο και στο Κοινοβούλιο της Αγγλίας αποκληρώνεται. Τον Ιούλιο, αναγκάζεται να παραδώσει τη γη και το κάστρο του Λίβερπουλ στον Έντμουντ, δεύτερο γιο του βασιλιά Ερρίκου Γ'.
Οκτώβριος – Ο Δεύτερος Πόλεμος των Βαρόνων τελειώνει, καθώς οι υποστηρικτές του ηγέτη των επαναστατών Σιμόν ντε Μονφόρ κάνουν μια προσφορά ειρήνης στον Ερρίκο Γ΄, στο Δίκαιο του Κένιλγουορθ. μετά από μικρές τροποποιήσεις στην ειρηνευτική διευθέτηση.
13 Δεκεμβρίου - Πολιορκία του Κένιλγουορθ: οι αγγλικές δυνάμεις υπό τον Ερρίκο Γ' καταλαμβάνουν το Κάστρο Κένιλγουορθ μετά από πολιορκία 6 μηνών. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, ο αρχιεπίσκοπος William Freney προσπαθεί να διαπραγματευτεί με τη φρουρά αλλά του απαγορεύεται η είσοδος.
Εγγύς Ανατολή
23 Ιουλίου - Πολιορκία του Σαφέντ: Οι δυνάμεις των Μαμελούκων καταλαμβάνουν το κάστρο του Σαφέντ, το οποίο υπερασπίζεται μια φρουρά 1.700 ανδρών (συμπεριλαμβανομένων περίπου 500 Ναϊτών Ιπποτών), μετά από πολιορκία 6 εβδομάδων. Ο Σουλτάνος Μπάιμπαρς υπόσχεται ασφαλή συμπεριφορά, αλλά όταν οι Χριστιανοί και οι Ναΐτες κατευθύνονται προς την Άκρα, αρπάζονται και αποκεφαλίζονται.[6]
24 Αυγούστου - Μάχη του Μαρί: Οι δυνάμεις των Μαμελούκων (περίπου 30.000 άνδρες) με επικεφαλής τον Μπάιμπαρς νικούν τον αρμενικό στρατό στην Κιλικία, ως αντίποινα για την υποστήριξη της εισβολής των Μογγόλων στη Συρία. Επεκτείνει την επικράτειά του, καταλαμβάνοντας την πόλη Byblos (σύγχρονος Λίβανος) και το σημαντικό κάστρο του Toron από τα κράτη των Σταυροφόρων.
28 Οκτωβρίου - Μια προπορευόμενη φρουρά των Σταυροφόρων δέχεται ενέδρα από την αιγυπτιακή φρουρά του Σαφέντ, ενώ ντόπιοι Άραβες επιτίθενται στο στρατόπεδο των Σταυροφόρων. Ο 13χρονος Hugh II, ηγεμόνας της Κύπρου, συμβουλεύεται να αποσυρθεί και να αποσυρθεί με μεγάλες απώλειες. Εν τω μεταξύ, ο Μπάιμπαρς εκστρατεύει στη Γαλιλαία και οδηγεί μια αστραπιαία επιδρομή στην Τρίπολη.[7]
Ασία
Ο Niccolo και ο Maffeo Polo, πατέρας και θείος του Marco Polo, φτάνουν στην πρωτεύουσα των Μογγόλων Khanbaliq (σημερινό Πεκίνο], θέτοντας τις βάσεις για τη διάσημη αποστολή του Marco 5 χρόνια αργότερα. Ο Kublai Khan στέλνει τους Polos πίσω με ένα μήνυμα, ζητώντας από τον Clement IV αποστολή δυτικοί μελετητές να διδάξουν στη Μογγολική Αυτοκρατορία, ωστόσο, αυτό το αίτημα αγνοείται σε μεγάλο βαθμό.
Αμερική
Στις σύγχρονες Ηνωμένες Πολιτείες, μια περίοδος ξηρασίας ξεκινά στην περιοχή Four Corners (αυτή η περίοδος είναι μέχρι το έτος 1299), βάζοντας τέλος στον αρχαίο πολιτισμό των Puebloans.
Ανά θέμα
Οικονομικά
Στη Γαλλία, τα χρυσά écu (ή κορώνα) και τα ασημένια grosh νομίσματα κόβονται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου Θ' (του Αγίου).
Θρησκεία
Η Ode de Pougy, Γαλλίδα Ηγουμένη της Notre Dame aux Nonnains, στέλνει μια συμμορία να προσπαθήσει να καταστρέψει την σχεδόν ολοκληρωμένη εκκλησία του St. Urbain de Troyes.
Γεννήσεις
Duns Scotus, Σκωτσέζος ιερέας και φιλόσοφος (π. 1308)
Gi Ja-oh (ή Ki Ja-oh), Κορεάτης ευγενής (π. 1328)
Gilbert Segrave, Άγγλος ευγενής και επίσκοπος (π. 1316)
Χέρμαν Ζ΄ (ο ξεσηκωτής), Γερμανός ευγενής (π. 1291)
Hethum II (ή Het'um), βασιλιάς της Κιλικίας Αρμενίας (π. 1307)
Jadwiga του Kalisz, βασίλισσα σύζυγος της Πολωνίας (π. 1339)
Ιωάννης της Βρετάνης, Άγγλος ευγενής και ιππότης (π. 1334)
Μαργαρίτα του Βιλλεαρδουίνου, πριγκίπισσα της Αχαΐας (π. 1315)
Ravivarman Kulaśēkhara, Ινδός ηγεμόνας του Venad (π. 1317)
Rigdzin Kumaradza, Θιβετιανός δάσκαλος Dzogchen (π. 1343)
Θάνατοι
2 Ιανουαρίου - Simon de Walton, Άγγλος κληρικός και επίσκοπος
11 Ιανουαρίου - Swietopelk II (ο Μέγας), Πολωνός ευγενής
12 Φεβρουαρίου – Walter de Cantilupe, Άγγλος επίσκοπος (γεν. 1195)
26 Φεβρουαρίου
Manfred, νόθος γιος του Φρειδερίκου Β' (γεν. 1232)[8]
Ριχάρδος της Λαυρίας, Ιταλός ευγενής και κοντοτιέρης
14 Απριλίου - Roger of Torre Maggiore, Ιταλός αρχιεπίσκοπος
7 Μαΐου – Fariduddin Ganjshakar, Ghurid ιεροκήρυκας (γεν. 1179)
27 Μαΐου – Ελισάβετ του Μπράνσγουικ, Γερμανίδα βασίλισσα (γεν. 1230)
12 Ιουνίου - Ερρίκος Β', Γερμανός ευγενής και πρίγκιπας (γεν. 1215)
24 Ιουλίου - Άλμπρεχτ Β' του Μάισεν, Γερμανός κανόνας και επίσκοπος
4 Αυγούστου – Odo of Burgundy (ή Eudes), Γάλλος ευγενής
8 Αυγούστου – Sayyed ibn Tawus, θεολόγος των Αββασίδων (γεν. 1193)
20 Σεπτεμβρίου – Γιαν Πραντότα, επίσκοπος Κρακοβίας (γεν. 1200)
21 Οκτωβρίου – Μπίργκερ Τζαρλ, Σουηδός ευγενής και ιππότης (γεν. 1210)
28 Οκτωβρίου – Arsenije Sremac, Σέρβος μαθητής και αρχιεπίσκοπος
29 Οκτωβρίου - Μαργαρίτα της Αυστρίας, βασίλισσα της Γερμανίας (γεν. 1204)
19 Νοεμβρίου - Nasir al-Din Mahmud, Μαμελούκοι ηγεμόνας του Δελχί
3 Δεκεμβρίου - Ερρίκος Γ' (ο Λευκός), Δούκας της Σιλεσίας-Βρότσλαβ
Aldonza Alfonso de León, νόθο κόρη του Alfonso IX
Ανδρόνικος Β' (Μέγας Κομνηνός), αυτοκράτορας της Τραπεζούντας
Ariq Böke (ή Bukha), Μογγόλος ηγεμόνας (khagan) και αντιβασιλέας
Μπερκ Χαν, Μογγόλος ηγεμόνας της Χρυσής Ορδής (γεν. 1208)
Τσεν Ρονγκ, Κινέζος ζωγράφος, ποιητής και πολιτικός (γεν. 1200)
Hugh Bigod, Άγγλος ευγενής και αρχιδικαστής (γεν. 1211)
Ούγος Γ' του Σαλόν, Γάλλος ευγενής και ιππότης (γεν. 1220)
John of Ibelin, ευγενής και ιππότης του Outremer (γεν. 1215)
Λούκα Σαβέλι, Ιταλός γερουσιαστής και πολιτικός (γεν. 1190)
Máel Coluim II (ή Malcolm II), Σκωτσέζος ευγενής[9]
Margaret de Quincy, Αγγλίδα αρχόντισσα και κληρονόμος
Mu'ayad al-Din al-Urdi, Σύριος λόγιος και αστρονόμος
Philippe Chinaard, Γάλλος ευγενής και ναύαρχος (γεν. 1205)
Πλούσιος των Senones, Γάλλος μοναχός και χρονικογράφος (γεν. 1190)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1262 | 1263 | 1264 | 1265 | 1266 | 1267 | 1268 | 1269 | 1270 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
