Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Άνοιξη – Μάχη Μακρυπλάγι: Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ετεροθαλής αδελφός του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ (Παλαιολόγος), ξαναρχίζει τις επιχειρήσεις εναντίον του Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Προχωρά στη βόρεια Ήλιδα, και στήνει το στρατόπεδό του σε μια τοποθεσία που ονομάζεται «Άγιος Νικόλαος του Μεσισκλή». Ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Β' του Βιλλεαρδουίνου με τα δικά του στρατεύματα βαδίζει για να τον συναντήσει και παραθέτει τους άνδρες του έτοιμους για μάχη. Η βυζαντινή εμπροσθοφυλακή υπό τον Μιχαήλ Καντακουζηνό, βγαίνει από τις βυζαντινές γραμμές, αλλά η δύναμη δέχεται ενέδρα και ο Μιχαήλ σκοτώνεται από τους Αχαιούς. Ο Κωνσταντίνος υποχωρεί και συνεχίζει να πολιορκεί το φρούριο της Νίκλης. Εκεί, Τούρκοι μισθοφόροι (κάπου 1.000 ιππείς), τον αντιμετωπίζουν και του ζητούν να τους πληρώσει τα κοπάδια των 6 μηνών τους. Ο Κωνσταντίνος αρνείται, οπότε τα τουρκικά στρατεύματα εγκαταλείπουν τον Γουλιέλμο. Αποφασίζει να σηκώσει την πολιορκία και αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη. Φεύγει από τον Αλέξιο Φίλες με δύναμη και βαδίζει προς τη Μεσσηνία, όπου καταλαμβάνει τα περάσματα, που βρίσκονται κοντά στο Κάστρο του Γαρδικίου. Ο Γουλιέλμος, ενισχυμένος από το τουρκικό απόσπασμα, βαδίζει στη Μεσσηνία για να επιτεθεί στους Βυζαντινούς, παρά το γεγονός ότι κατέχουν ισχυρές θέσεις στο ψηλό έδαφος. Οι δύο πρώτες επιθέσεις αποκρούονται, αλλά κατά την τρίτη επίθεση, οι Βυζαντινοί τραπούν σε φυγή πανικόβλητοι. Ο Αλέξιος, μαζί με πολλούς Έλληνες ευγενείς, αιχμαλωτίζονται.[1]
Ευρώπη
23 Ιανουαρίου - Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ' (ο Άγιος) εκδίδει το Mise of Amiens, έναν οικισμό μεταξύ του βασιλιά Ερρίκου Γ' και των επαναστατημένων βαρόνων του υπό τον Simon de Montfort, ευνοώντας σε μεγάλο βαθμό τον πρώτο - που οδηγεί στον Δεύτερο πόλεμο των Βαρόνων.[2] Στην Αμιένη, ο Ερρίκος κατηγορεί τους βαρόνους ότι κατέστρεψαν τα κάστρα του και ερημώνουν τα βασιλικά εδάφη. Για αυτό ζητά αποζημίωση περίπου 300.000 λιρών και 200.000 μάρκα, την οποία υπερασπίζεται ο Λούις.[3]
Αύγουστος – Εξέγερση Mudéjar: Μουσουλμανικές αντάρτικες δυνάμεις, με τη βοήθεια συμμάχων από το Algeciras και την Tarifa, καταλαμβάνουν την πόλη Jerez de la Frontera αφού νίκησαν την αριθμημένη καστιλιανή φρουρά με επικεφαλής τον Nuño González de Lara (ο Καλός).[4] Οι επαναστάτες υποστηρίζονται από τον Μωάμεθ Α', ηγεμόνα του Εμιράτου της Γρανάδας, ενώ ο βασιλιάς Αλφόνσος Χ (ο Σοφός) είναι σύμμαχος με την Αραγονία. Οι αντάρτες καταφέρνουν να καταλάβουν τη Μούρθια, καθώς και αρκετές μικρότερες πόλεις.[5]
14 Αυγούστου - Μάχη του Saseno: Ο γενουατικός στόλος (16 γαλέρες) καταφέρνει να ξεγελάσει και να αιχμαλωτίσει μια ολόκληρη βενετική εμπορική συνοδεία κοντά στο νησί Saseno στα ανοικτά των ακτών της Αλβανίας. Τα αιχμαλωτισμένα εμπορεύματα και τα πλοία αποτιμώνται σε περισσότερες από 100.000 γενουατικές λίρες, ένα τεράστιο ποσό για την περίοδο, από τις οποίες 30.000 πηγαίνουν στο θησαυροφυλάκιο της Γενουάτης μέσω της πώλησης της λεηλασίας.[6]
9 Οκτωβρίου - Οι καστιλιανές δυνάμεις υπό τον Αλφόνσο Χ (ο Σοφός) αντεπιτίθενται και ανακαταλαμβάνουν τη Χερέθ ντε λα Φροντέρα, μετά από πολιορκία. Οι πόλεις Vejer de la Frontera, Rota και Sanlúcar de Barrameda που ελέγχονται από τους αντάρτες πέφτουν επίσης στον Αλφόνσο. Οι μουσουλμάνοι στις πόλεις που ανακαταλήφθηκαν εκδιώκονται και τα τζαμιά στη Χερέθ μετατρέπονται σε εκκλησίες. Η περιοχή κατοικείται από χριστιανούς από αλλού.[7][8]
10 Δεκεμβρίου - Ουγγρικός εμφύλιος πόλεμος: Ξεσπά μια δυναστική σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Béla IV και του γιου του, δούκα Stephen. Οι ουγγρικές δυνάμεις υπό τον Ladislaus II Kan εισβάλλουν στο βασίλειο του Stephen και σπρώχνουν ανεμπόδιστα διεισδύοντας στην κοιλάδα του ποταμού Mures στο νότιο τμήμα της Τρανσυλβανίας. Ο στρατός του Στέφανου σταματά την προέλαση του Λαδίσλαου στο Φρούριο της Ντέβα (σημερινή Ρουμανία).[9][10]
Χειμώνας – Ο πόλεμος της διαδοχής της Θουριγγίας τελειώνει μετά από 17 χρόνια με το κράτος της Έσσης να αποκτά την ανεξαρτησία του από τη Θουριγγία και να γίνεται το Landgraviate της Έσσης, ένα πριγκιπάτο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο Ύπατος Δούκας Bolesław V (ο Αγνός) θεσπίζει νομική προστασία για τις εβραϊκές κοινότητες στη Μικρά Πολωνία, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας από απαγωγές και βίαιο βάπτισμα Εβραίων παιδιών (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
βρετανικά νησιά
5 Απριλίου - Μάχη του Νορθάμπτον: Αγγλικές δυνάμεις υπό τον Ρότζερ Μόρτιμερ, προχωρούν πάνω από τα υδάτινα λιβάδια νότια του Νορθάμπτον για να επιτεθούν στην κύρια πύλη του με μηχανές. Εν τω μεταξύ, ένα άλλο πάρτι κινείται δεξιόστροφα κατά μήκος της δυτικής περιμέτρου της κατοικημένης περιοχής, αναζητώντας μια ευκολότερη είσοδο. Ενώ οι κάτοικοι της πόλης είχαν ανατεθεί να συγκρατήσουν την αρχική επίθεση, το απόσπασμα βρήκε ένα ρήγμα στον τοίχο του κήπου του St. Andrew's Priory, στα βόρεια της πόλης. Ο Simon de Montfort (ο νεότερος), γιος του Simon de Montfort, αντιδρά στη διάρρηξη - καβάλα στο άλογό του με τον ιπποκόμο του, και μερικοί ακόλουθοι για να αμφισβητήσουν την παραβίαση. Αλλά ο Σάιμον αιχμαλωτίζεται και ρίχνει τους αμυντικούς σε αταξία. Ο Simon de Montfort τοποθετεί μια οπισθοφυλακή για να ανακουφίσει τον γιο του, αλλά στις 6 Απριλίου το κάστρο πέφτει.[11]
17–19 Απριλίου - Άγγλοι αντάρτες υπό τον Σιμόν ντε Μονφόρ κυνηγούν το Ρότσεστερ από δύο κατευθύνσεις σε μια κίνηση από βορρά και νότο. Η φρουρά καίει τα προάστια για να στερήσει την κάλυψη από τους επαναστάτες. Οι αρχικές επιθέσεις στη γέφυρα το επόμενο πρωί αποκρούονται από τον Roger de Leybourne. Το βράδυ, ωστόσο, υποστηριζόμενος από τοξότες που πυροβολούν κατά μήκος του ποταμού, ο Σάιμον εξαπολύει μια αμφίβια επίθεση, ο άνεμος και το ρεύμα μεταφέρουν το πυροβολικό του απέναντι για να βάλουν φωτιά στις άμυνες της γέφυρας. Οι επαναστάτες καταλαμβάνουν το εξωτερικό Bailey του κάστρου και η φρουρά αποσύρεται μέσα στο φυλάκιο στις 19 Απριλίου. Εν τω μεταξύ, αντάρτες υπό τον Gilbert de Clare (ο Κόκκινος Κόμης) καταλαμβάνουν τον καθεδρικό ναό. Στη συνέχεια, η πολιορκία βυθίζεται, ο Σάιμον λαμβάνει αναφορές για μια δύναμη ανακούφισης και διατάσσει να αποσυρθεί στις 26 Απριλίου.[12]
Απρίλιος – Ο Gilbert de Clare (ο Κόκκινος Κόμης) ηγείται μιας σφαγής των Εβραίων στο Canterbury, κατά το ξέσπασμα του Δεύτερου Πολέμου των Βαρόνων.[13] Στο μεταξύ, ένας άλλος από τους οπαδούς του de Montfort, ο John FitzJohn, ηγείται μιας σφαγής κατά των Εβραίων στο Λονδίνο.[14] Οι εβραϊκές κοινότητες του Northampton, Winchester, Cambridge και Lincoln λεηλατούνται. Το archæ (επίσημο σεντούκι με αρχεία) καταστρέφεται ή εναποτίθεται στα κεντρικά γραφεία των υποστηρικτών του de Montfort στο Ely.[15]
14 Μαΐου - Μάχη του Lewes: Άγγλοι επαναστάτες με επικεφαλής τον Simon de Montfort νικούν τον Henry III και τον Prince Edward (τον Λόρδο Edward), στο Lewes. Ο Χένρι εγκαταλείπει την ασφάλεια του Κάστρου Λιούς και του Αγίου Πάνκρας, για να εμπλακεί με τους επαναστάτες. Ο Εδουάρδος διώχνει μέρος του στρατού των επαναστατών (περίπου 5.000 άνδρες) με ιππικό, αλλά κατά τη διάρκεια της μάχης οι δυνάμεις του ντε Μονφόρ αιχμαλωτίζουν και τον Ερρίκο και τον Εδουάρδο, καθιστώντας τον Σάιμον τον «αστέφανο βασιλιά της Αγγλίας» για 15 μήνες.[16]
Μάιος – Ο Simon de Montfort κάνει πορείες στο Λονδίνο, αλλά η κινητή γέφυρα στη γέφυρα του Λονδίνου έχει υψωθεί από τον Lord Mayor. Ο Σάιμον έχει την υποστήριξη των Λονδρέζων, οι οποίοι καταφέρνουν να κατεβάσουν τη γέφυρα επιτρέποντάς του να μπει στην πόλη. Ο Ερρίκος Γ' αναγκάζεται να συγχωρήσει τους επαναστάτες ευγενείς και να επαναφέρει τις Διατάξεις της Οξφόρδης. Καθώς η δύναμη του Ερρίκου μειώνεται, ο Σάιμον ανακοινώνει ότι όλα τα χρέη που οφείλονται στους Εβραίους θα ακυρώνονταν.[17]
Ιούνιος – Ο Simon de Montfort καλεί το Κοινοβούλιο στο Λονδίνο για να επιβεβαιώσει τις νέες συνταγματικές ρυθμίσεις. Δύο ιππότες καλούνται για κάθε κομητεία και τους επιτρέπεται να σχολιάσουν γενικά θέματα της πολιτείας – την πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Στη Γαλλία, η βασίλισσα Ελεονώρα της Προβηγκίας, σύζυγος του Ερρίκου Γ', κάνει σχέδια για εισβολή στην Αγγλία με την υποστήριξη του Λουδοβίκου Θ' (του Αγίου).[18]
Ιούνιος - Ο Έντουαρντ (ο Λόρδος Έντουαρντ) κρατείται αιχμάλωτος στο Κάστρο Γουόλινγκφορντ, αλλά μετά από μια προσπάθεια απόδρασης μεταφέρεται στο Κάστρο Κένιλγουορθ.
18 Ιουνίου - Το Κοινοβούλιο της Ιρλανδίας συνεδριάζει στο Castledermot στην κομητεία Kildare, την πρώτη σίγουρα γνωστή συνεδρίαση αυτού του ιρλανδικού νομοθετικού σώματος.
24 Δεκεμβρίου - Ο τίτλος Baron de Ros, ο παλαιότερος τιμητικός τίτλος, δημιουργείται με κλητήριο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Γ'.
μογγολική αυτοκρατορία
Ο Εμφύλιος Πόλεμος των Τολουιδών τελειώνει: Ο Κουμπλάι Χαν νικά τον αδελφό του και διεκδικεί τον τίτλο του «Μεγάλου Χαν», Αρίκ Μπόκε, ο οποίος παραδίδεται στον Κουμπλάι στις 24 Αυγούστου. Φυλακίζεται και με την κινεζική υποστήριξη πίσω του, ο Κουμπλάι αναγνωρίζεται από τους ηγεμόνες των δυτικών χανάτων και ως μοναδικός ηγεμόνας της Μογγολικής Αυτοκρατορίας. Μεταφέρει την πρωτεύουσά του από το Σανγκντού στην Εσωτερική Μογγολία, στην κινεζική πόλη Νταντού (σημερινό Πεκίνο).
Ασία
Φεβρουάριος – Η ιαπωνική εποχή Kōchō τελειώνει και η εποχή Bun'ei αρχίζει κατά τη διάρκεια της βασιλείας του 14χρονου αυτοκράτορα Kameyama (μέχρι το 1275).
Ανά θέμα
Εκπαίδευση
14 Σεπτεμβρίου - Ο Walter de Merton ολοκληρώνει επίσημα την ίδρυση του House of Scholars of Merton (αργότερα Merton College, Οξφόρδη), για την παροχή εκπαίδευσης στο Malden και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Θρησκεία
11 Αυγούστου – Με τον παπικό ταύρο Transiturus, ο Πάπας Urban IV κηρύσσει τη γιορτή του Corpus Christi (festum corporis) να εορτάζεται από ολόκληρη την Καθολική Εκκλησία.
2 Οκτωβρίου - Ο Urban IV πεθαίνει μετά από 3 χρόνια ποντίφικα και τον διαδέχεται ο Clement IV. Η παπική εκλογή του γίνεται στην Περούτζια, η οποία θα διαρκέσει τέσσερις μήνες.
Ο Θωμάς Ακινάτης ολοκληρώνει το θεολογικό του έργο Summa contra Gentiles (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Γεννήσεις
21 Ιανουαρίου – Αλέξανδρος, Σκωτσέζος διάδοχος (π. 1284)
2 Φεβρουαρίου - Σάντσα της Πορτογαλίας, Πορτογαλική πριγκίπισσα (π. 1279)
26 Μαΐου - Κορεγιασού, Ιάπωνας πρίγκιπας και σογκούν (π. 1326)
21 Νοεμβρίου - Μαρία της Πορτογαλίας, Πορτογαλίδα μοναχή (π. 1304)
Ahmed al-Ghubrini, λόγιος και χρονικογράφος των Χαφσίδων (π. 1314)
Darmabala (προστάτης του νόμου), Μογγόλος πρίγκιπας (π. 1292)
Λουδοβίκος της Γαλλίας, Γάλλος πρίγκιπας και διάδοχος (π. 1276)
Nichiin, Ιάπωνας βουδιστής μοναχός και μαθητής (π. 1329)
Wang Qinghui, Κινέζα παλλακίδα και ποιητής (π. 1288)
Θάνατοι
16 Φεβρουαρίου – Azzo VII d'Este, μαρκήσιος της Φεράρα (γεν. 1205)
25 Απριλίου - Roger de Quincy, Scotto-Norman ευγενής (γεν. 1195)
17 Μαΐου - Wartislaw III, Πολωνός ευγενής και ιππότης (γεν. 1210)
10 Ιουλίου - Isabella de Clare, Αγγλίδα αρχόντισσα (γεν. 1226)
1 Αυγούστου - Ιωάννης Α' (ο Θεολόγος), Γερμανός ευγενής
12 Σεπτεμβρίου - Hōjō Nagatoki, Ιάπωνας αντιβασιλέας (γεν. 1227)
2 Οκτωβρίου – Urban IV, πάπας της Καθολικής Εκκλησίας (γεν. 1195)
11 Νοεμβρίου – Farinata degli Uberti, Ιταλός ευγενής (γεν. 1212)
16 Νοεμβρίου - Λι Ζονγκ (ή Ζάο Γιουν), Κινέζος αυτοκράτορας (γεν. 1205)
Andrey II Yaroslavich, Μέγας Πρίγκιπας του Βλαντιμίρ (γεν. 1222)
Danylo Romanovych, ηγεμόνας της Γαλικίας-Βολυνίας (γεν. 1201)
Dharmasvamin, Θιβετιανός μοναχός και εξερευνητής (γεν. 1197)
Domentijan, Σέρβος μοναχός και φιλόσοφος (γεν. 1210)
Fujiwara no Ieyoshi, Ιάπωνας ποιητής waka (γεν. 1192)
Hugh l'Aleman, ιππότης του Outremer και προφανής διάδοχος
Ισαβέλλα της Κύπρου, Κύπρια πριγκίπισσα και αντιβασιλέας
Ιωάννης Β' της Βηρυτού, ευγενής και ιππότης του Outremer
Nicholas I de Soules, Σκωτσέζος ευγενής και ιππότης
Perceval Doria, Γενοβέζος στρατιωτικός ηγέτης και ποιητής
Robert de Vieuxpont, Άγγλος ευγενής και ιππότης
Vincent of Beauvais, Γάλλος μοναχός και εγκυκλοπαιδιστής
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1260 | 1261 | 1262 | 1263 | 1264 | 1265 | 1266 | 1267 | 1268 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
