Πέναλτι (ποδόσφαιρο)

Το πέναλτι (αγγλικά: penalty kick, ελληνικά: επανορθωτικό λάκτισμα)[1] είναι μια μέθοδος επανέναρξης του παιχνιδιού στο ποδόσφαιρο, κατά την οποία ένας παίκτης επιτρέπεται να λακτίσει την μπάλα προς το αντίπαλο τέρμα με μόνο αντίπαλο τον τερματοφύλακα της άλλης ομάδας. Η λέξη προέρχεται από τον αγγλικό όρο penalty που σημαίνει «ποινή», ενώ στην Ελλάδα συχνά αναφέρεται μεταφορικά ως «η εσχάτη των ποινών». Το πέναλτι κατακυρώνεται σε βάρος μιας ομάδας που διαπράττει οποιαδήποτε από τις παραβάσεις για τις οποίες κατακυρώνεται ένα άμεσο ελεύθερο λάκτισμα, ενώ η μπάλα βρίσκεται μέσα στη δική της περιοχή του πέναλτι (μεγάλη περιοχή) και ενώ «παίζεται».

Εκτέλεση

Για την εκτέλεση του πέναλτι η μπάλα τοποθετείται 11 μέτρα (ακριβέστερα 12 υάρδες ~10,97 μέτρα) από την γραμμή τέρματος σε ειδική λευκή βούλα που υπάρχει στη μεγάλη περιοχή. Ο παίκτης που εκτελεί το πέναλτι έχει προσδιοριστεί σωστά στο διαιτητή ενώ ο αμυνόμενος τερματοφύλακας παραμένει στη δική του γραμμή τέρματος, με μέτωπο προς τον εκτελεστή, μεταξύ των κάθετων δοκαριών, μέχρι να λακτισθεί η μπάλα. Οι υπόλοιποι παίκτες βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο αλλά έξω από τη μεγάλη περιοχή της εστίας, σε απόσταση τουλάχιστον 9,15 μέτρα από το σημείο του πέναλτι, η οποία ορίζεται από ειδικά οριοθετημένο ημικύκλιο. Ο διαιτητής δεν δίνει σήμα για να εκτελεστεί το πέναλτι, μέχρι οι παίκτες να πάρουν τις θέσεις τους, σύμφωνα με τον κανόνα.

Ο παίκτης που εκτελεί το πέναλτι λακτίζει την μπάλα προς τα εμπρός και δεν επιτρέπεται να «παίξει» την μπάλα δεύτερη φορά, πριν την αγγίξει άλλος παίκτης. Η μπάλα θεωρείται διεκδικούμενη όταν εκτελεστεί το πέναλτι και κινηθεί προς τα εμπρός.
Η διαδικασία των πέναλτι

Εφαρμόζεται μετά την παράταση του αγώνα εάν δεν υπάρχει νικητής ή αν έτσι ορίζεται από τον κανονισμό διεξαγωγής κάποιας διοργάνωσης. Το σύστημα αυτό καθιερώθηκε το 1970. Μέχρι τότε στις περιπτώσεις ισοπαλίας έπειτα από παράταση γινόταν κλήρωση.

Οι δύο ομάδες εκτελούν από πέντε πέναλτι, εναλλάξ, προσπαθώντας να βάλουν περισσότερα τέρματα από την αντίπαλη ομάδα. Εάν μετά την εκτέλεση των πέντε πέναλτι οι δύο ομάδες έχουν σημειώσει τον ίδιο αριθμό τερμάτων, οι ομάδες συνεχίζουν να χτυπούν από ένα πέναλτι με την ίδια σειρά, μέχρι μια ομάδα να έχει μεγαλύτερο αριθμό γκολ από την άλλη με τον ίδιο αριθμό πέναλτι.

Μόνο οι παίκτες που υπήρχαν στον αγωνιστικό χώρο δικαιούνται το λάκτισμα πέναλτι. Οι παίκτες έχουν δικαίωμα να εκτελέσουν μόνο ένα πέναλτι (συμπεριλαμβανομένου και του τερματοφύλακα) πριν κάποιος εκτελέσει δεύτερο πέναλτι.

Όλοι οι παίκτες εκτός των τερματοφυλάκων και του εκτελεστή πρέπει να παραμένουν μέσα στον κύκλο του κέντρου (σέντρα). Ο τερματοφύλακας συμπαίκτης του εκτελεστή πρέπει να παραμένει στο σημείο που η γραμμή τέρματος συναντά τη γραμμή της περιοχής πέναλτι.
Απίθανα ρεκόρ

Συνήθως η διαδικασία των πέναλτι δεν παρατείνεται πέραν των πέντε εκτελέσεων ανά ομάδα, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που απαιτείται η εκτέλεση επτά ή οκτώ πέναλτι για να αναδειχθεί νικητής. Όμως, στην ποδοσφαιρική ιστορία υπήρξαν μερικά ματς, στα οποία για να βγει νικητής απαιτήθηκε να χτυπήσουν πέναλτι όλοι οι παίκτες και στη συνέχεια να χτυπήσουν και για δεύτερη φορά, φτάνοντας στις 15 ή 16 εκτελέσεις ανά ομάδα, δηλαδή συνολικά περισσότερες από 30. Το ρεκόρ είναι 48 (2x24) πέναλτι και συνέβη σε αγώνα κυπέλλου στη Ναμίμπια, ενώ στην Ελλάδα χρειάστηκαν 36 (2x18) πέναλτι σε αγώνα Κυπέλλου Ελλάδος το 1985 και πάλι στο Κύπελλο Ελλάδος αντρών στις 2-5-2009 το σκορ έληξε 18-19 στα πέναλτι και αφού είχαν χτυπήσει όλοι οι παίχτες από δύο φορές

Διεθνή ρεκόρ
48 πέναλτι: Κύπελλο Ναμίμπια (2005)
40 πέναλτι: Μεγάλη Βρετανία
32 πέναλτι: Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Ελπίδων (2007): Ολλανδία-Αγγλία

Παραπομπές

kathimerini.gr Οχι άλλα πάντσερ

Βιβλιογραφία

Φάουλ ή Πέναλτι; - Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το ποδόσφαιρο, ένθετο εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" , Αύγουστος 2007

Κανόνες του Παιχνιδιού - όροι του ποδοσφαίρου
Όροι

Κανόνας 1: Ο Αγωνιστικός χώρος Κανόνας 2: Η Μπάλα Κανόνας 3: Ο αριθμός των ποδοσφαιριστών Κανόνας 4: Εξοπλισμός ποδοσφαιριστή Κανόνας 5: Ο διαιτητής Κανόνας 6: Οι βοηθοί διαιτητές Κανόνας 7: Διάρκεια του αγώνα Κανόνας 8: Έναρξη και επανέναρξη του παιχνιδιού Κανόνας 9: Η μπάλα εντός και εκτός παιχνιδιού Κανόνας 10: Μέθοδος επίτευξης τέρματος Κανόνας 11: Παίκτης εκτός παιχνιδιού (Οφσάιντ) Κανόνας 12: Παραβάσεις και ανάρμοστη συμπεριφορά (Φάουλ) Κανόνας 13: Ελεύθερο λάκτισμα (άμεσο και έμμεσο) Κανόνας 14: Πέναλτι Κανόνας 15: Επαναφορά από την πλάγια γραμμή (Πλάγιο άουτ) Κανόνας 16: Από τέρματος λάκτισμα (άουτ) Κανόνας 17: Το γωνιαίο λάκτισμα (Κόρνερ)

Διεθνές Ποδοσφαιρικό
Συμβούλιο (IFAB)
H Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία · Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σκωτίας · Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Ουαλίας · Ιρλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία · ΦΙΦΑ