.
Ο μόνιμος πλάγιος τομέας άνω γνάθου ανήκει στην ομάδα των πρόσθιων δοντιών μαζί με τον κεντρικό τομέα και τον κυνόδοντα. Είναι το δεύτερο δόντι του οδοντικού φραγμού εκατέρωθεν της μέσης γραμμής του προσώπου. Ανήκει στην ομάδα των τομέων ή κοπτήρων μαζί με τον κεντρικό τομέα, που δουλειά τους είναι κατά τη μάσηση το δάγκωμα, η συγκράτηση και ο τεμαχισμός της τροφής σε μικρότερα κομμάτια.[3] Ο μόνιμος πλάγιος τομέας άνω γνάθου ανατέλλει κατά το 9ο έτος ενώ ο νεογιλός κατά τον 7ο-9ο μήνα. Δεν σπανίζει η περίπτωση απουσίας του από τον οδοντικό φραγμό κάτι που ονομάζεται ολιγοδοντία.[1][2][4]
Γενικά χαρακτηριστικά
Είναι μικρότερο δόντι από τον κεντρικό τομέα, έχουν όμως το ίδιο σχήμα αν και είναι πιο κυρτό δόντι χειλικά. Γενικά το περίγραμμά του είναι ωοειδές. Είναι μονόριζο δόντι (πλοηγηθείτε στην εικόνα δεξιά σας για περισσότερες πληροφορίες). Στον αυχένα του το δόντι παρουσιάζει 2 με 3 επάλληλες γραμμώσεις. Η άπω-κοπτική γωνία του είναι περισσότερο αποστρογγυλεμμένη. Η γλωσσική του επιφάνεια είναι κοίλη. Το κοπτικό χείλος του είναι κυρτό. Η ρίζα του είναι πιο μακρυά και οξύαιχμη από του κεντρικού και πολλές φορές παρουσιάζει αύλακα στην άπω επιφάνεια. Το ακρορρίζιό του κλίνει προς τα άπω.[2][4]
Οι επιφάνειες του δοντιού διακρίνονται σε:
χειλική ή προστομιακή (προς τα χείλη),
γλωσσική ή υπερώϊα (προς την γλώσσα),
κοπτική ή κοπτικό χείλος,
εγγύς όμορη (η επιφάνεια επαφής προς το όμορο δόντι σε σχέση με τη μέση γραμμή του προσώπου),
άπω όμορη.[2][4]
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά
Οι τύποι της γλωσσικής επιφάνειας που συναντώνται είναι πέντε όπως και στην περίπτωση του κεντρικού τομέα :
Οι πέντε παραλλαγές της γλωσσικής επιφάνειας του άνω πλάγιου τομέα
1ος τύπος: Ο πιο συνηθισμένος από τους πέντε, υπόκοιλος με γλωσσικό φύμα σύμφωνα με τον Black.
2ος τύπος: Με κοιλάνσεις εκατέρωθεν του αυχενικού επάρματος.
3ος τύπος: Με δύο αδαντινικά επάρματα προς το κοπτικό τμήμα που χωρίζουν την γλωσσική πλευρά σε δύο ή τρία τμήματα. Επίσης έχει αυχενικό έπαρμα.
4ος τύπος: Έχει μια περιφερειακή έπαρση και τρεις αυχενικές.
5ος τύπος: Ονομάζεται «ανατολικός τύπος». Έχει χαρακτηριστική κοίλανση στο μέσο τριτημόριο απ' όπου αρχίζει βαθιά σχισμή προς τον αυχένα. Πολλές φορές περνά τα όρια του αυχένα και επεκτείνεται προς την ρίζα του δοντιού. Συναντάται στις φυλές της ανατολής.[2]
Διαφορές
Μόνιμων και νεογιλών δοντιών
Ο νεογιλός πλάγιος τομέας της άνω γνάθου σε σχέση με τον αντίστοιχο μόνιμο, έχει μικρότερο μέγεθος μύλης. Η εγγύς-άπω διάστασή του είναι ίση με την κοπτικο-αυχενική. Γλωσσικά έχει υποτυπώδες γλωσσικό έπαρμα. Είναι λευκότερο και περισσότερο διάφανο δόντι.[2][4]
Άνω και κάτω μόνιμων πλάγιων τομέων
Οι πλάγιοι τομείς της άνω γνάθου σε σχέση με τους κάτω είναι μεγαλύτερα δόντια τόσο σε μήκος όσο και σε όγκο. Έχουν σχήμα «φτυαριού» και το γλωσσικό τους φύμα είναι πιο ανεπτυγμένο. Αντίθετα οι κάτω έχουν σχήμα «σμίλης». Χειλικά είναι κυρτότερα δόντια και γλωσσικά πιο κοίλα, ενώ η ρίζα τους είναι πιο κωνική. Έχουν κλίση κατά τη σύγκλειση λοξά προς τα κάτω και μπροστά.[2]
Δείτε ακόμα
Κεντρικός τομέας άνω γνάθου
Πλάγιος τομέας κάτω γνάθου
Ανθρώπινο στόμα
Δόντια
-
Μόνιμοι και νεογιλοί πλάγιοι τομείς της άνω γνάθου σημειωμένοι με κόκκινο χρώμα.
-
Το ανθρώπινο στόμα
-
Σύστημα κωδικοποίησης FDI για τη μόνιμη οδοντοφυΐα.
-
Επιμήκης τομή μονόριζου δοντιού
-
Άνω γνάθος, οδοντικός φραγμός.
Παραπομπές
By Stanley J. Nelson (2015). «3 The Primary (Deciduous) Teeth». Wheeler's Dental Anatomy, Physiology and Occlusion. Elsevier Inc., σελ. 50. ISBN 978-D-323-26323-8.
Ματίνα Στάππα-Μουρτζίνη (1997). «Κεφάλαιο έκτο, Κεφάλαιο όγδοο». Μορφολογία Δοντιών. Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, σελ. 26, 38, 81-85. ISBN 960-337-023-1.
«Τύποι Δοντιών του Ανθρώπου 1.Τομείς (κοπτήρες)». Ανακτήθηκε στις 7 Απρ. 2016.
Α. Κακάμπουρα. Χ. Ραχιώτη και Γ. Βουγιουκλάκη.. [http://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/DENT212/3.pdf «Οδηγός Εργαστηριακών Ασκήσεων Οδοντικής Μορφολογίας και Εισαγωγής στη Σύγκλειση»]. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρ. 2016.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
