.

Λίβανος

Ο Λίβανος (Αραβικά Λουμπνάν) είναι χώρα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Έγινε ανεξάρτητη στις 22 Νοεμβρίου 1943 μετά από εικοσάχρονη γαλλική κατοχή. Έχει συνολική έκταση 10.400 τετρ. χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009, 4.017.095 κατοίκους (123η στον κόσμο)[1]. Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Βηρυτός.

Γεωγραφία

Ο Λίβανος είναι μια ορεινή παραθαλάσσια χώρα μήκους από βόρεια προς νότια 135 μιλίων και πλάτους από 20 έως 35 μιλίων. Συνορεύει βόρεια και ανατολικά με τη Συρία, νότια με το Ισραήλ και δυτικά βρέχεται από τη Μεσόγειο. Έχει έκταση 10.400 τετραγωνικά χιλιόμετρα που είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος ορεινή, εκτός από δύο πεδιάδες: μία παραλιακή στη Μεσόγειο, και την κοιλάδα Μπεκάα, ανάμεσα στα όρη Λίβανος και Αντιλίβανος.
Δημογραφία

Ο πληθυσμός του Λιβάνου είναι σχεδόν 4 εκατομμύρια, εκ των οποίων το 59,7% είναι μουσουλμάνοι (διαφόρων δογμάτων) και το 39% χριστιανοί (επίσης πολλών διαφορετικών δογμάτων). Επίσημα αναγνωρίζονται 17 διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα.

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 73,66 χρόνια (71,15 χρόνια οι άνδρες και 76,31 οι γυναίκες).[1]

Ιστορία
Τύρος

Η περιοχή του Λιβάνου είναι γνωστή από τα πανάρχαια χρόνια, σαν τμήμα της Φοινίκης και φημιζόταν για τα δάση της, που την αρωματική ξυλεία τους εμπορεύονταν οι Φοίνικες. Οι φοινικικές πόλεις των παραλίων του Λιβάνου και ιδιαίτερα η Τύρος είχαν αποκτήσει μεγάλη ισχύ και τα πλοία τους έπλεαν σε όλες τις τότε γνωστές θάλασσες. Αργότερα η περιοχή του Λιβάνου δέχτηκε την κυριαρχία των Περσών και των Ελλήνων, όπου στο κράτος του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτέλεσε τμήμα της επικράτειας των Σελευκιδών.

Στη συνέχεια, κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, τον 7ο αιώνα από τους Άραβες και αργότερα από τους Τούρκους. Το 1861 έγινε αυτόνομο κράτος με την επίβλεψη του Σουλτάνου. Το 1914, ο Λίβανος περιήλθε στη γαλλική σφαίρα επιρροής μέχρι το 1926, οπότε αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητη δημοκρατία, με την ουσιαστική όμως διακυβέρνηση των Γάλλων. Από το 1940, οι Λιβανέζοι άρχισαν να διεκδικούν την ανεξαρτησία τους και το 1944 κατάφεραν να την αποκτήσουν. Κατά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967 έγινε στόχος ισραηλινών επιθέσεων, επειδή ήταν τόπος συγκέντρωσης των Παλαιστινίων και των προσφύγων.

Στις 13 Απριλίου 1975 ξέσπασε στο Λίβανο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ φαλαγγιτών (δεξιών χριστιανών) και αριστερών Μουσουλμάνων Παλαιστινίων που κράτησε ως τις 18 Οκτωβρίου 1976, οπότε υπογράφτηκε ανακωχή στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας. Οι συνέπειες του πολέμου αυτού, που επιδεινώθηκε με την επέμβαση συριακών και άλλων αραβικών δυνάμεων που υποστήριζαν τους Φαλαγγίτες, ήταν δυσμενείς. Ο πόλεμος αυτός κόστισε 6.000 νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και καταστροφή πόλεων. Τον Ιούνιο του 1982 έγινε εισβολή Ισραηλινών, που κατέλαβαν το νότιο τμήμα της χώρας με σκοπό την εξόντωση των Παλαιστινίων. Οι ισραηλινές δυνάμεις αποχώρησαν το 2000.

Ο Λίβανος βρισκόταν υπό συριακή κατοχή μέχρι το 2005, όταν ο συριακός στρατός αποχώρησε. Πρωθυπουργός του Λιβάνου είναι ο Φουάντ Σινιόρα. Μία οργάνωση που χαίρει μεγάλης ισχύος εντός του Λιβάνου είναι η Χεζμπολλάχ. Το καλοκαίρι του 2006, η Χεζμπολλάχ απήγαγε δύο Ισραηλινούς στρατιώτες, προκαλώντας την έκρηξη ενός πολέμου ανάμεσα στο Ισραήλ και την οργάνωση ο οποίος διήρκεσε αρκετούς μήνες και προκάλεσε μεγάλες καταστροφές.
Διακυβέρνηση

Αρχηγός Κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσοι είναι ηλικίας 21 ετών και άνω. Από πλευράς γυναικών, δικαίωμα να ψηφίσουν έχουν όσες έχουν συμπληρώσει την στοιχειώδη εκπαίδευση και είναι ηλικίας 21 ετών και άνω. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική για τους άνδρες. Απαγορεύεται να ψηφίσουν οι στρατιωτικοί.[1].
Εκλογή προέδρου 2008

Το 2008 επιτεύχθηκε συμφωνία στο Κατάρ για την εκλογή Προέδρου, με τη μεσολάβηση του Αραβικού Συνδέσμου- ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση στον απόηχο της χειρότερης βίας που γνώρισε η χώρα μετά τον εμφύλιο πόλεμο της περιόδου 1975-1990.[3] Συγκεκριμένα, η χώρα ήταν χωρίς Πρόεδρο από το Νοέμβριο του 2007 και προτού εκλεγεί ο Μισέλ Σουλεϊμάν προηγήθηκαν 19 αποτυχημένες προσπάθειες για εκλογή Προέδρου.

Ο Σουλεϊμάν εξελέγη Πρόεδρος από το Κοινοβούλιο στις 25 Μαΐου του 2008[4].Η εκλογή του έγινε με 118 υπέρ επί συνόλου 127 παρόντων βουλευτών στη διαδικασία. Βρέθηκαν επίσης 6 λευκά ψηφοδέλτια. Η ψηφοφορία διεξήχθη παρουσία αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (των ΥΠΕΞ Γαλλίας και Ιταλίας) και επίσης αντιπροσωπείας του αμερικανικού Κογκρέσου.

Η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου συμφώνησε στις 28 Μαΐου του 2008 να στηρίξει το Φουάτ Σινιόρα στο σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης της χώρας υπό τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Σουλεϊμάν. O τελευταίος έδωσε εντολή[5] σχηματισμού κυβέρνησης στο Σινιόρα, την ίδια ημέρα.

Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2008 υιοθετήθηκε νέος εκλογικός νόμος από το Κοινοβούλιο. Με βάση αυτόν οι εκλογές θα διεξάγονται εντός μίας ημέρας και καθιερώνεται νέα διαίρεση σε εκλογικές περιφέρειες.[6]
Βουλευτικές εκλογές 2009

Οι κρίσιμες εκλογές για κοινοβούλιο διεξήχθησαν με τον νέο εκλογικό Νόμο,υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στις 7 Ιουνίου του 2009[7]. Ο αντισυριακός συνασπισμός, με την ονομασία συνασπισμός της 14ης Μαρτίου, που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας, απέκτησε ελαφρύ προβάδισμα έναντι της Χεζμπολάχ.[8]

Η συμμετοχή έφτασε το 55%.[9] Ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις του BBC ο συνασπισμός της 14ης Μαρτίου θα συγκέντρωνε συνολικά σχεδόν 70 έδρες, δυο λιγότερες σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2005. Η συμμαχία της 14ης Μαρτίου πήρε 71 έδρες επί συνόλου 128 εδρών στο κοινοβούλιο,με το συνασπισμό της 8ης Μαρτίου να κερδίζει 57 έδρες.[10] Πολλοί παρατηρητές αναμένουν να δουν την εμφάνιση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, παρόμοιας με εκείνη που σχηματίστηκε μετά στη συμφωνία της Ντόχα, το 2008.[11] Στις 27 Ιουνίου του 2009 εξελέγη νέος πρωθυπουργός ο Σαάντ Χαρίρι.
Μεταφορές

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.
Πολιτισμός

Διεθνούς φήμης καλλιτέχνες που κατάγονται από τον Λίβανο είναι μεταξύ άλλων ο Χαλίλ Γκιμπράν, ο Ουαζντί Μουαουάντ και η Φαϊρούζ.

Σημαία του Λιβάνου

Εθνικός ύμνος του Λιβάνου

Αμιούν
Αντζάρ
Βηρυτός
Βύβλος
Ζάχλε
Μπάαλμπεκ
Μπατρούν
Μπρουμάνα
Μπσαρί
Ντέιρ ελ Καμάρ
Σιδώνα
Τύρος
Χαρίσσα

---

Δάσος των Κέδρων του Θεού

Παραπομπές

↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Λίβανος CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ in.gr, Πρόεδρο εξέλεξε η Βουλή του Λιβάνου έπειτα από μήνες πολιτικής παράλυσης, 25 Μαΐου 2008
↑ "Ο Μισέλ Σουλεϊμάν εξελέγη πρόεδρος του Λιβάνου". Ναυτεμπορική. 25 Μαΐου 2008.
↑ in.grΕντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Φουάντ Σινιόρα έδωσε ο πρόεδρος του Λιβάνου, 28 Μαΐου 2008
↑ Ελεύθερος Τύπος, Λίβανος: Ψηφίστηκε νέος εκλογικός νόμος, 30 Σεπτεμβρίου 2008.
↑ Nooz.gr, Βουλευτικές εκλογές στο Λίβανο ,7 Ιουνίου 2009.
↑ Εξπρές, Λίβανος-Ελαφρύ προβάδισμα του αντισυριακού συνασπισμού βλέπει ο Σαμίρ Τζατζά,7 Ιουνίου 2009.
↑ Slackman, Michael (7 Ιουνίου 2009). "Pro-Western Bloc Defeats Hezbollah in Lebanon Vote". NYT. Ανακτήθηκε την 7 Ιουνίου 2009.
↑ "U.S.-Backed Alliance Wins Election in Lebanon". New York Times.
↑ "March 14 bloc wins Lebanon election". Al Jazeera English.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Λιβανέζικος Οργανισμός Τουρισμού (Αγγλικά)
Προφίλ της χώρας από το BBC (Αγγλικά)
Μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς ΟΥΝΕΣΚΟ (Αγγλικά)

Χώρες της Ασίας

1. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2. Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσεται συχνά στην Ευρώπη. 3. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.

Εγκυκλοπαίδεια Λιβάνου

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License