Αντρέα ντελ Σάρτο

 

 

.

Ο Αντρέα ντελ Σάρτο (Andrea del Sarto, 16 Ιουλίου 1486 - 29 Σεπτεμβρίου 1530) ήταν Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης από την Φλωρεντία. Το «ντελ Σάρτο» του ονόματος του προέρχεται από το επάγγελμα του πατέρα του («του ράφτη»). Το πραγματικό του όνομα ήταν Andrea d’ Agnolo di Francesco.

Archangel Raphael with Tobias, St. Lawrence and the Donor Leonardo di Lorenzo Morelli

Lamentation

Portrait of a young man

The Madonna and Child, Saint Elizabeth and the Baptist

The young John

Dispute about the Trinity

Harpies madonna

Madonna with Saints and an Angel

Madonna with St. John

Sacrifice of Isaac

Self-portrait

Annunciation

Drawings

Hand study

Portrait of a woman

Μαθήτευσε δίπλα στον Πιέρο ντι Κόζιμο και σύντομα αφομoίωσε την τεχνοτροπία της ιταλικής ζωγραφικής των αρχών του 16ου αιώνα. Μετά την αποχώρηση των Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μικελάντζελο και Ραφαήλ από την Φλωρεντία, παρέμεινε η ηγετική φυσιογνωμία της ζωγραφικής στην πόλη αυτή. Διακρίθηκε ιδίως για τις νωπογραφίες του και τις εικόνες βωμών.

Στην μεγάλη του φήμη συνετέλεσε πολύ ο Βαζάρι ο οποίος τον χαρακτήρισε ζωγράφο που δεν κάνει λάθη (senza errori). Ο ίδιος όμως ο Βαζάρι υπέσκαψε την φήμη του Αντρέα γράφοντας ότι επρόκειτο για άβουλο άτομο, υποχείριο της διεφθαρμένης γυναίκας του Λουκρέτσια. Οπωσδήποτε, η φήμη του επισκιάστηκε από αυτή των συγχρόνων του Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μικελάντζελο και Ραφαήλ και ο Αντρέα υπέφερε έχοντας επίγνωση του γεγονότος αυτού. Παραμένει όμως ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της εποχής του, πλησιάζοντας τον Ραφαήλ σε μεγαλοπρέπεια και χάρη.

Το συζυγικό δράμα του Αντρέα (όπως εμφανίζεται στην έκδοση του Βαζάρι του 1550) ενέπνευσε το ποίημα Andrea del Sarto του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ. Ο ζωγράφος θρηνεί για το κατάντημά του : Καταχράστηκε τα χρήματα που του έδωσε ο Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας για ν’ αγοράσει έργα για την αυλή του (γεγονός αυτό), και δεν μπόρεσε ν’ ανυψωθεί καλλιτεχνικά μέχρι εκεί που του άξιζε, εξ αιτίας της διεστραμμένης γυναίκας του. Στην οποία όμως δίνει τελικά χρήματα που οφείλει δήθεν αυτή σε κάποιον εξάδελφό της -εραστή της κατά πάσαν πιθανότητα- και μένει μόνος να ονειρεύεται ότι ζωγραφίζει στους Ουρανούς.

Στο τρίπρακτο δράμα του André del Sarto, ο Αλφρέ ντε Μυσσέ υπερθεματίζει, κάνοντας πλήρη χρήση της ποιητικής αδείας : Ο Αντρέα, προδομένος από την άπιστη Λουκρέτσια, αυτοκτονεί.

Επιλογή έργων

Noli me tangere (Μη μου άπτου, c.1510). Φλωρεντία, Galleria degli Uffizi
Matrimonio mistico di santa Caterina d'Alessandria (Ο μυστικός γάμος της αγίας Αικατερίνης της Αλεξανδρείας, 1512-1513. Δρέσδη, Gemäldegalerie Alte Meister
Natività della Vergine (Η γέννηση της Παναγίας, 1514). Από τον κύκλο τοιχογραφιών στην Santissima Annunziata της Φλωρεντίας
Madonna delle Arpie (Η Παναγία των Αρπυιών, 1517. Φλωρεντία, Galleria degli Uffizi
Madonna della Scala, 1523. Μαδρίτη, Μουσείο Πράδο
Ultima cena (Μυστικός Δείπνος, 1527, τοιχογραφία). Φλωρεντία, Museo del Cenacolo di Andrea del Sarto

Βιβλιογραφία

Giorgio Vasari : Le vite de' più eccellenti pittori, scultori e architettori