.
Ο Τρύφων Ευαγγελίδης, ( Τρίγλια Μικράς Ασίας 1 Φεβρουαρίου 1863 - Αθήνα Φεβρουάριος 1941), ήταν Έλληνας συγγραφέας , ιστορικός, εκπαιδευτικός φιλόλογος και γυμνασιάρχης.
Βιογραφία
Πήγε σχολείο στην γενέτειρά του Τρίγλεια κι έπειτα, 1878-1884, στην Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη[1] και από το 1884 παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών[2]. Μετέβη στην Γερμανία όπου έγινε διδάκτωρ το 1892, γυρίζοντας στην Αθήνα άρχισε να γράφει βιβλία και ιστορικές μελέτες[1]. Γυναίκα του ήταν η Παρθενόπη Ζολώτα κι είχαν 4 γιους και μία κόρη[1] , παιδιά τους ήταν ο Ευάγγελος (1903-1945), γεωπόνος-φυτοπαθολόγος, ο δικηγόρος και μετέπειτα πολιτικός Ιωάννης (1904-1978), ο Γεώργιος, φιλόλογος καθηγητής (1906-1970) η Μαρία (1906-1977) και ο Αριστείδης, δικηγόρος (1909-1937). Εγγονοί του είναι ο επίτιμος δικηγόρος, τ. Νομικός Σύμβουλος τού Νοσοκομείου Ε.Ε.Σ. και μεταφραστής Τρύφων Γ. Ευαγγελίδης (1946-), ο συνταξιούχος τής Τραπέζης Ελλάδος και τ. Διευθυντής και Αντιπρόεδρος τού Ταμείου Υγείας της Ιωάννης Γ. Ευαγγελίδης (1948-), η Παρθενόπη Γ. Ευαγγελίδου (1951-), παιδιά τού Γεωργίου Ευαγγελίδη και η Παρθενόπη Ι. Ευαγγελίδου (1958-2012), κόρη τού Ιωάννου Ευαγγελίδη,
Το 1899 επέστρεψε στην Γερμανία και στο Βερολίνο μαζί με άλλους ίδρυσαν την εφημερίδα "Νέα Ελλάς" που το 1901 συνέχισε την κυκλοφορία της στην Αθήνα. Από το 1901 διορίστηκε καθηγητής σε γυμνάσια και δίδαξε για 37 χρόνια τα 11 σαν γυμνασιάρχης[1]. Δίδαξε στα γυμνάσια Σύρου, Πάρου , Στυλίδας , Βόλου, στο Α' Γυμνάσιο Πατρών το σχολικό έτος 1916-17[3], και στην Θήβα. Έγινε γυμνασιάρχης στην Ρόδο κι έπειτα στο Πλωμάρι, στη Σητεία, στα Καρδάμυλα και στη Σάμο.
Τιμήθηκε δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών για τα βιβλία του Η ιστορία του Εποικισμού της Ύδρας,(1935) και Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας εις δύο τόμους(1936).
Έργα του
Η τυφλή του Σορρέντου (μετάφραση), Αθήναι 1887.
Η τελευταία ημέρα του καταδίκου (μετάφραση), Αθήναι 1888.
Ο καμπούρης των Παρισίων (μετάφραση), Αθήναι 1888.
Κιανών πολιτεία, ήτοι ιστορία της Βιθυνιακής πόλεως Κίου, Αθήναι 1892
Ιστορία του μεγάλου Ναπολέοντος, του Ρογήρου Παύρ (μετάφραση), Αθήναι 1892.
Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αθήναι 1893.
Η κυρία με τας καμελίας του Αλεξάνδρου Δουμά (μετάφραση), Αθήναι 1893 .
Ιστορία του Όθωνος, Αθήναι 1893.
Ο ρακοσυλλέκτης των Παρισίων (μετάφραση), Αθήναι 1893
Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Αθήναι 1894.
Ιστορία του Κυβερνήτου της Ελλάδος Ι. Α. Καποδιστρίου, Αθήναι 1894.
Αβδηρίται, του γερμανού Χ. Μ. Βείλανδ (μεταφρασθέν κατ’ επιτομήν υπό το ψευδώνυμον Χρυσοσθένης Χρυσοσπάθης) Αθήναι 1893.
Βίος του Ιησού Χριστού, Αθήναι 1894.
Βίοι των Αγίων, Αθήναι 1895.
Ιστορία του Αλή Πασά, Αθήναι 1896.
Γοργοεπήκοος, Αθήναι 1895.
Βίος του Αγίου Νικήτα, Αθήναι 1895.
Γεννάδιος Β’, ο Σχολάριος, Αθήναι 1896.
Κοσμάς ο Αιτωλός, Αθήνα 1897.
Κυριακά Λόγια ή Λόγια του Χριστού, Αθήναι 1897.
Ιστορία του όνου, Αθήναι 1896.
Η Μονή της Σιγριανής, Αθήναι 1895.
Επιστολαί του Όθωνος, Αθήναι 1896.
Ιστορία της Τραπεζούντος, Οδησσός 1898.
Ιστορία του αυτοκράτορος Ηρακλείου, Αθήναι 1908
Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, Αθήναι 1898.
Τα μετά τον Όθωνα, Αθήναι 1898.
Η τελευταία ηγεμονίς του Τραπεζούντος, Αθήναι 1899.
Γρηγορίου Χιονιάδου επιστολαί ιστ΄, Αθήνα 1902.
Η Υπάτη και αι θέρμαι αυτής, Αθήνα 1906.
Μαυροκορδάτοι και Ράλληδες, Ερμούπολις 1910.
Ο Χριστιανισμός εν τοις Κυκλάσι, Ερμούπολις 1908
Η μυθιστοριογραφία παρά τοις αρχαίοις Έλλησι, Ερμούπολις 1910.
Κοσμάς Αιτωλός ο ισαπόστολος, εν Βόλω 1912
Συμβολή εις την ιστορίαν της Ελληνικής παιδείας, Ρόδος 1917.
Μεγάλη Ιερά Ιστορία της τε Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, Αθήναι 1898.
Μπαίδεκερ, οδηγός της Ελλάδος, Αθήναι 1901.
Μπαίδεκερ, της Νέας Ελλάδος, Αθήναι 1913.
Η νήσος Σέριφος και αι περί αυτήν νησίδες, Ερμούπολις 1909.
Επίσκοποι Σκιάθου Σκοπέλου, εν Εchos, d’ Orient 1912.
Η Μύκονος, ήτοι ιστορία της νήσου από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς, Αθήναι 1912.
Η νήσος Σκιάθος και αι περί αυτήν νησίδες, Αθήναι 1913.
Το θανατικόν της Ρόδου, Ρόδος 1914.
Ροδιακά , Ρόδος 1917.
Ροδιακά, τόμ. Β΄ τεύχος α΄, η εκκλησία της Ρόδου, Αθήναι 1929.
Τα Ελληνικά σχολεία από της αλώσεως μέχρι Καποδιστρίου, Αθήναι 1933.
Βρύλλειον Τρίγλεια, Αθήναι 1934 .
Ιστορία τής νήσου Κάσου, Αθήναι 1935, μαζί με τον Μιχαήλ Μιχαηλίδη-Νουάρο.
Η ιστορία του Εποικισμού της Ύδρας, (βραβείον της Ακαδημίας Αθηνών), Αθήναι 1935.
Η παιδεία επί Τουρκοκρατίας εις δύο τόμους, (βραβείον Ακαδημίας Αθηνών), Αθήναι 1936.
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Περιζήτητο, Ευαγγελίδης Τρύφων Ε.
↑ Παναγιώτη Καραθανάση, Μικρασιάτες λόγιοι και συγγραφείς από τον 10ο αιώνα π.χ. ως το 1922, 2008
↑ Ανδρέα Ευθ. Μουγγολιά, Το Α' Γυμνάσιον εν Πάτραις, Ιστορική και εκπαιδευτική διαδρομή, Έκδοση Εκτυπωτική Αττικής, Πάτρα 2001 ISBN 960-91579-0-4, σελίδα 149
Ευαγγελίδης, Αθανάσιος
Ευαγγελίδης, Γιάννης (σχεδιαστής μόδας)
Ευαγγελίδης, Γεώργιος
Ευαγγελίδης, Δημήτριος
Ευαγγελίδης, Μαργαρίτης
Ευαγγελίδης, Τρύφων'
Ευαγγελίδης, Χρήστος
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
