.
Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης (Μολάοι, 1938) είναι Έλληνας μυθιστοριογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στους Μολάους της Λακωνίας το 1938.[1] Ο πατέρας του, Δημήτριος Καλλιφατίδης, ήταν δάσκαλος με καταγωγή από τον Πόντο, ενώ η μητέρα του, Αντωνία Κυριαζάκου καταγόταν από τους Μολάους. Το 1946 ήρθε στην Αθήνα και φοίτησε στο 5ο γυμνάσιο αρρένων. Αργότερα, σπούδασε στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν.[1]
Θοδωρής Καλλιφατίδης (*)
Αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, το 1964 μετανάστευσε στη Σουηδία, όπου μέχρι σήμερα διαμένει.
Αρχικά συνάντησε πολλές δυσκολίες στην ξενιτιά: «Και εγώ στη Σουηδία είμαι ξένος εδώ και 47 χρόνια (...). Όταν κάποτε με απέλυσαν από εκεί που έπλενα πιάτα με την κατηγορία ότι είχα κλέψει κάτι από το ταμείο (δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό), διαπίστωσα προς μεγάλη μου έκπληξη ότι δεν υπήρξε έστω ένας να πει “μα καλά, πώς είστε τόσο βέβαιοι ότι αυτός είναι ο κλέφτης;”. Η απάντηση ήταν απλή. Δεν ήταν τόσο το ότι ήμουν ξένος αλλά το ότι ήμουν ο μόνος πιο ξένος, γιατί μόλις είχα αρχίσει να δουλεύω. Οι άλλοι είχαν τακτοποιηθεί κάπως, είχαν κάνει φιλίες κτλ. Εγώ, που μπήκα τελευταίος στη δουλειά, αυτομάτως ήμουν και ο ένοχος»[2]
Σπούδασε από το 1969 ως το 1972 φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, όπου αργότερα έγινε καθηγητής.
Από το 1972 ως το 1976 υπήρξε διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Bonniers Litterära Magasin.
Εργογραφικά στοιχεία
Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε στα 1969 με μια ποιητική συλλογή, έγινε όμως γνωστός μέσα από τα μυθιστορήματά του. Τα πρώτα πζογραφήματά του τα έχει γράψει στα σουηδικά (1980 Αγάπη, 1981 Δούλοι κι αφέντες, 1987 Ο έκπτωτος άγγελος κ.ά.), ενώ αργότερα έγραψε κάποια έργα πρώτα στα ελληνικά (1994 Τιμάνδρα, 1997, Ποια είναι η Γαβριέλα Όρλοβα, 1998 Οι εφτά ώρες στον Παράδεισο κ.ά.).[1] Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, ταξιδιωτικά δοκίμια, θεατρικά έργα· έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο (ανάμεσά τους το Με λένε Στέλιο, μεταφορά μυθιστορήματός του) και έχει σκηνοθετήσει την ταινία Kärleken (1980).
Στα έργα του περιγράφει τις συνθήκες ζωής των μεταναστών στη Σουηδία αλλά και μέσα από αυτοβιογραφικά στοιχεία αναφέρεται στη ζωή στην Ελλάδα τις δεκαετίες του ’30 και του ’40, συχνά με σατιρικό τρόπο. Σε άλλα μυθιστορήματά του η αφήγηση είναι πολυεστιακή[1] (προσεγγίζει δηλαδή το θέμα του μέσα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και πρόσωπα) και έχει μια φιλοσοφική διάθεση και διάσταση.
Έχει τιμηθεί με σημαντικά διεθνή βραβεία για το έργο του, όπως το Μέγα Βραβείο Μυθιστορήματος στη Σουηδία (1981),[1] και τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
«Ο Καλλιφατίδης συγκαταλέγεται σήμερα στους σημαντικότερους συγγραφείς της σουηδικής γλώσσας. Ανήκει στις σπάνιες περιπτώσεις της λογοτεχνικής διγλωσσίας. Γράφει στα σουηδικά και ύστερα μεταφράζει τα βιβλία στα ελληνικά. Γράφοντας, περισσότερο διερωτάται παρά καταφάσκει ή κρίνει.»[2]
Εργογραφία
2013, Γράμματα στην κόρη μου, Γαβριηλίδης
2012, Τα περασμένα δεν είναι όνειρο, Γαβριηλίδης
2011, Ο Άγιος Ηρακλής, Γαβριηλίδης
2009, Φίλοι και εραστές, Γαβριηλίδης
2007, Μητέρες και γιοι, Γαβριηλίδης
2006, Στο βλέμμα της, Γαβριηλίδης
2004, Αγάπη, Γαβριηλίδης
2004, Η Όλγα της αγάπης, Γαβριηλίδης
2003, Ένα απλό έγκλημα, Γαβριηλίδης
2003, Ο έκτος επιβάτης, Γαβριηλίδης
2002, Μια νέα πατρίδα έξω απ' το παράθυρό μου, Γαβριηλίδης
2000, Στο φως του Βορρά, Γαβριηλίδης
1998, Οι εφτά ώρες στον παράδεισο, Γαβριηλίδης
1997, Ποια είναι η Γαβριέλα Όρλοβα;, Γαβριηλίδης
1996, Το τελευταίο τριαντάφυλλο, Γαβριηλίδης
1995, Μια μέρα στην Αθήνα, Κάκτος
1994, Τιμάνδρα, Γαβριηλίδης
Υποσημειώσεις
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Συλλογικό έργο, Λεξικό νεοελληνικής λογοτχνίας, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2007, σελ. 998, 978-960-16-4519-3
↑ 2,0 2,1 Μπέκος Γρηγόρης, Ο Θ. Καλλιφατίδης και το σκανδιναβικό ρήγμα, εφ. Το Βήμα, 7/8/2013
Βιβλιογραφία, Διαδικτυακές παραπομπές
http://www.biblionet.gr
Συλλογικό έργο (2007). Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας. Αθήνα: Πατάκης. σελ. 998. ISBN 9789601645193.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
