.
Παναγιώτης Σοφιανόπουλος
Ο Παναγιώτης Σοφιανόπουλος ήταν Έλληνας αναρχικός , σοσιαλιστής, πολιτικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στο Σοπωτό Καλαβρύτων το 1786 με καταγωγή από το Σόποτ Φιλιππούπολης . Αδελφός του ήταν ο Νικολέτος αγωνιστής του 1821 και απόγονος του ο Ιωάννης πολιτικός. Σπούδασε ιατρική στο Παρίσι τη Βιέννη και το Λονδίνο το 1813 επέστρεψε στην Πάτρα όπου έγινε μέλος εθνικοαπελευθερωτικής οργάνωσης. Το 1816 εγκαταστάθηκε στα Λαγκάδια ασκώντας την ιατρική αλλά και σαν δάσκαλος. Μετέπειτα κυνηγημένος από τους Οθωμανούς για τις επαναστατικές του ενέργειες πήγε στην Χίο και στην Ύδρα. Είχε μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία από τον Αριστείδη Παπά το 1819 κι είχε μέσα στην οργάνωση τον βαθμό του απόστολου .
Υπήρξε ιατρός επιστήμων με πολύ καλές σχέσεις και μεγάλη επιρροή, αρχικά ακολούθησε τον Δημήτριο Υψηλάντη και αργότερα υπηρέτησε ως γραμματικός του Γκούρα. Στη διάρκεια του εμφυλίου πήγε με το μέρος των αντικυβερνητικών. Είχε φίλο και τον Ι. Κωλέττη, τον οποίο κι επηρέαζε.
Μετά το τέλος της Επανάστασης πήγε στη Γαλλία και τη Μολδοβλαχία επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1834 όπου και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Κατά τη διαμονή του στη Γαλλία ο Σοφιανόπουλος επηρεάστηκε από τις προοδευτικές ιδέες της εποχής. Από το 1836 και για δεκαοχτώ χρόνια εξέδιδε το περιοδικό Πρόοδος, από το 1838 μέχρι το 1848 το περιοδικό Σωκράτης και το Νέος Κόσμος από το 1849 μέχρι το 1854. Το 1842 ανατύπωσε την μετάφραση του έργου του Τσέζαρε Μπεκαρία Περί αδικημάτων και ποινών και τα άπαντα του Ισοκράτη.
Οι νεωτεριστικές ιδέες του Σοφιανόπουλου προκάλεσαν την αντίδραση ηγετικών κύκλων και της εκκλησίας. Το 1838, εξαιτίας ενός άρθρου του που θεωρήθηκε ότι στρεφόταν κατά του Όθωνα, φυλακίστηκε για εφτά μήνες. Το Μάιο του 1844 η ιερά σύνοδος αφόρισε το βιβλίο του Ο Ευαγγελισμός της προόδου. Στα άρθρα του ο Σοφιανόπουλος στρεφόταν κατά των ισχυρών της γης κατηγορώντας τους ότι ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για τον λαό και υποστήριζε ότι η κοινωνία όπως ήταν διαμορφωμένη εκείνη την εποχή θα καταστρεφόταν και τη θέση της θα έπαιρναν οι συντροφικές κοινωνίες στις οποίες θα ικανοποιούνταν όλες οι ανάγκες των ανθρώπων και θα ζούσαν ευτυχισμένοι. Ο Σοφιανόπουλος, που θεωρείται ο πρώτος Έλληνας φεμινιστής, έγραφε πρέπει να λείψουν τα μεταξύ γυναικός και ανδρός διαφράγματα, τα οποία επύκνωσεν η δεισιδαιμονία και η υποκρισία, και αι γυναίκες είναι ανάγκη να κυβερνούν τας ανθρωπίνους κοινωνίας μαζί με τους άνδρας.
Ο Σοφιανόπουλος ασχολήθηκε και με την πολιτική, στις εκλογές του 1843 ήταν υποψήφιος στα Καλάβρυτα με τη παράταξη Κωλέττη ενώ απέτυχε να εκλεγεί οι εκλογές ακυρώθηκαν. Στις επόμενες που έγιναν το 1845 εκλέγεται βουλευτής αλλά η εκλογή του ακυρώνεται . Πέθανε στη Σύρο το 1856 αμέσως μετά την αποφυλάκιση του από τις Αγγλογαλικές δυνάμεις κατοχής .
Πηγές
Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888) (στα Ελληνικά). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα,τ. 47
Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος στον Ελλαδικό χώρο Κεφάλαιο Πρώτο: Οραματιστές & Επαναστάτες 1830-1875
Περιοδικό «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης» Άλλοι οραματιστές και επαναστάτες
Δήμος Καλαβρύτων Οικογένεια Σοφιανόπουλων
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
