Ήταν γιος μεγαλοβιομήχανου, ο οποίος καταστράφηκε οικονομικά το 1920. Εργάστηκε σε τράπεζες από το 1922 ως το 1924 και μετά σε μηχανουργείο.[2] Μετά τη θητεία του στο Ναυτικό, δούλεψε ξανά σε τράπεζες και από το 1958 ως το 1968 στον ΕΟΤ. Ήταν παντρεμένος με τη Βάνα Λαμπροπούλου.[1]

Έργα

Ο Αθανασιάδης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα γράμματα το 1929, όταν δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο της Μυτιλήνης το διήγημά του "Ο μετανάστης.[2] Έγραψε κυρίως πεζά, όπως ". Βραβεύτηκε με το βραβείο Ουράνη της Ομάδας των "12" το 1958 [3] και με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 1972.[4] Το 1974 του χορηγήθηκε λογοτεχνική σύνταξη για το συνολικό του έργο. Δύο χρόνια πριν το θάνατό του το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών (1989). Το έργο του "Το γυμνό κορίτσι" (1964) μεταφέρθηκε στην τηλεόραση το 1982. Στα έργα του συμπεριλαμβάνονται και το "Σταύρωση χωρίς ανάσταση" και ". Έκανε επίσης μεταφράσεις του Σαιντ-Εξυπερύ, του Σταντάλ, του Ανατόλ Φρανς και του Αντρέ Ζιντ.

Απεβίωσε στην Αθήνα, την αυγή της 14ης Ιουνίου 1990.[5]

Παραπομπές

Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 19.
Βιογραφία στη Biblionet.gr
Άλκης Τροπαιάτης, «Αθανασιάδης Νίκος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Αθήνα, Χάρη Πάτση, 1968.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ. 3, σελ. 240.
Βαγγέλης Καραγιάννης, «Νίκος Αθανασιάδης», Η μεσοπολεμική πεζογραφία · Από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939) τ. Β’, σ. 8-25. Αθήνα, Σοκόλης, 1992.

Αθανασιάδης, Αλέκος
Αθανασιάδης, Βύρων
Αθανασιάδης, Γεώργιος (φυσικομαθηματικός)
Αθανασιάδης, Γεώργιος (Καρύταινα)
Αθανασιάδης, Γιώργος
Αθανασιάδης, Νίκος
Αθανασιάδης, Νίκος (ποδοσφαιριστής)
Αθανασιάδης, Πρόδρομος Μποδοσάκης
Αθανασιάδης, Στέφανος
Αθανασιάδης, Τάσος
Αθανασιάδης, Τζώρτζης