.
Μελανιππίδης (ο νεότερος) : Αρχαίος Έλληνας ποιητής διθυράμβων, εγγονός του Μελλανιππίδη του Μήλιου. Άκμασε περί τα μέσα του Ε' αι. π.Χ. Χαρακτηριζόμενος από τον Ξενοφώντα ως ο άριστος των διθυραμβοποιών της εποχής του, εφάμιλλος σε ποιητική αξία του Σοφοκλή και του Ομήρου, ο δε Πλούταρχος τον θεωρούσε ως ένα εκ των μεγάλων ιδρυτών της «μουσικής».
Έργα του, αναφέρονται τα: «Δαναΐδες», «Περσεφόνη» και «Μαρσύας», των οποίων ελάχιστα αποσπάσματα διασώθηκαν. Σε απόσπασμα εκ του «Μαρσύα» η Αθηνά κατηγορεί τον «αυλό» ως μουσικό όργανο που παραμορφώνει το σωματικό κάλλος., εις δε εκ της «Περσεφόνης» ότι οι άνθρωποι από τη στιγμή που γνώρισαν τη γεύση του οίνου απαξιούν το ύδωρ, (και οι δύο χαρακτηρισμοί φαντάζουν σήμερα ως επιθεωρησιακοί).
Ο Μελανιππίδης ο νεότερος λόγω της μεγάλης του φήμης μετακλήθηκε στην Αυλή του Βασιλέως της Μακεδονίας Περδίκκα Β' όπου και πέθανε το 412 π.Χ.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
