.
Ο Λεωνίδας Λαπαθιώτης (1854 - 1941) ήταν Έλληνας στρατιωτικός.
Γεννήθηκε στην Ελλάδα, όπου είχε καταφύγει ο πατέρας του, και καταγόταν από το Λαπάθι της Κύπρου. Ο παππούς του ήταν ο προύχοντας Χατζηηλίας που εκτελέστηκε από τους Τούρκους στη Λευκωσία το 1821. Κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό φθάνοντας μέχρι τον βαθμό του αντιστράτηγου. Συμμετείχε στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ως αξιωματικός του επιτελείου της Ηπείρου και διετέλεσε προσωπάρχης του υπουργείου στρατιωτικών. Το 1903 εξελέγη βουλευτής Τυρνάβου ενώ συμμετείχε για λίγους μήνες στην κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη ως υπουργός στρατιωτικών (1909).[1][2] Επί κυβερνήσεως Βενιζέλου τέθηκε σε διαθεσιμότητα και φυλακίστηκε για να αποφυλακιστεί το 1912. Το 1916 ακολούθησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη και προάγεται σε αντιστράτηγο. Το ίδιο έτος στάλθηκε στην Αίγυπτο για να οργανώσει σώμα ελλήνων εθελοντών. Επίσης ως μαθηματικός δίδαξε στο Πολυτεχνείο και την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1941. Ήταν παντρεμένος με την Βασιλική Παπαδοπούλου, μέλος της οικογένειας Τρικούπη, και είχε αποκτήσει έναν γιο, τον ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.[3] Κατοικούσε για κάποια χρόνια στα Εξάρχεια στην Οικία Λαπαθιώτη.
Πηγές
1. ↑ κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως
2. ↑ Λαπαθιώτης - Καραγάτσης: Μια ιδιότυπη συνάντηση, από το περιοδικό Αντ1
3. ↑ Οικογένεια Λαπαθιώτη, άρθρο της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία"
Λαπαθιώτης, Θεοχάρης Χατζή Ηλία
Λαπαθιώτης, Λεωνίδας
Λαπαθιώτης, Ναπολέων
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
