.
Ο Γρηγόριος Κασιμάτης (1906 - 27 Νοεμβρίου 1987) ήταν Έλληνας νομικός, πολιτικός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο των Παρισίων. Το 1931 αναγορεύθηκε διδάκτωρ νομικών επιστημών του πανεπιστημίου των Παρισίων. Το 1932 εξελέγη υφηγητής του αστικού δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, το 1936 έκτακτος καθηγητής και το 1940 τακτικός καθηγητής. Το 1939 εξελέγη επίκουρος καθηγητής στη Νομικής Σχολής Αθηνών και το 1941 τακτικός καθηγητής. Την περίοδο 1937 - 1946 δίδασκε ως τακτικός καθηγητής στο τμήμα Αστικού Δικαίου και της Κοινωνικής Πολιτικής στην Πάντειο Ανώτατη Σχολή Πολιτικών Επιστημών ενώ από το 1959 έως το 1971 ήταν τακτικός καθηγητής της κοινωνικής πολιτικής και του εργατικού δικαίου στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς.[1] Το 1975 έγινε ομότιμος καθηγητής. Το 1968 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1972.[2][3]
Το 1946 παραιτήθηκε από τα πανεπιστημιακά καθήκοντά του στη Nομική Sχολή Αθηνών για να πολιτευθεί. Εξελέγη Bουλευτής για πρώτη φορά το 1946 εκλεγόμενος συνεχώς μέχρι το 1964. Είχε διατελέσει υφυπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή (1936), υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά (1936), υφυπουργός Τύπου και υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου (1950), υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην πρώτη κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη (1945), υπουργός Δικαιοσύνης και Κοινωνικής Πρόνοιας στη δεύτερη κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη (1945), υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλοπούλου (1945), υπουργός Εργασίας και Δημοσίας Τάξεως στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου (1950), υπουργός Βιομηχανίας στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου (1950), υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα (1951), υπουργός Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή (1961) καθώς και στην κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου.[4] Επίσης διετέλεσε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον Ο.Η.Ε. και μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO (1979 - 1980).[1]
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1987.
Πηγές
↑ 1,0 1,1 Καράκωστας Ιωάννης, Νομική Σχολή (1837 - 1982), Ιστορικό Αρχείο Πανεπιστημίου Αθηνών, εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 2000, σελ. 91
↑ Μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, από την επίσημη ιστοσελίδα της Ακαδημίας Αθηνών
↑ Πρόεδοι της Ακαδημίας Αθηνών, από την επίσημη ιστοσελίδα της Ακαδημίας Αθηνών
↑ Όλες οι κυβερνήσεις από το 1909, από τη Γενική Γραμματεία Κυβέρνησης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
