Ο Γεώργιος Κιτσόπουλος (Αθήνα, 1919-Θεσσαλονίκη 1996) ήταν Έλληνας πεζογράφος, δοκιμιογράφος και κριτικός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 1919. Σύζυγος της Ελένης Κιτσοπούλου-Θέμελη, πατέρας της ηθοποιού και σκηνοθέτριας Μόνας Κιτσοπούλου. Ήταν γιος ενός αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού και λόγω των μεταθέσεων του πατέρα του, πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας μέχρις ότου εγκατασταθεί μόνιμα στην Θεσσαλονίκη το 1936 με την οικογένεια του, όπου και σπούδασε στη Γεωπονική σχολή. Αφού κατατάγηκε εθελοντής το 1940 για να υπηρετήσει στο πολεμικό ναυτικό, κατά τη διάρκεια της κατοχής έγινε μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Κόδρος». Όσον αφορά τα επαγγελματικά δεν άσκησε το αντικείμενο που σπούδασε, ενώ εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος και από το 1967 έως το 1974 ανέλαβε την διεύθυνση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. Κάνει για πρώτη φορά την εμφάνιση του στην λογοτεχνία με τη δημοσίευση ενός διηγήματος του στο περιοδικό «Εβδομάς» κατά τη διάρκεια της κατοχής. Το 1946 εκδίδει το περιοδικό «Κοχλίας»,σε πρώτο στάδιο με τους συνηλικιώτες Λευτέρη Κονιόρδο και Γιάννη Σβορώνο, όμως τελικά θα αναλάβει ο ίδιος την έκδοση του. Το 1964 πραγματοποιεί την πρώτη του έκδοση με τη συλλογή διηγημάτων «Εκλογή», στην οποία ο ίδιος μας δίνει τη διαδρομή του στη διηγηματογραφία από το 1942 έως το 1965. Αργότερα συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» για την οποία και δημοσίευσε επιφυλλίδες και θεατρικές κριτικές. Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά «Μορφές», «Νέα Πορεία», «Φιλολογικά Χρονικά» και λίγο μετά το 1955 άρχισε να εργάζεται στον καθημερινό τύπο. Συχνά χρησιμοποιούσε τα ψευδώνυμα Γιάννης Άδραστος και Παύλος Αγγέλου Κομνηνός. Έκανε ακόμα εκπομπές στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΥΕΝΕΔ και ήτανε σεναριογράφος σε αρκετες ταινίες των σκηνοθετών Τάκη Κανελλοπούλου και Απόστολου Κρυωνά.[1] Επίσης, υπήρξε από το 1962 έως το 1976, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Έργο
Το έργο του εκτείνεται μέσα σε πέντε δεκαετίες, ακατάπαυστης ενασχόλησης με την δημιουργική λογοτεχνία, το άρθρο, την μελέτη, τον κινηματογράφο το θέατρο. Ο ίδιος ανήκει στην μεταπολεμική γενιά των συγγραφέων της Θεσσαλονίκης. Η πεζογραφία του Κιτσόπουλου διαμορφώθηκε αρχικά από τους συγγραφείς που σχημάτισαν τη νεωτερική παράδοση των Μακεδονικών ημερών, ιδίως από τον Ν.Γ. Πεντζίκη και τον ΣΤ. Ξεφλούδα. Η ονειρική ατμόσφαιρα, ο αργός αφηγηματικός ρυθμός, τα θαμπά κι αλλιωμένα πρόσωπα των ιστοριών του τονίζουν την εξπρεσιονιστική, υποβλητική γραφή του. Αλλεπάλληλες κάθοδοι σε φαντασιωτικές καταστάσεις οπού το διακριτό περίγραμα των αντικειμένων διαλύεται σε μια ατμόσφαιρα ονειρική και ρεμβώδη, δημιουργούν στον αναγνώστη μια αίσθηση νοσηρότητας αλλά και γοητείας. Οι ψηχαναλυτικές έννοιες του καθρέφτη και του λαβύρινθου επέρχονται διαρκώς στο πρώιμο έργο του, εγκαθιστώντας μια διπλή αναφορά, αναζήτησης του άγνωστου αλλά και φόβου για το απροσδόκητο. Άλλωστε τεριάζουν και με την θεματική του που συνήθως περιστρέφεται γύρω από την εσωτερική σχέση του έρωτα με το θάνατο. Τα μεταγενέστερα πεζά του Κιτσόπουλου είναι λιγότερο ερμητικά και ενδοστρεφή, συγκλίνουν μάλιστα προς την παρωδία και τη γελοιοποίηση των ηθών και των καθιερωμένων θεσμών της μεταπολεμικής ζωής την κλειστή κοινωνία της Θεσσαλονίκης.[2] Το 1992 τιμήθηκε με το «Κρατικό βραβείο διηγήματος».
Εργογραφία
Εκλογή 19 διηγήματα (1968)
Η κριτική για τα βιβλία του Τηλέμαχου Αλαβέρα (2007)- συλλογικό
Θεσσαλονίκη 1942 (1987)
Κοχλίας (1947)-διήγημα
Ιερός Λόγχος (1971)-θεατρικό
Η αποκαθήλωση (1972)-νουβέλα
Η αυλαία των θαυμάτων (1986)-μυθιστόρημα
Αλέξανδρος ο Μέγας (1981-1986, 3 τόμοι)-βιογραφία
Ουρανός, Εκδρομή, Παρένθεση, Άνεμοι (σενάρια)
Παραπομπές
«www.ekebi.gr».
Ζήρας, Αλέξης. Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας: Πρόσωπα, έργα, ρεύματα, όροι. Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα: 2008, ΙSBN: 978-960-162237-8, σελ 1092.
Πηγές
http://www.biblionet.gr/
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=226
Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας: Πρόσωπα, έργα, ρεύματα, όροι. Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα: 2008, ΙSBN: 978-960-162237-8
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
