.
Ο Γιάννης Μίχας (1954) είναι Έλληνας πολιτικός και ζωγράφος. Από το 2003 μέχρι και το 2011 ήταν νομάρχης Πειραιά.
Βιογραφία
Γιάννης Μίχας (*)
Γεννήθηκε στο Κυριάκι Βοιωτίας και είναι γιος του Δημήτρη και της Γαρυφαλλιάς Μίχα. Στα μαθητικά του χρόνια η οικογένεια Μίχα εγκαταστάθηκε μόνιμα στον Πειραιά. Σπούδασε Τεχνολόγος Ναυπηγός στην Ανωτέρα Σχολή Ναυπηγών Πειραιά, απ’ όπου αποφοίτησε το 1978, και εργάστηκε ως ναυπηγός στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Έχει διατελέσει μέλος της Εθνικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων 2004.
Aσχολείται με την ζωγραφική και είναι τακτικό μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας[1] Έχει διοργανώσει αρκετές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων, μεταξύ άλλων και σε αυτή του Γαλλικού Ινστιτούτου υπό την Αιγίδα της UNESCO το 2000. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποια έργα του έχουν χρησιμοποιηθεί για την εικονογράφηση εκδόσεων όπως στο βιβλίο Πειραιάς... στων ονείρων το λιμάνι της Αγγελικής Τρακάδα (ISBN 960-88492-4-1 Εκδόσεις Nostalgia, 2005) που είναι βασισμένο στα έργα του Γιάννη Μίχα και στην ποιητική συλλογή της Γιώγιας Σιώκου με τίτλο Αδιάθλαστη μοναξιά (Εκδόσεις Πατάκη).[2] Έργα του επίσης κοσμούν ιδιωτικές συλλογές (Ελλάδα, Νέα Υόρκη, Λευκωσία, Βαλένθια, Αμβούργο, Οδησσός) και δημόσια κτίρια (Υπουργείο Εργασίας, ΓΣΕΕ, κτίρια συνδικαλιστικών οργανώσεων στο Πεκίνο και στη Σαγκάη κ.ά.).[3] Είναι επίσης συνεργάτης - ομιλητής της Στοάς του Βιβλίου.[4]
Κατοικεί στον Πειραιά. Είναι παντρεμένος με την Άντυ Βλαβιανού και έχει έναν γιο, τον Δημήτρη.
Πολιτική σταδιοδρομία
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εντάχθηκε στην αντιδικτατορική οργάνωση του «Ρήγα Φεραίου», στην οποία δραστηριοποιήθηκε και κατά την Μεταπολίτευση, και το 1978 έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ. Συμμετείχε στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και εξελέγη γραμματέας της ΠΑ.Σ.Κ.Ε Πειραιά. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Σωματείου «Τρίαινα» των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, μέλος της Διοίκησης της Γ.Σ.Ε.Ε, μέλος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδος (Ο.Κ.Ε.)[5] την περίοδο 1994 - 1998, μέλος και αναπληρωτής πρόεδρος του δ.σ. του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς καθώς και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (Ε.Κ.Π) επί τέσσερις συνεχόμενες τριετίες.
Στις εθνικές εκλογές του 2000 έθεσε υποψηφιότητα στην εκλογική περιφέρεια Α΄ Πειραιώς και Νήσων με το ψηφοδέλτιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χωρίς όμως επιτυχία καθώς εξελέγη πρώτος επιλαχών. Στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 εξελέγη νομάρχης Πειραιά με τον συνδυασμό της Φώφης Γεννηματά «Υπερνομαρχία Πολιτών» για την ενιαία αυτοδιοίκηση Αθηνών - Πειραιώς. Με τον ίδιο συνδυασμό επανεξελέγη και τον Οκτώβριο του 2006 παραμένοντας νομάρχης Πειραιά μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010. Με την ιδιότητα του νομάρχη εξελέγη α΄αντιπρόεδρος της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος (Ε.Ν.Α.Ε.), εκπρόσωπος της Ε.Ν.Α.Ε. στο Συμβούλιο της Ευρώπης (Κογκρέσο Περιφερειακών Αρχών), αντιπρόεδρος του Κογκρέσου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης[6], αντιπρόεδρος της ad hoc Ομάδας Εργασίας Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και επικεφαλής της παράταξης «Κίνημα Αυτοδιοίκησης» στην Ε.Ν.Α.Ε. Επίσης είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρόεδρος της «Κίνησης Ειρήνης» συνδικαλιστικών οργανώσεων Ελλάδας.[7]
Κατά τη διάρκεια της διπλής θητείας του ως νομάρχης Πειραιώς και Νήσων έγινε ιδιαίτερα γνωστός με ειδήσεις που αφορούσαν κατασχέσεις ακατάλληλων τροφίμων από τις αρμόδιες υπηρεσίες της νομαρχίας στα όρια της δικαιοδοσίας τους και γενικότερα με θέματα που σχετίζονταν με την διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και την προστασία των καταναλωτών.[8]
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2010 έλαβε και αποδέχθηκε το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου Πειραιά στη θέση του απερχόμενου Παναγιώτη Φασούλα. Ο νομάρχης Πειραιά είχε θέσει όρους και προϋποθέσεις για τη συμμετοχή του στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ιδιαίτερα για το ρόλο των πολιτικών του αντιπάλων σε αυτές, του νομάρχη Αθηνών Γιάννη Σγουρού και του δημάρχου Πειραιά Παναγιώτη Φασούλα. Ωστόσο δεν έγιναν αποδεκτές αν και τελικά παρουσιάστηκε στα ΜΜΕ ένα ενωτικό κλίμα.[9][10][11] Στον α΄ γύρο των δημοτικών εκλογών του 2010 ήρθε πρώτος συγκεντρώνοντας 29,58 %, στον β΄ γύρο όμως ηττήθηκε από τον Βασίλη Μιχαλολιάκο.
Τον Ιούλιο του 2011 τοποθετήθηκε για την θέση του προέδρου του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ).[12]
Αμφιλεγόμενα
Το Δεκέμβριο του 2006 αστυνομικοί τοποθέτησαν στον Γιάννη Μίχα χειροπέδες στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Κατά την εκπρόσωπο της αστυνομίας, ο Γιάννης Μίχας, ως μέλος ελληνικής αποστολής, διαμαρτυρήθηκε έντονα για την μη εύρεση των αποσκευών του με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να επέμβει η αστυνομία, η οποία λόγω της άρνησης του ίδιου να δώσει τα στοιχεία του, του πέρασε «χαλαρά» χειροπέδες στο ένα χέρι, χωρίς αυτό να στοιχειοθετεί σύλληψή του, αλλά «απόπειρα να του καταστεί σαφής η σοβαρότητα της καταστάσεως».[13] Κατά την εκπρόσωπο της αστυνομίας πάντα ο ίδιος έσφιξε τις χειροπέδες στο χέρι του και τις επέδειξε στις κάμερες των τηλεοπτικών συνεργείων.[13] Αντίθετα ο Γιάννης Μίχας υποστήριξε ότι δέχθηκε επίθεση από την βελγική αστυνομία επειδή διαμαρτυρήθηκε. Για το θέμα ενημερώθηκε και η τότε υπουργός εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη.[14]
Στις αρχές του 2009 κατέθεσε αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά κατά του πρώην υπαλλήλου του Μιχαήλ Αγγελόπουλου και μπλόγκερ του μπλόγκ «ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ», ζητώντας ως αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 150.000 ευρώ αλλά και τη φυλάκιση του μπλόγκερ ως μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης. Αιτία ήταν η ανάρτηση από τον Μιχαήλ Αγγελόπουλο άρθρου, στο οποίο ο νομάρχης χαρακτηριζόταν παράνομος για διάφορες ενέργειές του τελευταίου σχετικά με την απόλυση του πρώτου. Η υπόθεση εξελίχθηκε σε ζήτημα αν και κατά πόσο υπάρχει προστατευόμενη συνταγματικά και νομικά ελευθερία έκφρασης μέσω των μπλόγκς, αλλά και αν η συγγραφή σε μπλογκ αποτελεί απόλυτο πνευματικό δικαίωμα, άποψη που υποστήριξε ο Μιχαήλ Αγγελόπουλος. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, τον Ιανουάριο 2011, δικαίωσε τον πρώην Νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα όσον αφορά την αγωγή που είχε ασκήσει σε βάρος του ιστολογίου, καθώς: Ο συγκεκριμένος ιστοχώρος υπερέβη τα εσκαμμένα, προσβάλλοντας κατ΄εξακολούθηση τον κ. Μίχα με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, πράγμα που αναγνώρισε το δικαστήριο αφού στο σκεπτικό της απόφασής του αναφέρει ότι "οι ισχυρισμοί που προβάλλονται έθιξαν παράνομα και με πρόθεση την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος ως προς την ηθική του αξία και ακεραιότητα διαδίδοντας ψευδή γεγονότα εν γνώσει της αναληθείας τους." [15][16]
Πριν τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 ο νομάρχης Γιάννης Μίχας κατηγορήθηκε από τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας Γιώργο Κουμουτσάκο ότι εισπράττει αργομισθία από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, στα οποία εμφανίζεται ως υπάλληλος, επιπλέον της αποζημίωσής του ως νομάρχης στη Νομαρχία Πειραιά. Ο ίδιος αντέκρουσε τις κατηγορίες υποστηρίζοντας ότι σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία εξακολουθεί να αμείβεται από την εργασία που είχε πριν αναλάβει τη θητεία του έχοντας το δικαίωμα να παίρνει άδεια μετ’ αποδοχών.[17]
Πηγές
↑ Λίστα μελών, από την επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Ε.Τ.Ε.
↑ Εκδοτικό Ημερολόγιο, από την εφημερίδα "Το Βήμα"
↑ Athens Voice Τεύχος 306, pdf αρχείο, από το περιοδικό Athens Voice
↑ Πρόγραμμα Εκδηλώσεων Νοεμβρίου 1999, από την Στοά του Βιβλίου
↑ Λίστα Μελών ΟΚΕ, 1994-1998, από την επίσημη ιστοσελίδα της Ο.Κ.Ε.
↑ Προφίλ στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης
↑ Βιογραφικό Γιάννη Μίχα, απο την ιστοσελίδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
↑ «Mπλόκο» στην εισαγωγή ακατάλληλων τροφίμων, από την ιστοσελίδα pireastime.gr
↑ «Δώσανε τα χέρια» Γ.Σγουρός και Γ.Μίχας, από την ιστοσελίδα in.gr
↑ Τα θρίλερ με Γεννηματά στην Αθήνα και Μίχα στον Πειραιά, από την εφημερίδα "Το Βήμα"
↑ Χάπι εντ στο σίριαλ διαρκείας, από την εφημερίδα "Τα Νέα"
↑ Διορισμός Μίχα στον ΕΦΕΤ, από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"
↑ 13,0 13,1 H εκδοχή των Bέλγων, από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"
↑ Χειροπέδες στο νομάρχη Πειραιά, από την ιστοσελίδα skai.gr
↑ Καταδίκη ιστολογίου για συκοφάντηση, από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"
↑ Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
↑ Απάντηση Μίχα, από την ιστοσελίδα aftodioikisi.gr
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
