Η Ελένη Προκοπίου (Αθήνα 1939) είναι Ελληνίδα ηθοποιός, χορεύτρια και χορογράφος.
Βιογραφία
Έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της σε κινηματογραφικές ταινίες του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Από το 1960, που έκανε ντεμπούτο στον κινηματογράφο μέχρι το 1972, έλαβε μέρος σε συνολικά 23 ταινίες. Σε πολλές από αυτές είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, κυρίως όταν ο ρόλος της απαιτούσε και χορό, αφού υπήρξε χορεύτρια και είχε η ίδια την επιμέλεια των χορογραφιών της σε κάποιες ταινίες.
Σπούδασε χορό στη Σχολή Χορού της Λουκίας Σακελλαροπούλου μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη και σαν παιδιά έδιναν παραστάσεις στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Αποφοίτησαν προς τα τέλη της δεκαετίας του '50. Συνεργάστηκαν σποραδικά και στα δύο. Αποτέλεσε χορευτικό ντουέτο με τον Βαγγέλη Σειληνό, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Από το 1960 μέχρι το 1965 το εν λόγω ντουέτο (Σειληνός-Προκοπίου) συμμετείχε στα χορευτικά των περισσότερων επιθεωρησιακών θεάτρων της πρωτεύουσας. Επίσης και με τον Γιώργο Πάντζα αποτέλεσε κινηματογραφικό ζευγάρι, μαζί άλλωστε έπαιξαν σε πέντε ταινίες.
Καριέρα
Πρωταγωνίστησε σε κάθε είδους ταινία, σε μιούζικαλ, σε κωμωδίες και σε δράματα. Στα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας της, εμφανιζόταν μόνο σαν χορεύτρια, στο θέατρο και τον κινηματογράφο, στον οποίο είχε παρουσία σε τρεις ταινίες με χορευτικό ρόλο, συγκεκριμένα: "Το ραντεβού της Κυριακής" (1960), "Η Αθήνα τη Νύχτα" (1962) και "Προδομένη Αγάπη" (1962).
Έπειτα είχε έναν ρόλο στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Μικρές Αφροδίτες" (1963), μια ταινία που γνώρισε διεθνή επιτυχία, ακολούθησε "Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης" (1964), στην οποία υποδύθηκε τη Γκιουλινάρ, μια πανέμορφη ανατολίτισσα πριγκίπισσα κάποιου εμιράτου. Στη συνέχεια "Το Πρόσωπο της Ημέρας" (1965) και το "Ραντεβού στον Αέρα" (1965), όπου είχε ρόλο και ως χορεύτρια και ως ηθοποιός και έτσι γίνεται μέλος της οικογένειας της Φίνος Φιλμ. Ακολουθεί το "Και οι... 14 ήταν υπέροχοι!" (1965).
Το 1966 είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πέντε ταινίες, συγκεκριμένα: "Παράνομοι Πόθοι" (Φίνος Φιλμ), "Το Συρτάκι της Αμαρτίας", "Πέντε Χιλιάδες Ψέματα" (Φίνος Φιλμ), "Οι Κυρίες της Αυλής" (Φίνος Φιλμ, κλασική θεωρείται πλέον η σκηνή με τα νερά της χαλασμένης βρύσης, μαζί με τον Κώστα Πρέκα) και "Αγάπη που δεν σβήνει ο Χρόνος" (1966).
Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε ταινίες χαμηλότερου προϋπολογισμού, στις οποίες είχαν ρόλους ο Νίκος Σταυρίδης, ο Τάσος Γιαννόπουλος, ο Φραγκίσκος Μανέλης, η Τζένη Ρουσσέα, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Αλέκος Τζανετάκος, ο Νίκος Δαδινόπουλος, ο Νίκος Ρίζος, ο Σωτήρης Μουστάκας, κ.α., συγκεκριμένα: "Ο Γαμπρός μου ο Προικοθήρας" (1967), "Μίνι Φούστα και Καράτε" (1967), "Ορκίζομαι είμαι Αθώα" (1968), "Ο Μπούφος" (1968), "Ένας Ιππότης με Τσαρούχια" (1968), "Ο Σταύρος είναι πονηρός" (1970), "Ομορφόπαιδα" (1971), "Ο Παραγιός μου ο ραλίστας" (1971), "Δάκρυα για έναν Αλήτη" (1971). Η τελευταία της ταινία (Φίνος Φιλμ) ήταν "Το Κοροϊδάκι της Πριγκηπέσας" (1972), στην οποία υποδύθηκε αφελή ηθοποιό και χορεύτρια. Όλα αυτά τα χρόνια εμφανιζόταν ανελλιπώς στο θέατρο.
Αποχώρηση
Μετά το γάμο της, στις αρχές της δεκαετίας του '70, με τον επιχειρηματία στον χώρο του επίπλου Συρίγο, αποχώρησε οριστικά από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Με τον μετέπειτα σύζυγό της γνωρίστηκαν στα γυρίσματα ταινιών. Από αυτόν τον γάμο απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1960 | Το ραντεβού της Κυριακής |
| 1962 | Προδομένη αγάπη
Η Αθήνα την νύχτα |
| 1963 | Μικρές Αφροδίτες |
| 1964 | Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης |
| 1965 | Ραντεβού στον Αέρα
Το Πρόσωπο της Ημέρας Και οι... 14 ήταν υπέροχοι |
| 1966 | Παράνομοι Πόθοι
Οι κυρίες της αυλής Πέντε Χιλιάδες Ψέματα Το Συρτάκι της Αμαρτίας Αγάπη που δεν σβήνει ο Χρόνος |
| 1967 | Μίνι Φούστα και Καράτε
Ο Γαμπρός μου ο Προικοθήρας |
| 1968 | Ο Μπούφος
Ορκίζομαι είμαι Αθώα |
| 1970 | Ο Σταύρος είναι πονηρός
Ένας Ιππότης με Τσαρούχια |
| 1971 | Ομορφόπαιδα
Δάκρυα για έναν Αλήτη Ο Παραγιός μου ο ραλίστας |
| 1972 | Το Κοροϊδάκι της Πριγκηπέσας |
Πηγές
Ελένη Προκοπίου στο IMDB
RetroDB
[1]
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
