.
Ο Δάκης Ιωάννου (30 - 12 - 1941) είναι επιχειρηματίας και συλλέκτης, ιδρυτής του ιδρύματος ΔΕΣΤΕ.
Γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου το 1941.[1] Είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και ανακηρύχθηκε διδάκτορας αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης.
Συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια πολλών επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και της Ελληνικής Εταιρείας Εμφιαλώσεως. Είναι επίσης πρόεδρος της Αθηναίον Τουριστικές και Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις A.E., καθώς και της Yes Hotels & Restaurants.
Συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης, το 1983 ίδρυσε το ίδρυμα ΔΕΣΤΕ (Διεθνής Ελληνική-Σύγχρονη Τέχνη), με έδρα την Αθήνα και τη Γενεύη. Είναι πρόεδρος του διεθνούς διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Σόλομον Ρ.Φ. Γκουγκενχάϊμ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Νέου Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης και μέλος των διεθνών συμβουλίων των Tate Galleries και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Moca στην Καλιφόρνια. Επίσης, είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Χρίστου Στέλιου Ιωάννου, που εδρεύει στη Λευκωσία της Κύπρου από το 1981 και στοχεύει στην αποκατάσταση ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Η συλλογή του Δάκη Ιωάννου περιλαμβάνει έργα διεθνών δημιουργών που δραστηριοποιούνται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κινούνται σε όλο το φάσμα της σύγχρονης τέχνης, από τις ποπ εφαρμογές ως την εννοιολογική τέχνη και τον μινιμαλισμό, επιδιώκοντας κυρίως να χαρτογραφήσει το πρόσωπο του 21ου αιώνα και να καταδείξει ό,τι εντυπωσιακότερο παρουσιάζει η εικαστική σκηνή της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου ή του Βερολίνου.
Ο Δάκης Ιωάννου και το ΔΕΣΤΕ έχουν οργανώσει πολυάριθμες εκθέσεις στην Αθήνα, τη Λευκωσία, τη Γενεύη και τη Βενετία. Η συλλογή με τα κύρια χαρακτηριστικά της πρωτοπαρουσιάζεται τον Ιανουάριο του 1988 με επιμέλεια του Τζέφρυ Ντιτς και τίτλο «Πολιτιστική Γεωμετρία». Ακολουθούν οι «Τόπος-Τομές», 1989 (Χάρης Σαββόπουλος), «Ψυχολογική Αφαίρεση», 1989 (Τζ. Ντις), «Eliminating the Atlantic», 1990 (Χ.Σαββόπουλος) στην προβλήτα της Θεσσαλονίκης, «Τεχνητή Φύση», 1990(Τζ. Ντις), «Aphrodite:Harmony and Inconceptuality», 1990 (Δ.Δαββέτας), «Επίθεση στις Αισθήσεις», 1991 (Κ. Καφοπούλου), «Μετά:Άνθρωπος», 1993 (Τζ. Ντις) και «Κολεξιόν Άνοιξη '96» (Ελ. Παπαδοπούλου). Όλες αυτές οι εκδηλώσεις παρουσιάστηκαν στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα.
Το 1990 επιχειρήθηκε μια παρουσίαση της συλλογής στο νεότευκτο εργοστάσιο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, έκθεση η οποία επηρέασε άμεσα τους νεότερους Έλληνες εικαστικούς και ακολούθησε η σπονδυλωτή εκδήλωση «Global Vision: Νέα Τέχνη από τη δεκαετία του '90», σε τρία μέρη, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης του ΔΕΣΤΕ στο Ψυχικό. Το 1996 χρηματοδότησε την έκθεση «Περί Πάτρης, Pro Patria» (επιμελητής Μ.Στεφανίδης) στο Σπίτι της Κύπρου, η οποία επιχειρηματολογούσε σχετικά με τον πατριδογνωστικό μοντερνισμό. Στο πλαίσιο του προγράμματος «Πολιτισμός-Αθήνα 2004» παρουσίασε την έκθεση «Monument to Now». Η έκθεση, οργανωμένη από πέντε επιμελητές, αναπτύχθηκε σε δύο χώρους του ΔΕΣΤΕ στη Νέα Ιωνία και στο Χαλάνδρι. Συμμετείχαν 65 καλλιτέχνες με γνωστότερους τους Γκίλμπερτ και Τζωρτζ, Ρ.Γκόμπερ, Μ.Μπάρνυ, Μ.Κατελάν, Κρίστοφερ Γουλ, Κάντυ Νόλαν, Σίριν Νεσάτ.
Παραπομπές
↑ Susan Michals, "Dakis Joannou Turns Art on Its Head," The Wall Street Journal, July 8, 2011, Retrieved, July 16, 2011.
Πηγές
Πάπυρος Larousse Britannica, 2006
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
