.
Ο Χάρης Παμπούκης (Αθήνα, 29 Ιουνίου 1958) είναι Έλληνας καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών στο Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο Διεθνών Συναλλαγών, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, και πρώην Υπουργός Επικρατείας (και για ένα σύντομο χρονικό διάστημα και Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης) στη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου (2009-2011). Είναι συγγραφέας αρκετών άρθρων στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά ενώ έχει δημοσιεύσει εκτενώς νομικές μονογραφίες και πολιτικά δοκίμια.
Βιογραφία
Νομική σταδιοδρομία
Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Πανθεόν - Σορβόννη του Παρισιού και ανακηρύχθηκε αριστούχος διδάκτορας του ίδιου Πανεπιστημίου το 1990 (Docteur d'Etat en droit). Η διατριβή του είχε τίτλο « L 'acte public étranger en droit international privé ».[1]
Από το 1990 έως το 1996 υπήρξε αρχισυντάκτης στο επιστημονικό περιοδικό Revue Hellenique de Droit International.[1]
Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω από το 1996 και έχει διατελέσει επιστημονικός επιβλέπων της επιτροπής του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών αναφορικά με τον εκσυγχρονισμό του νομικού επαγγέλματος. Επιπλέον, έχει παρασταθεί ως δικηγόρος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Στρασβούργο) και στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Λουξεμβούργο), ενώ έχει διατελέσει διαιτητής σε πολλές θεσμικές και ad hoc διαιτησίες.[1][2]
Ως νομικός, ασχολείται κυρίως με το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο Διεθνών Συναλλαγών, τη Διεθνή Διαιτησία και τους εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης διαφορών. Είναι επίσης, τακτικό μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου (κακοδικείες και μισθοδικείο). Έχει ιδρύσει δική του δικηγορική εταιρία.[2]
Πανεπιστημιακή σταδιοδρομία
Το 1991 εξελέγη ομόφωνα Λέκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από τον Οκτώβριο του 2009, με ομόφωνη εκλογή, είναι καθηγητής Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου Διεθνών Συναλλαγών στη Νομική Σχολή Αθηνών. Το 2003 δίδαξε μάθημα στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, με θέμα «Ενότητα ή ετερότητα ως προς τη διεθνή δικαιική ρύθμιση-διεθνές ομοιόμορφο δίκαιο» που δημοσιεύτηκε στη Συλλογή μαθημάτων της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου το 2008. Από το 2014 μέχρι σήμερα έχει αναλάβει την επιστημονική επίβλεψη και καθοδήγηση της oμάδας προπτυχιακών φοιτητών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.[1]
Πολιτική σταδιοδρομία
Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών (1996 - 1997) και στη συνέχεια Γενικός Γραμματέας Διοίκησης και Οργάνωσης του Υπουργείου Εξωτερικών (1999-2000), υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου.[2] Κατά την περίοδο αυτή (1999) συμμετείχε στην προετοιμασία του Ελσίνκι και στη σύνοδο της Κοπεγχάγης, στην οποία αποφασίστηκε η άνευ όρων είσοδος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τον Οκτώβριο του 2009 ορκίσθηκε Υπουργός Eπικρατείας στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.[3] Στο διάστημα αυτό θεωρείται ο εμπνευστής του γεωπολιτικού σχεδιασμού ανοιγμάτων στα BRICS (Ρωσία, Κίνα) προς τον αραβικό κόσμο και το Ισραήλ 2010).
Ως υπουργός, είχε δημόσια ταχθεί από την αρχή υπέρ της πολιτικής ενότητας και της πολιτειακής συνεννόησης, είχε προτείνει σε συνέντευξη του στο Έθνος τη δημιουργία ενός αναπτυξιακού πακέτου Μάρσαλ, ενώ είχε προσδιορίσει ως μεγάλο κομβικό πρόβλημα τη πολυνομία και κακονομία, προτείνοντας μια επιχείρηση νομικής χωροταξίας για την αποκατάσταση της ευνομίας.
Εμπνεύστηκε και ψήφισε το νόμο για το fast track που περιόριζε τη γραφειοκρατία και διευκόλυνε τις μεγάλες επενδύσεις.[4] Στο πεδίο της προσέλκυσης επενδύσεων, υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Κατάρ[5], ύψους 5 δις ευρώ, προετοίμασε την εκμετάλλευση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού[6] δημιουργώντας όλο τον σχεδιασμό και την εταιρία Ελληνικό ΑΕ και συνέβαλε στη μορφοποίηση της αποζημίωσης από τη Siemens για την ηθική βλάβη του ελληνικού δημοσίου.
Υπήρξε επίσης ο εμπνευστής και ο συντονιστής κατά τη σύνταξη των νόμων για την διαφάνεια και την αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα (του τότε άρθρου 99).
Τον Ιούνιο του 2011 ανέλαβε Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας,[3] προτείνοντας την επανασύσταση του υπουργείο.[7] Παραιτήθηκε για το λόγο αυτό και για ευρύτερες διαφωνίες στις 25 Αυγούστου 2011.[8]
Είναι μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ιθαγένειας και διατέλεσε μέλος του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου.
Άλλες δραστηριότητες
Έχει συγγράψει βιβλία με απόψεις για την πολιτεία και την πολιτική. Μεταξύ άλλων[9]:
Περί Ελπίδας - Για ένα εθνικό σχέδιο υπέρβασης της κρίσης, Εκδ. Λιβάνη 2016
Για την Ανώτατη παιδεία του Μέλλοντος, Εκδ. Λιβάνη, 2007
Λόγος Κοινός, Εκδ. Λιβάνη, 2008
Τρία Ζητούμενα, Εκδ. Λιβάνη, 2006
Τέλος, έχει τιμηθεί με το Βραβείο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής (Legion d’ honneur) από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.[9]
Παραπομπές
«ΕΚΠΑ: Νομική Σχολή - Παμπούκης Χαράλαμπος». www.law.uoa.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
«Χαράλαμπος Παμπούκης - Βιογραφικό». www.enet.gr. 06-10-2009. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
«Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (2009)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
Γιωτάκη, Φώφη (03-10-2010). «Μετά το Fast Track-1 το Fast Track-2 θα τρέξει στρατηγικές επενδύσεις». ethnos.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
«Στο στόχαστρο του Κατάρ και οι τράπεζες». ethnos.gr. 26-09-2010. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
««Fast track» αξιοποίηση του Ελληνικού». ethnos.gr. 18-08-2011. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
«Επανασύσταση του υπ. Ναυτιλίας». ethnos.gr. 24-08-2011. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
«Παραιτήθηκε ο Χάρης Παμπούκης». www.naftemporiki.gr. 25-08-2016. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
«.:BiblioNet : Παμπούκης, Χαράλαμπος Π.». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-08-18.
Κυβέρνηση της Ελλάδας Πρωθυπουργός : Γεώργιος Παπανδρέου Υπουργοί |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
