Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Λεόντιος γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 3 Μαρτίου 1896. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών έγινε μοναχός στη Μονή Αγίου Γεωργίου. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κατόπιν ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στη Θεολογική Ακαδημία της Νέας Υόρκης.

Όταν πέθανε ο Κύριλλος Γ΄, ο Λεόντιος ήταν Μητροπολίτης Πάφου. Ήταν μάλιστα ο μοναδικός επίσκοπος στην Κύπρο, καθώς η Αγγλική Διοίκηση του νησιού είχε απελάσει τους υπόλοιπους ως υποκινητές επεισοδίων. Έγινε τοποτηρητής του χηρεύοντος θρόνου, αλλά η πολιτική κατάσταση ανέβαλε επί μακρόν την εκλογή νέου Αρχιεπισκόπου και την εξομάλυνση της κατάστασης. Το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου περιέπλεξε τα πράγματα. Μετά τον πόλεμο, οι Άγγλοι επέστρεψαν την επιστροφή του ενός απελαθέντος ιεράρχη, του Μακαρίου Κυρηνείας (ο Κιτίου Νικόδημος είχε ήδη πεθάνει εξόριστος). Το Οικουμενικό Πατριαρχείο βοήθησε την κατάσταση στέλνοντας στην Κύπρο τον Μητροπολίτη Δέρκων Ιωακείμ, καθώς ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Κύπρου προνοούσε τρεις Ιεράρχες για να είναι έγκυρη η Σύνοδος που θα εκλέξει νέο Αρχιεπίσκοπο. Εν μέσω διχασμού περί την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα, η δεξιά υποστήριξε την εκλογή του Αρχιεπίσκοπο Σιναίου Πορφύριο και η αριστερά τον Πάφου Λεόντιο (Ενωσιακοί και μετριοπαθεία αντιστοίχως).

Στις 20 Ιουνίου 1947 ο Λεόντιος εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος και ενθρονίστηκε κατόπιν πιέσεων, καθώς δήλωνε ότι δε θα δεχόταν εκλογή του. Πέθανε μετά από 37 ημέρες σε ηλικία μόλις 51 ετών. Ο πρόωρος θάνατός του πυροδότησε τότε έντονες φήμες για δηλητηρίασή του, πράγμα που ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε.