.
Ο Ανάχαρσις ήταν Σκύθης ηγεμόνας και σοφός του 6ου αιώνα π.Χ., γιος του Γνούρου, θαυμαστής του ελληνικού πολιτισμού επηρεασμένος από την μητέρα του, ελληνικής καταγωγής. Το 589 π.Χ. πήγε στην Αθήνα επί Σόλωνος, του οποίου έγινε φίλος. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του επιχείρησε να εισαγάγει τον ελληνικό πολιτισμό, ως και την λατρεία της θεάς Δήμητρας. Δολοφονήθηκε από τον αδερφό του. Ο Λουκιανός έγραψε δύο διαλόγους για τον Ανάχαρση, τον Ανάχαρσιν και τον Σκύθην.
Οι επτά σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας
Θαλής ο Μιλήσιος | Πιττακός ο Μυτιληναίος | Βίας ο Πριηνεύς | Κλεόβουλος ο Ρόδιος | Σόλων ο Αθηναίος | Περίανδρος ο Κορίνθιος | Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Οι παρακάτω είχαν επίσης κατά καιρούς αναφερθεί ανάμεσα στους επτά σοφούς :
( Μύσωνας | Αριστόδημος | Επιμενίδης | Λεώφαντας | Πυθαγόρας | Ανάχαρσις | Επίχαρμος | Ακουσίλαος | Ορφέας | Πεισίστρατος | Φερεκύδης | Λίνος | Λάσος | Πάμφυλος | Αναξαγόρας
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
