.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης (27 Νοεμβρίου 1928 - 8 Νοεμβρίου 2005) ήταν ένας μεγάλος Έλληνας ηθοποιός, που διακρίθηκε εξίσου στη μεγάλη και στη μικρή οθόνη. Ανάμεσα στις συζύγους του ήταν και η Αλίκη Γεωργούλη, ενώ ο ίδιος από νωρίς καθιερώθηκε σε ρόλους ζεν πρεμιέ. Με τη νεορεαλιστική ταινία Συνοικία το όνειρο (1961) άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στον ελληνικό κινηματογράφο και κέρδισε και βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στην πετυχημένη σειρά Ο παράξενος ταξιδιώτης, με συμπρωταγωνίστρια την Νόνικα Γαληνέα. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης απεβίωσε στην Αθήνα από καρκίνο, το 2005. Είχε μία κόρη και ένα γιο.
Βίος
Γιος δικηγόρου από τη Μάνη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1928 στην Αθήνα. Φοίτησε στο σχολείο Μπερζάν[1] και μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Αγαπημένο του άθλημα ήταν η ξιφασκία και στα 15 του έγινε μέλος της εθνικής ομάδας. Ένα χρόνο αργότερα μπήκε στη Σχολή Δοκίμων, θέλοντας να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού.[2] Επιθυμούσε παράλληλα να σπουδάσει στις ΗΠΑ κινηματογραφική σκηνοθεσία.[3] Μία παράσταση, όμως, του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη, του άλλαξε τη ζωή. Παράλληλα ο φίλος του, ηθοποιός Νίκος Καζής, σπουδαστής στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, τον παρακινεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη Σχολή.[4] Αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο Βασιλικό Θέατρο και πέρασε πρώτος. Ο Δημήτρης Χορν ήταν τόσο σίγουρος για το ταλέντο του Αλέκου, που είχε στοιχηματίσει για την επιτυχία του. Τον καιρό εκείνο, η Κατερίνα (Ανδρεάδη) έψαχνε για έναν «ζεν πρεμιέ», για το έργο «Φθινοπωρινή Παλίρροια». Ο νεαρός ηθοποιός την επισκέφτηκε με λουλούδια στο σπίτι της μαζί με την Άννα Συνοδινού και πήρε το ρόλο. Έκανε τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι στις 9 Ιουλίου 1949 και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε κριτικούς και κοινό. «Παρουσιάστε όπλα. Επιτέλους, ένας εραστής στο ελληνικό θέατρο», έγραψε χαρακτηριστικά ο Αιμίλιος Χουρμούζιος στην «Καθημερινή». Εντύπωση έκανε και στον Φιλοποίμην Φίνο, ο οποίος του πρότεινε να παίξει στον κινηματογράφο.[5] Την ίδια, κιόλας, χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη, με την ταινία «Δύο κόσμοι», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.[6] Ακολούθησαν αμέτρητες άλλες, και όλοι συμφωνούσαν πως επρόκειτο για έναν μεγάλο ηθοποιό και τον μεγαλύτερο γόη της εποχής. Η απήχηση του στον γυναικείο πληθυσμό ήταν άνευ προηγουμένου.Στη γοητεία του είχε υποκύψει πρώτη η Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους, όμως, δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Αλεξανδράκης προτίμησε να ακολουθήσει την Κατερίνα σε μία περιοδεία[7]. Στο Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, Μαρτζ Βάλβη, με την οποία παντρεύτηκε λίγο αργότερα στην Αθήνα[8]. Ο γάμος τους κράτησε τρία χρόνια, όσο κι αυτός με την Κλοντ Σαμπαντού, μια πανέμορφη Γαλλίδα[9]. Το 1956, παντρεύτηκε την ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη[10]. Μαζί ανέβασαν στο θέατρο «Γκλόρια» της Πλατείας Αμερικής, το «Πικνίκ», ενώ συμμετείχαν σε πορείες ειρήνης και δημοκρατικά συλλαλητήρια. Όμως, ύστερα από τέσσερα χρόνια χώρισαν. Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την Ελβετή Βερένα Γκάουερ. Στα πέντε χρόνια που κράτησε ο γάμος τους απέκτησαν δύο παιδιά. Το 1969 γνώρισε τη Νόνικα Γαληνέα και την ερωτεύτηκε βαθιά. Παρότι αυτή η σχέση κράτησε 21 ολόκληρα χρόνια, δεν παντρεύτηκαν ποτέ.Εκτός από την ιδιότητα του θιασάρχη, που ξεκίνησε το 1956 και κράτησε τουλάχιστον 35 χρόνια, ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθέτησε θεατρικά έργα, αλλά και ταινίες, όπως ο «Θρίαμβος» (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η «Συνοικία το όνειρο» (1961), που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά η προβολή της απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία της εποχής. Συνεργάστηκε με λαμπερές πρωταγωνίστριες, όπως τη Μελίνα Μερκούρη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού και τη Ζωή Λάσκαρη. Συνολικά, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 75 κινηματογραφικές ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Ο βαφτιστικός» , «Στέλλα», «Το νησί των γενναίων», «Ραντεβού στην Κέρκυρα», «Δεσποινίς Διευθυντής», «Δάκρυα για την Ηλέκτρα», «Όμορφες μέρες», «Η κόμισσα της Κέρκυρας», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», «Τα παιδιά της Χελιδόνας» και πολλές ακόμα.Στο θέατρο ερμήνευσε τους σημαντικότερους ρόλους. Μεταξύ των παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε και άφησαν εποχή, είναι: «Παράξενο Ιντερμέτζο», «Ταξίδι της μέρας μέσα στην νύχτα», «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», «Μαντάμ Μπάτερφλαΐ»,«Η γυναίκα με τα μαύρα», «Τέσσερα δωμάτια με κήπο», «Έγκλημα και τιμωρία», «Τα μεγάλα χρόνια», «Ο γλάρος». Στην τηλεόραση έπαιξε στον «Παράξενο Ταξιδιώτη», τον «Γιούγκερμαν» και τους «Μυστικούς Αρραβώνες». Το 1994 ανέβασε με τη Μιμή Ντενίση, τον «Θείο Βάνια» και δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Εθνικό, απ' όπου είχε ξεκινήσει. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου, ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στην τέχνη. Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.
Φιλμογραφία
Κινηματογραφικές παρουσίες
1944 "Χειροκροτήματα"....κομπάρσος-θεατής[11]
1949 "Δυο κόσμοι" .... Γιώργος
1951 "Μια νύχτα στον παράδεισο" .... Άγης Δαμιανός
"Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν" .... Παύλος
1952 "Ο βαφτιστικός" .... Μάνος Κορτάσης
"Η Αγνή του λιμανιού" .... Ανδρέας
1953 "Οι ουρανοί είναι δικοί μας" .... Τόνης Βαρένθης
"Εύα" .... Αντίνοος
1954 "Η άγνωστος" .... Άλκης Φλεριανός
1955 "Το οργανάκι" .... Λώρης
"Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο" .... Δημήτρης Λαμπράκης
"Κόκκινα τριαντάφυλλα" .... Τάκης Βρεχός
"Στέλλα" .... Αλέκος
1956 "Η θυσία της μάνας" .... Παύλος Δημητρίου
"Κατρακύλισμα" .... Τέλης
"Η Άγνωστος" ....Άλκης Φεριανός
1957 "Το κορίτσι με τα παραμύθια" ....Άγγελος
"Μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς" .... Λουκάς Δάσης
"Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο" .... Δημήτρης
1959 "Το νησί των γενναίων" .... Μανώλης
"Το αγοροκόριτσο" .... Δημήτρης
1960 "Ο θρίαμβος" .... Στέφανος Ραζής
"Ραντεβού στην Κέρκυρα" .... Ανδρέας Λαμπρινός
"Το κλωτσοσκούφι" .... Τζώρτζης Βένγκελης
"Είμαι αθώος" .... Άλφρεντ Ντρέιφους
"Έγκλημα στα παρασκήνια" .... Γιώργος Μακρής
1961 "Συνοικία το όνειρο" .... Ρίκος
"Μάνα μου τον αγάπησα"
1962 "Χωρίς ταυτότητα" .... Γιάννης Δελαβέντης / Γιώργος Μαυρολέων
1963 "Η ψεύτρα" .... Θάνος Σωτηρίου
"Ένα κορίτσι για δύο" .... Κίμων
"Ίλιγγος" .... Νίκος
1964 "Η σωφερίνα" .... Νίκος Διαμαντίδης
"Το δόλωμα" .... Μπάμπης Βαλέρης
"Δεσποινίς διευθυντής" .... Αλέκος Σαμιωτάκης
1965 "Βρώμικη πόλις" .... Αλέξης Μπίλιας
"Μια τρελή... τρελή οικογένεια" .... Ανδρέας
"Ο μετανάστης" .... Θανασός Ρήγας
"Επιστροφή" .... Δημήτρης Βαλέντης
"Οι εχθροί" .... Αλέκος Θεοχάρης
1966 "Σύντομο διάλειμμα" .... Γιάννης Παπαδόπουλος
"Οι κυρίες της αυλής" .... Νίκος Αλεξίου
"Δάκρυα για την Ηλέκτρα" .... Γιώργος
"Η αρτίστα" .... Δημήτρης
1967 "Αυτή που δεν λύγισε" .... Αλέκος
1968 "Συννεφιασμένοι ορίζοντες" .... Βαγγέλης
"Οικογένεια Χωραφά" .... Παντελής Χωραφάς
"Μια Ιταλίδα απ' την Κυψέλη" .... Αντώνης
1969 "Ξύπνα, Βασίλη" .... Μάνος Αποστόλου
"Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα"
"Το νυφοπάζαρο"
"Στον ίλιγγο της ζωής" .... Στέλιος Διαμαντής
"Τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι" .... Γιώργος
"Η δίκη ενός αθώου" .... Δημήτρης Δοράνης
|valign=top|
1970 "Ο τελευταίος αιχμάλωτος" .... Ντίνος Καμπάς
"Όμορφες μέρες"
"Δεν υπάρχουν λιποτάκτες" .... Ιάσων
1971 "Παπαφλέσσας" .... Κανέλλος Δεληγιάννης
"Για μια χούφτα τουρίστριες" .... Μενέλαος
"Ο αήττητος" .... Κώστας Βαλής
"Αγάπησα έναν αλήτη" .... Αλέκος Ραϊσης
1972 "Η κόμισσα της Κέρκυρας" .... Σωτήρης Καρέλλης
"Ιπποκράτης και δημοκρατία" .... Περικλής
1973 "Η Μαρία της σιωπής" .... Γρηγόρης
1980 "Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο" .... Γεώργιος Καρτάλης
1986 "Παράξενη συνάντηση" .... Αλέξης Σταθόπουλος
1987 "Τα παιδιά της χελιδόνας" .... Μαρκιανός
"Αντίστροφη πορεία" .... Γιάννης Κατσώνης
1989 "Η εκδίκηση του πατέρα" .... Φαέθων
1990 "Ο χαροπαίχτης" .... Νίκος Βρανάς
1994 "Παραμονή Πρωτοχρονιάς"
2000 "Το φως που σβήνει" .... Νικόλας Σουρσούμης
2001 "Μια μέρα τη νύχτα" .... Χαρίλαος
Τηλεοπτικές παρουσίες
1972 "Ο παράξενος ταξιδιώτης" (1972) ΕΙΡΤ .... Άνθρωπος με το βαλιτσάκι
1973 "Χωρίς ανάσα" ΕΙΡΤ
1978 "Γιούγκερμαν" (1978) ΥΕΝΕΔ .... Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν
1979 "Οι μυστικοί αρραβώνες" (1979) ΥΕΝΕΔ .... Νάσος
1981 "Ξενοδοχείο" ΥΕΝΕΔ
1990 "Ο χαρτοπαίχτης" (1990) ΕΤ1 .... Νίκος Βρανάς
1991 "Ο φόβος" (1991) ΕΤ2 .... Νικήτας Βέρος
1992-1993 "Ανατομία ενός εγκλήματος:Ο κυνηγός" ΑΝΤ1
1993 "Πάθος" (1993) ΕΤ1 .... Αλέξανδρος
1993-1994 "Ανατομία ενός εγκλήματος:Ο γόρδιος δεσμός" ΑΝΤ1
1993-1994 "Ανατομία ενός εγκλήματος:Αδιέξοδο" ΑΝΤ1
1994 "Δικηγόροι της Αθήνας" STAR
1994 "Παντρεμένοι ανύπαντροι" MEGA
1995 "Η φυλή των ανθρώπων" ΕΤ1
1998 "Η αίθουσα του θρόνου" (1998) MEGA .... Μαρίνος Φλερής
1999 "Ταξίμ" (1999) ΕΤ1
2000 "Να με προσέχεις" (2000) MEGA .... παππούς
2000-2001 "Ο επισκέπτης" ALPHA
Τηλεοπτικές παρουσίες - Guest star
"Ανατομία ενός εγκλήματος" στα επεισόδια: "Ο κυνηγός", "Αδιέξοδο", "Έστι δίκης οφθαλμός", "Γόρδιος δεσμός"
"Τμήμα ηθών" στο επεισόδιο με τίτλο: "Επικίνδυνο βελούδο" .... Ανδρέας Κανέλος
Βινεοταινίες που έχει παίξει
1987 " Αντίστροφη πορεία"
Κινηματογραφικές παρουσίες - Σκηνοθέτης
1960 "Ο θρίαμβος"
1961 "Συνοικία το όνειρο"
Παραπομπές
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003, σελ.58
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003, σελ. 62
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003, σελ.62, Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Στο τέλος μιλάει το πανί, εκδ.Άμμος, Αθήνα, 1997, σελ.101
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003, σελ.62-63, Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Στο τέλος μιλάει το πανί, εκδ.Άμμος, Αθήνα, 1997, σελ.101
↑ Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Στο τέλος μιλάει το πανί, εκδ.Άμμος, Αθήνα, 1997, σελ.97
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003 σελ.64, 122
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003 σελ.64-66
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003 σελ.70-72
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003 σελ.86
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003 σελ.86-87
↑ Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003, σελ.60, 120
Πηγές
Νίκος Νικόλιζας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Ευχαριστώ..., εκδ.Άγκυρα, Αθήνα, 2003
Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Στο τέλος μιλάει το πανί, εκδ.Άμμος, Αθήνα, 1997, σελ.96-105
Εξωτερικές συνδέσεις
Αλέκος Αλεξανδράκης (Νυχτερινός Επισκέπτης) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
