Στην ελληνική μυθολογία η Δρυόπη ήταν κόρη του βασιλιά Δρύοπα, που φύλαγε τα κοπάδια του πατέρα της κοντά στο όρος Οίτη. Οι Αμαδρυάδες την προσέλκυσαν στις συντροφιές τους και της δίδαξαν τους χορούς και τα τραγούδια που άρεσαν στους θεούς. Σε αυτό το περιβάλλον την είδε ο θεός Απόλλων και την ερωτεύθηκε. Για να την πλησιάσει, μεταμορφώθηκε σε χελώνα. Οι κόρες διασκέδασαν με το ζώο και τελικώς η Δρυόπη το μετέφερε στο ανάκτορο του Δρύοπα. Σε κατάλληλη ευκαιρία ο Απόλλων μεταμορφώθηκε από χελώνα σε φίδι και ενώθηκε με τη Δρυόπη, η οποία κατατρομαγμένη δεν είπε λέξη στους γονείς της. Παντρεύτηκε όσο πιο γρήγορα γινόταν τον Ανδραίμονα, γιο του Οξύλου. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκε ο Άμφισσος, που ίδρυσε την ομώνυμη πόλη.

Μια μέρα πολλά χρόνια μετά, όταν η Δρυόπη πήγε να θυσιάσει στις Αμαδρυάδες κοντά σε ένα ναό του Απόλλωνα που είχε ιδρύσει ο γιος της, εκείνες από εξαιρετική εύνοια και φιλία τη σήκωσαν στα πέπλα τους και την πήραν για πάντα μαζί τους. Εκεί όπου έγινε αυτό υψώθηκε μία τεράστια λεύκα και μια πηγή ξεπήδησε από το έδαφος.

Ο Οβίδιος αναφέρει μία παραλλαγή, κατά την οποία η Δρυόπη, όταν ακόμα ο Άμφισσος ήταν μικρό παιδί, πήγε στο βουνό κοντά σε μία λίμνη με κρυστάλλινο νερό. Επιθυμούσε να θυσιάσει στις Νύμφες, αλλά είδε ένα δέντρο με υπέροχα άνθη, από τα οποία έκοψε μερικά για να τα δώσει στον Άμφισσο. Δεν γνώριζε ότι το δέντρο αυτό ήταν η μεταμόρφωση της Λοτίδας. Γι' αυτό είδε αμέσως να τρέχει αίμα από τα κλαδιά του δέντρου. Η Λοτίδα από τον θυμό της μεταμόρφωσε τη Δρυόπη σε ένα δένδρο όμοιο με τον εαυτό της. Το περιστατικό αυτό το είδαν από μακριά μερικά κορίτσια και είχαν την απερισκεψία να το διηγηθούν: Μεταμορφώθηκαν και αυτά σε πεύκα.

* Ο Βιργίλιος στην Αινειάδα αναφέρει μία άλλη Δρυόπη, που αγαπήθηκε από τον Φαύνο.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969