.
Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Κορινθίας
Το Περιγιάλι είναι παραθαλάσσιο χωριό στο Νομό Κορινθίας.
Περιγραφή
Είναι χτισμένο στις ακτές του Κορινθιακού κόλπου, στο άκρο της πεδιάδας της Βόχας. Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 1616 κατοίκους. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων του είναι η γεωργία και ο τουρισμός, ενώ στην περιοχή υπάρχουν πολλές παραθεριστικές κατοικίες. Καλλιεργούνται αμπέλια, οπωροφόρα δέντρα, εσπεριδοειδή, λαχανικά και κτηνοτροφές. Το Περιγιάλι βρέχεται από τον Κορινθιακό, και είναι φημισμένο, όπως και όλα τα χωριά της Βόχας για τις παραλίες του. Υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Κορινθίων.
Ονομασία
Η ονομασία προέρχεται από τη μεσαιωνική λέξης περιγιάλιν-παραγιάλιν, ουδέτερο του επιθέτου παραιγιάλιος.[1]
Ιστορία
Ύστερα από την ίδρυση του ελληνικού κράτος το Περιγιάλι αποτέλεσε τμήμα του Δήμου Κορινθίων.[2] Αναφορά στο το Περιγιάλι γίνεται από τον Γερμανό περιηγητή Λούντβιχ Σάλβατορ ο οποίος το 1876 το περιέγραφε ως ένα χωριό προς τη θάλασσα με 50 σπίτια.[3] Το 1886 η κοινότητα φαίνεται να είχε 218 κατοίκους.[4]
Με τη διοικητική διαίρεση του 1912 το Περιγιάλι έγινε ανεξάρτητος οικισμός που περιέλαβε τους οικισμούς Άγιο Γεράσιμο και Κολομπότσι (σημερινό Λέχαιο), το οποίο απόσπάστηκε απο το Περιγιάλι το 1946. Το 1997 συνενώθηκε διοικητικά στον Δήμο Άσσου-Λεχαίου, του οποίου αποτέλεσε την έδρα. Με τη νέα διοικητική αλλαγή που επέφερα από το 2011 το πρόγραμμα «Καλλικράτης», το Περιγιάλι αποτέλεσε κοινότητα του διευρυμένου Δήμου Κορινθίων.
Πρόσβαση
Το Περιγιάλι απέχει 91 χλμ από την Αθήνα. Η μετάβαση μπορεί να γίνει, εκτός από αυτοκίνητο, και με τη χρήση των τακτικών δρομολογίων του ΚΤΕΛ Κορινθίας με προορισμό το Κιάτο και το Ξυλόκαστρο.
Παραπομπές
Κορδώσης, Μιχαήλ (1981). Συμβολή στην ιστορία και τοπογραφία της περιοχής Κορίνθου στους μέσους χρόνους. Αθήνα: Βιβλιοπωλείο Διονύσιου Νότη Καραβιά, σελ. 323.
Κουσουλός, Κωνσταντίνος (1971). «Διοικητική διάρθρωσις της Κορινθίας από το έτος 1833-1964». Αρχείον Κορινθιακών Μελετών. Α. Αθήνα: Ένωσις Κορινθίων, σελ. 469.
Salvator, Ludwig (2000). Περίπλους του κορινθιακού κόλπου. Κιάτο, σελ. 231. ISBN 960-8028-01-9.
Μηλιαράκης, Αντώνιος (1886). Γεωγραφία πολιτική νέα και αρχαία του νομού Αργολίδος και Κορινθίας. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον Εστίας, σελ. 110.
| ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΣΣΟΥ - ΛΕΧΑΙΟΥ |
|---|
| Δημοτική Κοινότητα Άσσου |
| Αγία Μαρίνα, η |
| Άσσος, ο |
| Βεληνιάτικα, τα |
| Δημοτική Κοινότητα Λεχαίου |
| Λέχαιο, το |
| Τοπική Κοινότητα Κάτω Άσσου |
| Κάτω Άσσος, ο |
| Τοπική Κοινότητα Περιγιαλίου |
| Περιγιάλι, το |
|
Νομός Κορινθίας: Δήμος Αγίων Θεοδώρων | Άσσου-Λεχαίου | Βέλου | Βόχας | Ευρωστίνης | Κορινθίων | Λουτρακίου-Περαχώρας | Νεμέας | Ξυλοκάστρου | Σαρωνικού | Σικυωνίων | Σολυγείας | Στυμφαλίας | Τενέας | Φενεού Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Κορινθίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
