Περιφέρεια: Πελοπόννησος
Νομός: Λακωνίας
-- Δήμος Μονεμβασίας --
Η Παναγίτσα είναι μικρός οικισμός, που ανήκει διοικητικά στην κοινότητα Δροσοπηγής του δήμου Ανατολικής Μάνης της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας. Απέχει 20 χιλιόμετρα από το Γύθειο και 13 από την Αρεόπολη.
Η πρώτη ιστορική αναφορά για την ύπαρξή του έγινε το 1618 με το όνομα Panagia di Vacha, σε απογραφή κατά την Ενετοκρατία. Το όνομα της πήρε από το ομώνυμο εκκλησάκι, του οποίου σώζονται τα ερείπια κοντά στη βρύση.
Με βάση τα κατάστιχα του nani (Εθνική Βιβλιοθήκη), που αναφέρονται σε ενοικιάσεις γαιών, από τους Ενετούς σε ισχυρές οικογένειες της περιοχής, διαπιστώνουμε ότι είχε ενοικιασθεί από τον cavalier Thoma Focka της Βυζαντινής οικογενείας Φωκάδες, στις αρχές του 17ου αιώνα.
Η Παναγίτσα βρίσκεται στην βόρεια πλευρά ενός λόφου. Στην κορυφή του, ιδρύθηκε και άκμασε η Καρυούπολις, σημαντική Βυζαντινή πόλη στην περιοχή, με ιστορία τουλάχιστον μια χιλιετηρίδα, και σε αυτή ανήκε εδαφικά. Αυτό αποδεικνύεται,από την ύπαρξη στην ευρύτερη περιοχή δύο καμινιών κεραμοποιίας, που τροφοδοτούσαν την πόλη.
Λέγεται από τούς ντόπιους και Παπαδοθωμιάνικα, επειδή κατοικείται από αυτή την οικογένεια, που είναι απόγονοι των Φωκάδων.
Πολύ πιθανόν όπως συνηθιζόταν σε αυτές τις περιπτώσεις, να ίδρυσαν κάποια πρόχειρα κτίσματα, ούτως ώστε να είναι κοντά στον τόπο, που καλλιεργούσαν, και έτσι ιδρύθηκε ο οικισμός. Πάνω από την βρύση του οικισμού, σώζονται τα ερείπια μικρής εκκλησίας αφιερωμένης στην Παναγία. Είναι τόσο μικρό το μέγεθος του ναού που «αναγκαστικά» χρησιμοποιείται το υποκοριστικό, και σε αυτό οφείλει το όνομά του το ξεμόνι και όλη η περιοχή. Από τα ερείπια ξεχωρίζει η θολωτή καμάρα του ιερού ανατολικά, καθώς και όλη η τοιχοποιία, σε ύψος μεγαλύτερο από ένα μέτρο.
Η δυτική πλευρά της εκκλησίας είναι βράχος, που έχει σε κάποια σημεία χτισθεί ούτως ώστε να δημιουργηθεί ομαλή επιφάνεια. Διατηρείται και ή είσοδος στην εκκλησία που είναι στην δυτική πλευρά με χαρακτηριστικά μικρό μέγεθος. Είναι τόσο μικρά όλα, που θα μπορούσε κάποιος να την ονομάσει παιδική εκκλησία, με χωρητικότητα όχι περισσοτέρων από δέκα παιδιά.
Στην επιλογή του τόπου, για εγκατάσταση, βοήθησε το τρεχούμενο νερό που αναβλύζει μέσα από τους βράχους. Επειδή το νερό είναι δυσεύρετο στην περιοχή της Μάνης, η ύπαρξη του «Αυλού», έτσι έλεγαν την βρύση, έκανε τον τόπο Παράδεισο.
Η βρυσούλα εξακολουθεί και σήμερα να υπάρχει αλλά σε άσχημη κατάσταση. Την σημερινή μορφή του ο οικισμός πήρε στα τέλη του 19ου αιώνα όταν εγκαταστάθηκαν εκεί, κάποιοι κλάδοι τής οικογένειας Παπαδοθωμάκου.
Πάνω από το πορτάρι της βρύσης, μαρμάρινη πλάκα μνημείο για τον Θεμιστοκλή Παπαδοθωμάκο, που έπεσε «υπέρ πατρίδος».
Μπροστά στα μάτια μας ξεδιπλώνεται και μια καταπληκτική θέα. Γύρω σε μακρινές αποστάσεις τα ψηλά βουνά με κορώνα την κορυφή πυραμίδα του Ταυγέτου.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Καρυούπολις
maniguide
Μάνη Ελλάς
Εθνική Βιβλιοθήκη
Παραπομπές
ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ 15ος-19ος αιώνας τού Κώστα Κόμη, εκδοθέν από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΝΗΣ, τού Ανάργυρου Κουτσιλιέρη εκδόσεις Παπαδήμα.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ |
---|
Τοπική Κοινότητα Αγγελώνας |
Αγγελώνα, η |
Τοπική Κοινότητα Αγίου Δημητρίου Μονεμβασίας |
Άγιος Δημήτριος, ο |
Φλόκα, η |
Τοπική Κοινότητα Αγίου Ιωάννου Επιδαύρου Λιμήρας |
Άγιος Ιωάννης, ο |
Κρεμμύδι, το |
Παλιά Μονεμβασία, η |
Πορί, το |
Τοπική Κοινότητα Αγίου Νικολάου Μονεμβασίας |
Άγιος Νικόλαος, ο |
Τοπική Κοινότητα Βελιών |
Βελιαί, οι |
Τοπική Κοινότητα Κουλεντίων |
Ελληνικόν, το |
Παναγίτσα, η |
Φούτια, τα |
Τοπική Κοινότητα Λιρών |
Καλύβες, οι |
Λιρά, τα |
Τέρια, τα |
Τοπική Κοινότητα Μονεμβασίας |
Αγία Κυριακή, η |
Γέφυρα, η |
Μονεμβασία, η |
Τοπική Κοινότητα Νομίων |
Αγία Παρασκευή, η |
Άγιος Στέφανος, ο |
Άγιος Φωκάς, ο |
Καστέλλα, η |
Νόμια, τα |
Ξιφίας, ο |
Τροχαλία, η |
Τοπική Κοινότητα Ταλάντων |
Κληρονομαίικα, τα |
Τάλαντα, τα |
Νομός Λακωνίας: Δήμος, Κοινότητα Σπάρτης | Ανατολικής Μάνης | Ασωπού | Βοιών | Γερονθρών | Γυθείου | Έλους | Ζάρακα | Θεραπνών | Κροκέων | Μολάων | Μονεμβασίας | Μυστρά | Νιάτων | Οινούντος | Οιτύλου | Πελλάνας | Σκάλας | Σμήνους | Φαρίδος | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Λακωνίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License