.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Χανίων
-- Δήμος Αρμένων --
Το Νέο Χωριό (ή Νιο Χωριό) είναι χωριό του δήμου Αποκορώνου, της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) Χανίων, στην περιφέρεια Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το Νέο Χωριό έχει 556 κατοίκους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 80 μέτρων, στην κοιλάδα του ποταμού Ξιδέ. Το χωρίο βρίσκεται πάνω στην παλαιά εθνική οδό Χανίων-Ρεθύμνου και απέχει 23 χιλιόμετρα από τα Χανιά.[1] Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Αρμένοι και Στύλος.[2]
Ιστορικά στοιχεία
Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Neoghorio Psichro στην επαρχία Αποκορώνου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Neo Corio με 225 κατοίκους, 32 οφειλόμενες αγγαρείες και 19 προνομιούχους. Ο Βασιλικάτα το αναφέρει το 1630 ως Neo Choriò. Την περίοδο της τουρκοκρατίας, το χωριό ήταν βακουφικό. Σύμφωνα με την αιγυπτιακή απογραφή του 1834, στο χωριό κατοικούσαν 50 χριστιανικές και 3 μουσουλμανικές οικογένειες. Το 1881 αναφέρεται ως Νιο Χωριό και είχε 451 κατοίκους μαζί με τα χωριά Κατσουφρυανά και Μανουδιανά και ανήκε στο δήμο Αρμενών.[1] Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πληθυσμός[1] | 615 | 638 | 689 | 816 | 819 | 818 | 629 | 510 | 615 | 556 |
Σημεία ενδιαφέροντος
Στην πάνω γειτονιά του χωριού σώζεται έπαυλη η οποία άρχισε να κατασκευάζεται στην όψιμη ενετική εποχή και τροποποιήθηκε κατά την τουρκοκρατία. Το συγκρότημα αποτελείται από ελαιοτριβείο, αποθήκες και χώρους κατοικίας. Σε ύψωμα νότια του χωριού σώζεται σε ερειπωμένη κατάσταση τουρκικός Κούλες (οχυρωματικός πύργος).[2]
Προσωπικότητες
Στο χωριό γεννήθηκε ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης (1947), βουλευτής εκλεγμένος με τη Νέα Δημοκρατία, ο οποίος διατέλεσε Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης, Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών και Αντιπρόεδρος της Βουλής.
Παραπομπές
Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης, σελ. 579.
«Αρμένοι». Δήμος Αποκορώνου. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2017.
Δημοτική Ενότητα Αρμένων |
---|
Τοπική Κοινότητα Αρμένων |
Αρμένοι, οι |
Τοπική Κοινότητα Καλυβών |
Καλύβαι, αι |
Τσιβαράς, ο |
Τοπική Κοινότητα Καρών Αποκορρώνου |
Καρές, αι |
Τοπική Κοινότητα Μαχαιρών |
Μαχαιροί, οι |
Τοπική Κοινότητα Νέου Χωρίου Αποκορρώνου |
Νέον Χωρίον, το |
Τοπική Κοινότητα Ραμνής |
Κυριακοσέλλια, τα |
Ραμνή, η |
Χιλιομουδού, η |
Τοπική Κοινότητα Στύλου |
Πρόβαρμα, το |
Σαμωνάς, ο |
Στύλος, ο |
Φαράγγιον, το |
Νομός Χανίων : Δήμος, Κοινότητα Χανίων | Ακρωτηρίου | Ανατολικού Σελίνου | Αρμένων | Βάμου | Βουκολίων | Γεωργιουπόλεως | Ελευθερίου Βενιζέλου | Θερίσου | Ινναχωρίου | Καντάνου | Κεραμιών | Κισσάμου | Κολυμβαρίου | Κρυονερίδας | Μουσούρων | Μυθήμνης | Νέας Κυδωνίας | Πελεκάνου | Πλατανιά | Σούδας | Σφακίων | Φρε Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Χανίων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License