.

Ελλάδα

Περιφέρεια : Δυτική Μακεδονία
Νομός : Φλώρινας

Νομός Φλώρινας Δήμος Μελίτης

-- Δήμος Μελίτης --

Η Μελίτη (παλαιότερη ονομασία Βοστεράνη [1], Πριλαπομοναστηριώτικα: Οφτσάρανη [2], Βουλγάρικα: Βοστάρανη (Воштарани)) είναι χωριό στον Νομό Φλώρινας. Το χωριό βρίσκεται 18χλ. νοτιοανατολικά της Φλώρινας σε υψόμετρο 680 μέτρων. Ανήκει στο δήμο Μελίτης και οι κάτοικοι του χωριού είναι κυρίως γεωργοί (καλλιέργεια σιτηρών, καλαμποκιών) και εργάτες-τεχνίτες. [3] Κοντά στην Μελίτη υπάρχει ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός της ΔΕΗ [4].

Μέρος των κατοίκων του χωριού μιλούνε την διάλεκτο Πριλάπου - Μοναστηρίου [5], γεγονός που γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από εθνικιστικούς κύκλους της ΠΓΔΜ[6]. Το Πανηγύρι του χωριού κατά την γιορτή του Προφήτη Ηλία (γιορτάζεται 19-20 Ιουλίου) [3] συνδυάζεται με γιορτές και παραδοσιακούς Ελληνικούς Μακεδονικούς χορούς και τραγούδια στην διάλεκτο Πριλάπου - Μοναστηρίου. Λόγω της χρήσης της σλαβικής διαλέκτου στα τραγούδια, οι γιορτές αυτές είχαν παλαιότερα χαρακτηριστεί "ανθελληνικές" και είχαν καταγραφεί αντιδράσεις των ελληνικών αρχών. [7] Το χωριό έχει χαρακτηριστεί το "επίκεντρο του Σλαβομακεδονικού εθνικού ακτιβισμού στην Ελλάδα". [8]

Όνομα

Το όνομα του χωριού ήταν Βοστεράνη/Βοσταράνη (Воштарани) ή Οφτσάρανη (Овчарани) [2] [9] μέχρι το 1926 όταν μετονομάστηκε στο σημερινό όνομα Μελίτη [1]. Το όνομα Μελίτη πιθανολογείται ότι προέρχεται από το μεγάλο πλήθος μελισσουργείων της περιοχής [3]. Το όνομα του χωριού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν Τούρμπελη (Türbeli)[9]. Το όνομα Οφτσάρανη (Овчарани) θεωρείται μεταγενέστερο του Βοστεράνη/Βοσταράνη (Воштарани) και είναι άγνωστο το πότε για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε [10].
Το χωριό
Ιστορία

Η πρώτη αναφορά στο χωριό βρίσκεται σε Οθωμανικό τεφτέρι του 1481 στο οποίο το χωριό αναφερότανε με το όνομα Βοστεράνη και σύμφωνα με την περιγραφή είχε 98 οικογένειες [11]. Ελληνικό (πρώτη γνωστή αναφορά είναι του 1894)[12] και Βουλγάρικο σχολείο υπήρχαν στο χωριό μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα [13]. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Ίλιντεν και λόγω της μή συμμετοχής των Ελλήνων στην εξέγερση, οι Βούλγαροι κομιτατζήδες οργάνωσαν δολοφονικές ενέργειες κατά σημαινόντων Τούρκων της περιοχής έτσι ώστε να προκαλέσουν τα Τουρκικά αντίποινα σε βάρος των χριστιανών (στα χωριά που δεν συμμετείχαν), για να αναγκαστούν έτσι, να αναμιχθούν στο Βουλγαρικό εγχείρημα[14]. Τα γεγονότα αυτά ανάγκασαν τους κατοίκους της Βοστεράνης να αποστείλουν αντιπροσωπεία στα Ευρωπαϊκά Προξενεία προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις Τουρκικές βιαιότητες στο χωριό[15]. Μετά την αποτυχία της Βουλγαρικής εξέγερσης νέα ένοπλα Βουλγαρικά σώματα κατέκλυσαν την περιοχή, ερχόμενα από τη Βουλγαρία, τρομοκρατώντας τα χωριά προκειμένου οι κάτοικοι να προσέλθουν στην εξαρχία. Η Βοστεράνη δέχεται αφόρητες πιέσεις στις αρχές του 1904 από πολυάριθμα Βουλγαρικά σώματα, αλλά οι κάτοικοι ανθίστανται και παραμένουν στο Πατριαρχείο. Η Ελληνική Κοινότητα Βοστεράνης αναφέρεται ως μία από τις πλέον ανθούσες Ελληνικές κοινότητες της Βορειοδυτικής Μακεδονίας.[16] Παρά τη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη Βουλγαρική βία καθ’ όλη τη διάρκεια του 1904 με την επαναδραστηριοποίηση των κομιτατζήδων Μήτρο Βλάχο, Σίσκο, Αλέκο, Κόλε Ποπγκεοργκίεφ, Κωνστάντη και Τάνε Κλιάντσεφ, οι κάτοικοι της Βοστεράνης κατάφεραν να προβάλουν αντίσταση και να παραμείνει η κοινότητα Ελληνική ως τα τέλη του 1904[17]. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα, το χωριό μαστίζεται από λεηλασίες των Βουλγαρικών σωμάτων. Το 1908 οι Βοστερανιώτες τρομοκρατούνται από τους Βούλγαρους κομιταζήδες Τσούλκωφ, Σφέτκωφ, Τζάικωφ, Σίντωφ και Χρήστωφ που προς τα μέσα του έτους κατέστρεψαν την Ελληνική εκκλησία του χωριού.[18]

Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους το χωριό ενσωματώθηκε στην Ελλάδα. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το χωριό κατακτήθηκε από τη Βουλγαρία αλλά με την Συνθήκη του Νεϊγύ επιστράφηκε στην Ελλάδα. Με τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο (1919-1922) ο Τουρκικός πληθυσμός αποχώρησε από το χωριό και 182 μετανάστες (40 οικογένειες) από τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη εγκαταστάθηκαν στο χωριό. Μετά την επιδρομή των Ναζιστών Γερμανών τον Απρίλιο 1941 μια τοπική κυβέρνηση εγκαταστάθηκε και κάτοικοι του χωριού συμμετείχαν στην Βουλγαρική οργάνωση "Οχράνα". Το 1946 20 άτομα από την οργάνωση "Οχράνα" φυλακίστηκαν από το δικαστήριο της Φλώρινας.

Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, δρούσε στο χωριό η Βουλγαρική προπαγάνδα διά μέσω του Βούλγαρου αξιωματικού Άντον Κάλτσεφ, που συνεργάζονταν με τα στρατεύματα κατοχής. Είχε οργανώσει δίκτυο πληροφοριοδοτών και υποδείκνυε στους Ναζιστές, αυτούς που έπρεπε να εκτελεστούν για την εθνική τους δράση. Το 1943 συνελήφθη στο χωριό του ο Μελιτινός Ναούμ Κωστίδης (1879 - 1943), σημαντικό στέλεχος της Ελληνικής Εθνικής αντίστασης στην περιοχή, και εκτελέστηκε.[19]

Κατά την διάρκεια του Ελληνικού εμφύλιου το 1946-49, περίπου 200 κάτοικοι του χωριού συμμετείχαν στην Απελευθερωτική Κομμουνιστική Σλαβομακεδονική Οργάνωση "Народно Ослободителен Фронт" (πολιτική-στρατιωτική οργάνωση που συμμετείχαν κυρίως Σλαβομακεδόνες της Ελλάδας) [20]. Μετά τον εμφύλιο πολλοί κάτοικοι του χωριού εγκατέλειψαν το χωριό.

Στο χωριό η διοργάνωση τοπικών γιορτών και η απόδοση τραγουδιών στην τοπική διάλεκτο Πριλάπου - Μοναστηρίου (γιορτές οργανώνονται στο Πανηγύρι του Προφήτη Ηλία που γιορτάζεται 19-20 Ιουλίου) είχαν γίνει αφορμή στο παρελθόν για εθνοτικές εντάσεις [21] [22] και αντίδραση των Ελληνικών αρχών στην περιοχή [23] [24]. Το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία για κάποιους παραπέμπει στην αντιοθωμανική εξέγερση του Ίλιντεν το 1903 και "οι τοπικές αρχές το λαμβάνουν ως εκδήλωση ανταρσίας απέναντι στην ελληνική κυριαρχία στη περιοχή" [7]. Οι αντιδράσεις των αρχών [7] σχολιάστηκαν από εφημερίδες των Σκοπίων[25] [26].

Το πρώτο καταγεγραμμένο επεισόδιο καταστολής (σε βίντεο) είναι από το 1988 όταν η αστυνομία προειδοποίησε τον πρόεδρο ότι απαγορεύονται τα τραγούδια στα πριλαπομοναστηριώτικα και ότι οι χοροί θα πρέπει να ανακοινώνονται με τα Ελληνικά ονόματά τους. Στο πανηγύρι έγινε επέμβαση της αστυνομίας για να σταματήσει ο χορός, κόπηκε η παροχή ρεύματος και αποσπάθηκε το μικρόφωνο με βία από τον τραγουδιστή. Το 1990 επαναλήφθηκαν τα επεισόδια με βίαιη διακοπή του ρεύματος επειδή στο χωριό συμμετείχε συγκρότημα στη πριλαπομοναστηριώτικη γλώσσα. [7] Το 1994 το πανηγύρι της Μελίτης καλύφθηκε τηλεοπτικά από την εκπομπή του Νάσου Αθανάσιου στο σταθμός Mega Channel χρησιμοποιώντας "ύφος εθνικής κινδυνολογίας" [27]. Έχουν δημοσιευτεί άρθρα στο τύπο [28] σύμφωνα με τα οποία "στο τοπικό πανηγύρι της Μελίτης όταν αποχωρούν οι εκπρόσωποι των ελληνικών αρχών ακούγονται από το δημοτικό σχολείο του χωριού φιλοσκοπιανά άσματα, με αποκορύφωμα το φύγετε Έλληνες από την Μακεδονία" [27].
Γεωγραφία

Η Μελίτη είναι χτισμένη στους πρόποδες του Βόρα, στη δυτική πλευρά. Τη διασχίζει ο χείμαρρος Παλαιόρρεμα που πηγάζει από την κορυφή του Βόρα και χύνεται στον Σακουλέβα, ο οποίος με τη σειρά του ενώνεται μέσω του Εριγώνα (εντός της ΠΓΔΜ) με τον Αξιό. Στο χωριό υπήρχαν 9 νερόμυλοι, εκ των οποίων σήμερα διατηρείται μόνο ένας (του Ιωάννη Ταρτόρα)[29] . Στη Μελίτη υπάρχει το Βυζαντινό κάστρο του Σκοπού, η εκκλησία του Προφήτη Ηλία, ενώ υπάρχουν και ερείπια Ρωμαϊκών λουτρών[30].
Δημογραφικά

Σήμερα το χωριό έχει μικτό πληθυσμό από σλαβόφωνους (σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε το 1993 [5]) Έλληνες και απόγονους Ελλήνων προσφύγων από την Μικρά Ασία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος Μελίτης Παναγιώτη Αναστασιάδη (περιστασιακά συστηνόμενο και ως Πάντε Ασλάκοβ[31]) στο χωριό διαβιούν και ορισμένοι κάτοικοι που δηλώνουν Σλαβομακεδόνες. Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2001,[32] ο πληθυσμός της Μελίτης είναι 1.533 κάτοικοι.

Χρονολογία Πληθυσμός
1913 1,519
1920 1,292
1928 1,388
1940 1,759
1951 1,666
1961 1,756
1971 1,445
1981 1,511
Εθνοτικές εντάσεις

Το φθινόπωρο 1991 σύμφωνα με δημοσίευση στην εφημερίδα Εποχή ο ελληνικός στρατός έκανε εκφοβιστικές παρελάσεις σε "ατίθασα Σλαβομακεδονικά χωριά", ανάμεσα σε αυτά είναι και η Μελίτη με σκοπό "τον εντυπωσιασμό τους για να σταματήσουν τα [υποτιθέμενα] όνειρα και τις βλέψεις που έχουν - προσάρτηση με τα Σκόπια" [33]. Το 1998 ιερέας από την Μελίτη αρνήθηκε να βαπτίσει κοριτσάκι "με το βουλγάρικο όνομα Ντόνκα" [34]. Το 2008 μια ομάδα από 30 κάτοικους του χωριού (οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Σλαβομακεδόνες) ενώθηκαν με άλλους κάτοικους από τα χωριά Λόφοι και Κέλλη σε κοινή πορεία κατά των στρατιωτικών ασκήσεων στην ευρύτερη περιοχή των χωριών [35][36].

Στις 14 Αυγούστου δημοσιεύτηκε η είδηση (6 Αυγούστου 2011 στο Κόσμο του Επενδυτή [37]) ότι ο πρόεδρος του Δημοτικού Διαμερίσματος της Μελίτης έχει λάβει άδεια λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού και θα εκπέμπει στην Σλαβομακεδονική γλώσσα.
Βιβλιογραφία

Βιβλίο - Τάσος Κωστόπουλος: Η απαγορευμένη γλώσσα - Κρατική Καταστολή των Σλαβικών Διαλέκτων στην Ελληνική Μακεδονία, Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Δ' Έκδοση, Αθήνα 2008, ISBN 978-960-8087-73-6.

Γιάννης Κολιόπουλος: Λεηλασία Φρονημάτων,Τόμος Β', Εκδόσεις Βάνιας, Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 1995, ISBN 960-288-040-6.
Σοφία Ηλιάδου-Τάχου, Εξελλήνησις Ξενόφωνων: Όψεις της εκπαιδευτικής πολιτικής στη Μακεδονία του 1912-1936. Το παράδειγμα του νομού της Φλώρινας, Κλειώ-περιοδική έκδοση για τη νεότερη ιστορία, τ/χ2, (άνοιξη 2006),σελ.113-146

Παραπομπές

↑ 1,0 1,1 "Πανδέκτης: Βοστεράνη -- Μελίτη". Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
↑ 2,0 2,1 Τάσος Κωστόπουλος (2008). Η απαγορευμένη γλώσσα - Κρατική Καταστολή των Σλαβικών Διαλέκτων στην Ελληνική Μακεδονία. Αθήνα: Βιβλιόραμα. σελ. 403 (ευρετήριο). ISBN 978-960-8087-73-6.
↑ 3,0 3,1 3,2 "Μελίτη". Ιστοσελίδα Δήμου Μελίτης για το χωριό Μελίτη. Ανακτήθηκε την 2011-09-01.
↑ "Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας". Ιστοσελίδα Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Ανακτήθηκε την 2011-09-08.
↑ 5,0 5,1 Riki Van Boeschoten (2001-01). "Usage des langues minoritaires dans les départements de Florina et d’Aridea (Macédoine)". Strates. Ανακτήθηκε την 2011-09-05.
↑ εφημερίδα Μακεδονία, 18 Ιουλίου 2008, Χρήστος Βήττας, Σκοπιανό: Φόβοι για εθνικιστικές ακρότητες στη Μελίτη Φλώρινας
↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Τάσος Κωστόπουλος (2008). Η απαγορευμένη γλώσσα - Κρατική Καταστολή των Σλαβικών Διαλέκτων στην Ελληνική Μακεδονία. Αθήνα: Βιβλιόραμα. σελ. 364-365. ISBN 978-960-8087-73-6.
↑ Voss, Christian (2005), "The Macedonian/Standard dialect continuum", in Raymond, Detrez; Pieter, Plas, Developing cultural identity in the Balkans: convergence vs divergence, Brusells: P.I.E-Peter Lang, p. 54
↑ 9,0 9,1 Δημήτρης Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Φλώρινας, Μελίτη
↑ Γιάννης Κολιόπουλος (1995). Λεηλασία Φρονημάτων / το μακεδονικό ζήτημα στην κατεχόμενη δυτική Μακεδονία 1941 – 1944. Θεσσαλονίκη: ΒΑΝΙΑΣ. σελ. 349 (ευρετήριο παλαιών και νέων ονομασιών). ISBN 960-288-040-6.
↑ Kravari, Vassiliki (1989) (στα French). Villes et villages de Macédoine occidentale. Realites byzantines. 2. Paris: Editions P. Lethielleux. σελ. 349–350. ISBN 2283604524.
↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 54
↑ D.M. Brancoff (1905). La Macedoine et sa Population Chretienne. Paris. σελ. 176-177.
↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 226 (Foreign Office 195/2157/ff. 171-172, Θεσσαλονίκη, 23 Ιουνίου 1903, R. W. Graves προς O’ Connor)
↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 226(Foreign Office 195/2157/ff. 183-187, Μοναστήρι, 24 Ιουλίου 1903, Mc Gregor, A.P. 1, (1904) 242-243)
↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σσ. 226, 227
↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 228
↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 350
↑ Πολιτιστικός Μορφωτικός και Αθλητικός Σύλλογος Αμύντας Σκοπιάς, Ιστορικό των 15 απαγχονισθέντων Ελλήνων πατριωτών από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 9 Αυγούστου 1943
↑ ОВЧАРАНИ – ΟΦΤΣΣΑΡΑΝΙ
↑ "Κλειστός ο δρόμος προς το χωριό Μελίτη από την... αστυνομία!". Ιστοσελίδα Χρυσής Αυγής. 2009-07-19. Ανακτήθηκε την 2011-09-07.
↑ "“Η Φωνή του Λαού”: Μηνύματα-Επιστολές, Σάββατο 30 Ιουλίου 2011". Ιστοσελίδα Χρυσής Αυγής. 2011-07-30. Ανακτήθηκε την 2011-09-07.
↑ "Η εξωτερική πολιτική και οι ντόπιοι - Εμπάργκο στην Φλώρινα". Ιός της Ελευθεροτυπίας. 1996-01-28. Ανακτήθηκε την 2011-09-05.
↑ "Οι ανιθαγενείς στην Μακεδονία - Οι τελευταίοι πρόσφυγες". Ο Ιός της Ελευθεροτυπίας. 1996-08-04. Ανακτήθηκε την 2011-09-06.
↑ "Македонците во Грција го прославија Илинден во Овчарани (Μακεδόνες (εννοεί Σλαβομακεδόνες) στην Ελλάδα στον εορτασμό του Προφήτη Ηλία στην Μελίτη).". Σλαβομακεδονική εφημερίδα "Македонска нација". 2010-07-21. Ανακτήθηκε την 2011-09-06.
↑ Ντιμιτάρ Κούλεβ (2008-07-21). "Македонците во Овчарани му одговорија на Караманлис (Μακεδονές (εννοείς Σλαβομακεδόνες) στην Μελίτη και η απάντηση του Καραμανλή).". Σλαβομακεδονική εφημερίδα "Bechuk". Ανακτήθηκε την 2011-09-06.
↑ 27,0 27,1 Τάσος Κωστόπουλος (2008). Η απαγορευμένη γλώσσα - Κρατική Καταστολή των Σλαβικών Διαλέκτων στην Ελληνική Μακεδονία. Αθήνα: Βιβλιόραμα. σελ. 369-371. ISBN 978-960-8087-73-6.
↑ Γιώργος Χαρβαλιάς - Τηλέμαχος Κόκκος (1998-07-19). "Σκοπιανική φιέστα.. μίσους στη Μακεδονία μας!". Τύπος της Κυριακής.
↑ Γυμνάσιο Μελίτης, Νερόμυλοι
↑ Τουριστικός Οδηγός Web-Greece, Μάθετε για τη Φλώρινα
↑ Η Όλγα Μούσιου απαντά στο Ουράνιο Τόξο, Φλώρινα, 30-11-2010
↑ "Μόνιμος πληθυσμός. Νομοί, δήμοι, κοινότητες, δημοτικά και κοινοτικά διαμερίσματα και οικισμοί (Έτους 2001) σελ. 302. (pdf)". Ιστοσελίδα statistics.gr. Ανακτήθηκε την 18 Σεπτεμβρίου 2010.
↑ Τάσος Κωστόπουλος (2008). Η απαγορευμένη γλώσσα - Κρατική Καταστολή των Σλαβικών Διαλέκτων στην Ελληνική Μακεδονία. Αθήνα: Βιβλιόραμα. σελ. 151. ISBN 978-960-8087-73-6.
↑ Τάσος Κωστόπουλος (2008). Η απαγορευμένη γλώσσα - Κρατική Καταστολή των Σλαβικών Διαλέκτων στην Ελληνική Μακεδονία. Αθήνα: Βιβλιόραμα. σελ. 151. ISBN 978-960-8087-73-6.
↑ Parliamentary members seek urgent help from the Organisation for Security and Co-operation in Europe
↑ The Demonstrations in Florina
↑ Μάνος Ηλιάδης (2011-08-06). "Στα σκαριά ραδιοφωνικός σταθμός των Σκοπιανών στην Ελλάδα". Κόσμος του Επενδυτή.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΛΙΤΗΣ
Τοπική Κοινότητα Αχλάδας
Άνω Αχλάδα, η
Αχλάδα, η
Γιουρούκι, το
Τοπική Κοινότητα Βεύης
Βεύη, η
Τοπική Κοινότητα Ιτέας
Ιτέα, η
Τοπική Κοινότητα Λόφων
Λόφοι, οι
Τοπική Κοινότητα Μελίτης
Μελίτη, η
Τοπική Κοινότητα Νεοχωρακίου
Άγιος Αθανάσιος, ο
Νεοχωράκι, το
Τοπική Κοινότητα Παλαίστρας
Παλαίστρα, η
Τοπική Κοινότητα Παππαγιάννη
Παππαγιάννης, ο
Τοπική Κοινότητα Σιταριάς
Σιταριά, η
Τοπική Κοινότητα Σκοπού
Σκοπός, ο
Τοπική Κοινότητα Τριποτάμου
Τριπόταμος, ο

Νομός Φλώρινας : Δήμος, Κοινότητα

Βαρικού | Κρυσταλλοπηγής | Λεχόβου | Νυμφαίου

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Φλώρινας.

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License