Λουτράκι

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Κορινθίας

Το Λουτράκι είναι πόλη του νομού Κορινθίας, αναγνωρισμένη λουτρόπολη από το 1925[1], τουριστικό θέρετρο γνωστό για τα ιαματικά λουτρά, τα μεταλλικά νερά του και το καζίνο του. Βρέχεται από τον Κορινθιακό κόλπο, και είναι έδρα του δήμου Λουτρακίου-Περαχώρας, ενώ πάνω από την πόλη δεσπόζουν τα Γεράνεια όρη. Απέχει 84 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 4 από την Κόρινθο, και κατά την απογραφή του 2011 είχε 21.100 κατοίκους.

View Larger Map

Ιστορία

Στην αρχαιότητα η περιοχή ήταν γνωστή σαν Περαία γη και στη θέση του Λουτρακίου ήταν η αρχαία κώμη Θέρμες ή Θέρμαι, γνωστή από την αρχαιότητα για τις ιαματικές πηγές της. Θεωρούνταν αγαπημένη πόλη των θεών και προστάτιδά της ήταν η Θερμία Αρτέμιδα [2].

Η σημερινή ονομασία του Λουτρακίου οφείλεται στις ιαματικές πηγές του - λουτρά.

Το Λουτράκι αποτελεί δήμο του Νομού Κορινθίας, μαζί με την Περαχώρα -της οποίας αρχικά απετέλεσε επίνειο- τους Αγίους Θεοδώρους, τα Ίσθμια, την Ποσειδωνία, τον Σχίνο, τα Πίσια και τους παραθεριστικούς οικισμούς γύρω και κοντά στην Λίμνη Βουλιαγμένης.
Ο σεισμός του 1928

Το Λουτράκι καταστράφηκε τελείως από τον ισχυρό σεισμό της Κορίνθου του 1928. Διασώθηκαν μόνο μερικά κτήρια στο μικρό βραχώδες ακρωτήριο μεταξύ του πάρκου και των ιαματικών πηγών. Συγκροτήθηκε τότε οργανισμός ανοικοδόμησης που κατασκεύασε πολλά αντισεισμικά κτήρια σύμφωνα με τις αντιλήψεις της τότε τεχνολογίας. Πρόκειται για απλά, αυστηρά διώροφα κτήρια κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από μπετόν. Αρκετά υπάρχουν ακόμα στον κεντρικό δρόμο. Με τα μπάζα των κατεδαφισμένων κτηρίων και με γαίες που υποχώρησαν από το ύψωμα Γκράβα, επιχώθηκε μεγάλο μέρος της βόρειας πλευράς της ακτής και δημιουργήθηκε το πλούσιο μεγάλο δημοτικό πάρκο. Κτίστηκε επίσης η ιαματική πηγή με το χαρακτηριστικό κυκλικό σχήμα, διακοσμημένη εσωτερικά με πλούσια μεγάλα ψηφιδωτά που φιλοτέχνησαν καλλιτέχνες και φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981 το Λουτράκι χτυπήθηκε ξανά από τριπλό σεισμό με αποτέλεσμα μερικές καταρρεύσεις κτηρίων και πολλές ζημιές. Πιο εντυπωσιακή ήταν η κατάρρευση του οκταώροφου ξενοδοχείου που βρισκόταν στον χώρο όπου αργότερα κτίστηκε το καζίνο και ενός ακόμα πολυόροφου ξενοδοχείου στην οδό Κορίνθου. Στον ίδιο σεισμό είχαμε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της Περαχώρας. Τις ζημιές αυτές ακολούθησαν εκτεταμένες εργασίες ενίσχυσης των φερόντων οργανισμών των περισσοτέρων κτηρίων. Τώρα το Λουτράκι θεωρείται πόλη ιδιαίτερα θωρακισμένη απέναντι στο ενδεχόμενο νέου σεισμού.

HBH-Λουτράκι

Αξιοθέατα

Η παραλία του Λουτρακίου (Πληροφορία για την φωτογραφία)

Στο όρος Γεράνεια ακριβώς πάνω από το Λουτράκι βρίσκεται η μονή του Οσίου Παταπίου, κατασκευασμένη τον 11ο αιώνα. Είναι προσβάσιμη με αυτοκίνητο και προσφέρει εντυπωσιακή θέα προς την Βόρεια Πελοπόννησο, τον ισθμό της Κορίνθου και τον Σαρωνικό. Στην περιοχή των ιαματικών πηγών υπάρχει ο ναός του Αγίου Ανδρέα χτισμένος το 1345 από τον Ιωάννη Κατακουζηνό[1].

Στο Λουτράκι λειτούργησε το πρώτο καζίνο στην Ελλάδα το 1930. Το σημερινό καζίνο λειτουργεί από το 1995[3]. Σε απόσταση 14 χλμ στα Δυτικά βρίσκεται η Λίμνη της Βουλιαγμένης, ένας κλειστός βαθύς θαλάσσιος κόλπος που επικοινωνεί με τον Κορινθιακό με στενό πορθμό πλάτους 6-8 μέτρων όπου παρατηρείται σε μικρή έκταση το φαινόμενο εισροής και εκροής υδάτων λόγω παλίρροιας. Σε απόσταση 4 χλμ προς τα Νότια, στην κατεύθυνση της Κορίνθου βρίσκεται η Διώρυγα της Κορίνθου.

Λουτράκι

Λουτράκι

Αγάλματα

Στο σύγχρονο Λουτράκι αξίζει να επισκεφτεί ο τουρίστας, την μπρούτζινη προτομή του υποστρατήγου πεζικού Γεώργίου Βίκτωρος Παπαγιαννόπουλου, ο οποίος υπήρξε τραυματίας πολέμου, και είναι απόγονος της ηρωικής οικογένειας Παπαγιαννόπουλος - Δεληγιάννης - Λίτινας - Λίθινος - Litinus. Η οικογένεια αυτή διεδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάνασταση του 1821 και έχει τις βαθύτερες ρίζες της στην βυζαντινή αυτοκρατορία, καθ' ότι ήσαν συγκλητικοί και ο γενάρχης Λουκάς Λίτινος ήταν το 1182 μ.Χ. φεουδάρχης του ενός δωδεκάτου της Κρήτης. Η πολύ επιτυχημένη προτομή βρίσκεται στον κήπο της οικίας του Βίκτωρα Γ. Παπαγιαννόπουλου στην οδό Σύρου 4, στο Λειβαδάκι Λουτρακίου, 150 μέτρα από το Hotel Club Casino.

Παραλία του Λουτρακίου

Το Λουτράκι διαθέτει κοσμοπολίτικη παραλία του Λουτρακίου[4]. Πρόκειται για μια παραλία 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινά από την διώρυγα της Κορίνθου και τελειώνει στο παραλιακό πάρκο του Λουτρακίου. Αποτελείται από μικρό βότσαλο και βαθαίνει γρήγορα. Πολλές καφετέριες της παραλιακής οδού παρέχουν στους λουόμενους ξαπλώστρες και ομπρέλες, χωρίς επιπλέον χρέωση. Ο δήμος μεριμνά για την ασφαλή κολύμβηση, με την παρουσία ναυαγοσωστών. Σε όλο το μήκος της παραλίας προβλέπονται και ντους για τους λουόμενους, ενώ η παραλία είναι και προσβάσιμη για άτομα με κινητικά προβλήματα. Ο προσανατολισμός της είναι δυτικός, έτσι οι λουόμενοι απολαμβάνουν τα ηλιοβασιλέματα πίσω από την ακτογραμμή της Κορινθίας από την μια μεριά και το ακρωτήριο Ηραίον από την άλλη.
Σημαντικότερα κτίρια της Λουτρόπολης

Αξιόλογα κτήρια της λουτρόπολης είναι:

Στην οδό Γ. Λέκκα 60 βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο- κατοικία που κτίστηκε το έτος 1928. Πρόκειται για διώροφο κτίσμα της δεκαετίας το 1930 και φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής του (απλό όγκο και μορφή, συμπαγές κάγκελο, ενδιαφέρουσα πόρτα εισόδου). Κατέχει θέση στον πολεοδομικό ιστό της περιοχής και αποτελεί ενδιαφέρον σύνολο με άλλα κτίσματα της οδού.
Επίσης, στην οδό Γ. Λέκκα 19 βρίσκεται το διατηρητέο κτήριο του ξενοδοχείου «ΠΑΛΛΑΣ» που κτίστηκε το έτος 1923 ιδιοκτησίας Ανωνύμου Ξενοδοχειακής Εταιρείας - Γ.Κ. Αγγελίδη. Πρόκειται για πενταόροφο ξενοδοχείο του 1923. Επισκευάστηκε το 1928 μετά από σεισμό. Κυριαρχεί ο κατακόρυφος άξονας συμμετρίας. Δύο αντικριστές μαρμάρινες σκάλες σε σχήμα οβάλ, περνούν κάτω από αψιδωτά ανοίγματα. Οι δύο τελευταίοι όροφοι είναι ενοποιημένοι μορφολογικά. Το κεντρικό τμήμα τους προεξέχει από οικοδ. γραμμή και καταλήγει σε υπερυψωμένη απόληξη. Οι διακοσμήσεις είναι γραμμικές. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από λιθοδομή, πλάκες, οπλισμένο σκυρόδεμα.
Τέλος, στην οδό Σύρου 4, βρίσκεται μια από τις πιο αξιοσημείωτες αρχοντικές παλιές βίλες της παλαιάς λουτρόπολης του Λουτρακίου, 135 τ.μ. κτισμένη το 1956 με αρ. αδείας 217/1956. Κτίστηκε το 1956 επάνω σε προϋπάρχουσα του 1950, παλαιά κατοικία. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα. Την αγόρασε και την ανακαίνισε ο γνωστός κύπριος μεγαλοβιομήχανος ποτοποιός Κέκκος Ιωαννίδης, όταν ήρθε στην Ελλάδα από το Κονγκό. Φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εποχής του (απλό όγκο και μορφή, υψηλό ύψος ταβανιού, πανέμορφα μωσαϊκά, συμπαγές κάγκελο, ενδιαφέρουσα πόρτα εισόδου), έχει ολόγυρα πρωτοποριακές για την εποχή του μεγάλες βεράντες, και περιστοιχίζεται από πανέμορφο κήπο με οπωροφόρα δένδρα και τριανταφυλλιές, στον οποίο δεσπόζει ένα τεράστιο σιντριβάνι κήπου. Στην οικία αυτή έχουν φιλοξενηθεί πολλές σημαντικές προσωπικότητες του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου και επί ιδιοκτησίας Κέκκου Ιωαννίδη συχνά διοργανώνονταν δεξιώσεις και χαρτοπαίγνια μεταξύ βιομηχάνων και εφοπλιστών, που μεσουρανούσαν τις δεκαετίες του 50, 60, 70 και 80, και οι οποίοι χαλάρωναν και διασκέδαζαν μακριά από τα μάτια του κόσμου και τους παπαράτσι. Σήμερα βρίσκεται στα χέρια άλλου ιδιοκτήτη, ο οποίος έστησε στον κήπο αξιοσημείωτο μπρούντζινο ανδριάντα του υποστρατήγου πεζικού Γεωργίου Β. Παπαγιαννόπουλου, ο οποίος υπήρξε τραυματίας πολέμου.[5][6]. Ο σημερινός ιδιοκτήτης είναι απόγονος της ιστορικής οικογένειας Παπαγιαννόπουλου-Δεληγιάννη-Λίθινου-Λίτινα-Λατίνου που διεδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 στην Αρκαδία, στην ιστορία της Κρήτης που αποτελούσε φέουδό της οικογενείας από το 1182μ.Χ., στο βυζάντιο και στην αρχαία Ρώμη όπου οι γενάρχες της οικογένειας ήσαν συγκλητικοί και ιδρυτές του Παλατίνου της αρχαίας Ρώμης και ήσαν απόγονοι του Πελασγού από την αρχαία Αρκαδία. Το οικόσημο της ιστορικής οικογένειας δεσπόζει στην αυλόπορτα της βίλας. Αντίγραφο του οικοσήματος της ιστορικής οικογένειας διασώζεται και φυλάσσεται εντοιχισμένο στους τοίχους του ιστορικού Πανεπιστημίου της Πάντοβα στην Ιταλία και αποτελεί υψηλής σημασίας αξιοθέατο. Το οικόσημο είναι ο πρόδρομος του αρχαίου ρωμαϊκού συμβόλου "fasces" , κωδικοποιεί το αρχαίο ρητό "η ισχύς εν τη ενώσει" και αποτελεί σύμβολο της απόλυτης εξουσίας του άρχοντα που απορρέει από την ενότητα του λαού. Η παρουσία της ιστορικής αυτής οικογενείας στο Λουτράκι Κορινθίας αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τον τόπο, τους κατοίκους και επισκέπτες της κοσμοπολίτικης Λουτρόπολης.

Το Λουτράκι είναι από τις λίγες πόλεις που ακόμα διαθέτουν θερινό κινηματογράφο, έναν από τους ωραιότερα τοποθετημένους αφού βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα και χωρίζει από αυτήν με μερικές συστάδες από πικροδάφνες και υψηλούς ευκαλύπτους. Πρόκειται για τον κινηματογράφο "Ηλέκτρα" που λειτουργεί για πάνω από 60 χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια κατασκευάσθηκε εντυπωσιακή λεωφόρος-είσοδος στην πόλη και περιφερειακός δρόμος που επιτρέπει στους αυτοκινητιστές να αποφεύγουν το κέντρο της πόλης. Από το 2008 λειτουργεί μεγάλο σύγχρονο δημοτικό υδροθεραπευτήριο στο κέντρο της πόλης. Στον τομέα της εκπαίδευσης λειτουργούν τρία Δημοτικά σχολεία, ένα Γυμνάσιο κι ένα Γενικό Λύκειο. Τα δύο τελευταία συστεγάζονται.

Άννα Συνοδινού

Παραπομπές

↑ to: 1,0 1,1 Νομός Κορινθίας τουριστικές διαδρομές
↑ Ιστορικά για το Λουτράκι
↑ Δήμος Λουτρακίου-Περαχώρας[1]
↑ Ταξιδιωτικός οδηγός για το Λουτράκι[2]

Αξιοθέατα Λουτρακίου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

http://www.visitloutraki.com
http://estia.minenv.gr
http://www.loutraki.comuv.com
faroi.com: Ο πέτρινος παραδοσιακός φάρος στη θέση Μελαγκάβι Ηραίον Λουτρακίου

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ - ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ
Δημοτική Κοινότητα Ισθμίας
Άγιος Χαράλαμπος, ο
Ισθμία, η
Κάβος, ο
Κυράς Βρύση, η
Παλαιό Καλαμάκι, το
Παράδεισος Κορινθίας|Παράδεισος Λουτρακίου|Παράδεισος, ο
Δημοτική Κοινότητα Λουτρακίου Περαχώρας
Αλκυόνα Λουτρακίου, η
Αλκυονίδες Λουτρακίου, οι (νησίδες)
Ασπρόκαμπος Λουτρακίου, ο
Γέφυρα Ισθμού, η
Ειρήνη Λουτρακίου, η
Καλλιθέα Λουτρακίου, η
Λίμνη Βουλιαγμένης, η
Λουτράκι, το
Μονή Αγίου Ιωάννου Λουτρακίου, η
Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου, η
Περαχώρα Λουτρακίου, η
Σκάλωμα Λουτρακίου, το
Σκαλωσιά Λουτρακίου, η
Στέρνα Λουτρακίου, η
Τοπική Κοινότητα Πισίων
Αγία Σωτήρα, η
Βαμβακές, οι
Μαυρολίμνη, η
Πίσια, τα
Σχίνος, ο