Το Ζαχαροπλαστείο Τσίτας ήταν ένα από τα σημαντικότερα ζαχαροπλαστεία της Αθήνας του Μεσοπολέμου και των δεκαετιών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με τα ζαχαροπλαστεία «Ζαχαροπλαστείο Φλόκας», «Ζαχαροπλαστείο Ζώναρς» και «Ζαχαροπλαστείο Ρωσικόν».

Το ζαχαροπλαστείο "ΤΣΙΤΑΣ" τη δεκαετία του 1930, (Μ. Δούνιας)

Ιδρύθηκε το έτος 1888 από τους Ευάγγελο Γ. Γερακάκη και Κ. Τσίτα.

Αρχικά το κατάστημα λειτούργησε στην οδό Σταδίου. Κατόπιν αγοράστηκε οικόπεδο στην οδό Πανεπιστημίου 43 (σήμερα Ελ. Βενιζέλου), απέναντι από την Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου και λειτούργησε από το 1906 μέχρι το 1968, υπό την επωνυμία "Κ. Τσίτας - Αφοι Γερακάκη Ο.Ε.".

Λόγω της κεντρικής του θέσης και του μεγέθους και της ποικιλίας των προσφορών του, το κατάστημα αποτελούσε για τους Αθηναίους, που εκτελούσαν τις εργασίες τους στο κέντρο της πόλης, συνηθισμένη στάση για καφέ, φαγητό και ποτό.

Ο τεχνολογικός εξοπλισμός του ήταν πρωτοποριακός για την εποχή: μηχανές εσπρέσσο, μηχανές ζύμωσης, μπλέντερ για φυσικούς χυμους.

Στην καλύτερή του εποχή το κατάστημα απασχολούσε 180 άτομα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τα γερμανικά στρατεύματα η επιχείρηση συμμετείχε ενεργά σε συσσίτια για τον λιμοκτονούντα πληθυσμό της Αθήνας, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα τις οικογένειες των εργαζομένων σε αυτήν, καθώς και διαφυγόντες αγωνιστές της Αντίστασης.

Το 1945, έξι μήνες μετά την Απελευθέρωση, η επιχείρηση επαναλειτούργησε και ξαναστήθηκε από την οικογένεια Γερακάκη με δάνεια και πολλούς κόπους. Δυστυχώς ατυχή γεγονότα κατά το τέλος της δεκαετίας του 1950 οδήγησαν στο κλείσιμο της επιχείρησης κατά το έτος 1968. Μνεία στο κατάστημα "Τσίτας" κάνει ο συνθέτης και τραγουδιστής Λουκιανός Κηλαηδόνης στο τραγούδι του "The Fucking Fifties".

Σήμερα, στη θέση του καταστήματος, σε κτήριο που κτίσθηκε το 1975, στεγάζονται γραφεία της τράπεζας Alpha Bank.

Μνημειώδη κτίρια Αθήνας