.
Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Αργολίδας
Το Άργος είναι πόλη της Πελοποννήσου, μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ελλάδας. Πολλοί μελετητές και ο ίδιος ο δήμος Άργους υποστηρίζουν ότι το Άργος είναι η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας που κατοικείται αδιαλείπτως από τους αρχαίους χρόνους. Είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας του Άργους στο νομό Αργολίδας και είναι η μεγαλύτερη πόλη του νομού με πληθυσμό 24.239 κατοίκους (απογραφή 2001). Αποτελεί κέντρο των εμπορικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων του νομού. Στο Δήμο Άργους υπάγονται εκτός του Άργους, τα δημοτικά διαμερίσματα Δαλαμανάρας, Πυργέλας, Λάλουκα, Κουρτακίου, Ήρας, Ινάχου, Κεφαλαρίου και Ελληνικού.
Ιστορία - Μυθολογία
Πρώτος βασιλιάς του Άργους θεωρείται ο Ίναχος, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος. Ήλθε στο Άργος από την Μελαμποδία (Αίγυπτο) ως αρχηγός μεγάλης ομάδας φυγάδων, κατόπιν κάποιου εμφυλίου πολέμου. Αποβιβάσθηκε στο Άργος γύρω στο 1876 π.Χ. και αμέσως άρχισε να οικοδομεί την πόλη. Εδίδαξε στους υπηκόους του την καλλιέργεια της γης, την κατασκευή ενδυμάτων, την επεξεργασία του υάλου και πολιτίμων λίθων. Έτσι με την εμφάνιση της βασιλείας του Ινάχου άρχισε να δημιουργείται ο σπουδαιότερος πανάρχαιος πολιτισμός ο οποίος διήρκεσε μέχρι τον 6ο αιώνα π.Χ., δηλαδή πριν εμφανισθεί ο πολιτισμός των Αθηνών.
Η σπουδαιότητα του πολιτισμού του Άργους φαίνεται και από τα έπη του Ομήρου στα οποία όλοι οι Έλληνες αποκαλούνται Αργείοι (ακόμα και η Ωραία Ελένη αποκαλείται Αργεία). Ίσως διότι όλοι οι βασιλικοί οίκοι της Ελλάδος προέρχονται από το Άργος συμπεριλαμβανομένων και των οίκων των Μακεδόνων (εγκυκλοπαιδεία Πάπυρος Larousse, "Άργος"). Επίσης η σπουδαιότητα του Αργειακού πολιτισμού φαίνεται και από τους τραγικούς ποιητές των οποίων πολλές τραγωδίες αναφέρονται στο Άργος. Τα εφάμιλλα της Ιλιάδος χαμένα έπη "Θηβαΐς" και "Επίγονοι", ίσως του Ομήρου, κάνουν μνεία για το κλέος του αρχαίου Άργους. Η Θηβαΐς αρχίζει: "Άργος άειδε, θεά, πολυδίψιον· ένθεν άνακτες κίνησαν..." και εννοεί τον πόλεμο κατά της Θήβας.
Από το Άργος κατάγονται δύο από τους μεγαλύτερους ήρωες της μυθολογίας μας, ο Περσεύς και ο Ηρακλής. Η τραγωδία του Ευριπίδη "Ηρακλής" αρχίζει ως εξής: "Ο Αμφιτρύων είμαι. Αργείος. Γιος του Αλκαίου. Απ' τον Περσέα κρατώ. Τη γυναίκα μου Αλκμήνη την κοιμήθηκε ο Δίας. Είμαι του Ηρακλή πατέρας, όλοι με ξέρουν, και μένω στη Θήβα, εδώ που φύτρωσε των Σπαρτών η σπορά απ' τα δόντια του Δράκου..." (μετάφραση Κ. Τοπούζη).
Από τον Αργείο Περσέα κατά μία εκδοχή πήρε το όνομα η Περσία. Ο μύθος λέει ότι μετά τον φόνο της Μέδουσας ο Περσεύς πήγε στην Αιθιοπία όπου σκότωσε το τέρας Κήτος. Ο βασιλιάς της Αιθιοπίας τού έδωσε για γυναίκα την κόρη του Ανδρομέδα. Εκεί γεννήθηκε ο Πέρσης όπου και παρέμεινε. Ο Περσεύς και η Ανδρομέδα επέστρεψαν στο Άργος. Ο δε Πέρσης βασίλευσε στην περιοχή της Περσέπολης. Από το γιο του Πέρση, Αχαιμένη, προήλθε και ο νεότερος βασιλικός οίκος της Περσίας, αυτός των Αχαιμενιδών. Μάλιστα ο τελευταίος βασιλιάς της Περσίας Ριζά Παχλαβί, εκαυχάτο ότι ανήκε στη δυναστεία των Αχαιμενιδών.
Αρχαία σχολή γλυπτικής και χαλκοπλαστικής
Το Άργος μνημονεύεται πολύ συχνά από τον Όμηρο και τους τρεις μεγαλύτερους τραγικούς ποιητές της αρχαιότητας. Κατά τον 5ο και 6ο αιώνα π.Χ. στο Άργος έζησαν δύο από τους μεγαλύτερους αγαλματοποιούς και χαλκοπλάστες της αρχαιότητος, οι οποίοι έφεραν το όνομα Αγελάδας (στο Άργος αναπτύχθηκε η χαλκοπλαστική και στην Αθήνα η αγαλματοποιία λόγω των μαρμάρων της Πεντέλης). Αυτοί ήσαν μεγάλης αξίας τεχνίτες και κατασκεύασαν περίφημα έργα από τα οποία όμως εσώθησαν ελάχιστα. Ο νεότερος εκ των δύο είχε ιδρύσει σχολή την οποία εφοίτησαν μεταξύ άλλων ο Μύρων, ο Πολύκλειτος και ο Φειδίας.
Στον πρεσβύτερο εκ των δύο αποδίδεται το υπό του Παυσανίου αναφερόμενο άγαλμα του Ανόχου, νικητή το 521 π.Χ. στην Ολυμπία καθώς και το ανάγλυφο του "Διός γυμνού", κρατούντος εις μεν τη μία χείρα αετό, εις δε την άλλη κεραυνό. Αντίγραφο του τελευταίου βρέθηκε σε Μεσσηνιακά τετράδραχμα.
Στον νεότερο αποδίδεται το άγαλμα του "Αλεξικάκου Διός" δηλαδή του θεού που διώχνει το κακό. Πράγματι, ο δήμος Μελίτης (δυτικά του Κεραμεικού) ήταν ο μόνος που δεν προσεβλήθησαν οι δημότες του από το φοβερό λοιμό που αποδεκάτισε τους Αθηναίους. Ευγνώμονες λοιπόν στον Δία, ανέθεσαν στον Αργείο Αγελάδα το άγαλμα του θεού.
Διάσημος γλύπτης και χαλκοπλάστης ήταν και ο Πολύκλειτος ο Αργείος (Πλάτων Πρωταγόρας 311). Η εν Ολυμπία ευρεθείσα βάση αγάλματος του ολυμπιονίκη Πυθοκλέους αναγράφει "Πολύκλειτος Αργείος εποίησεν".
Ο Φειδίας, ο Μύρων και ο Πολύκλειτος εφοίτησαν στη σχολή Αγελάδα. Έργα τους ήσαν ο Δορυφόρος, ο Διαδούμενος και το χρυσελεφάντινο άγαλμα ύψους 8 μέτρων της θεάς Ήρας. Για το συγκεκριμένο άγαλμα ο Στράβων γράφει: "Ήτο ωραιότερον από τα χρυσελεφάντινα αγάλματα του Διός και της Αθηνάς του Φειδίου". Δυστυχώς δεν διεσώθηκαν παρά μόνο αντίγραφα αυτών.
Έταιρος αρχιτέκτονας και γλύπτης ήταν ο Πολύκλειτος ο νεότερος. Αυτός έκτισε το θέατρο της Επιδαύρου το 360-330 π.Χ., ίσως το θέατρο του Άργους και επίσης, χάλκινο άγαλμα της Αφροδίτης, άγαλμα του Μειλιχίου Διός στο Άργος, άγαλμα Φίλιου Διός, χάλκινα αγάλματα ολυμπιονικών όπως του Ηφαιστείωνος και άλλων. Δυστυχώς δεν διεσώθηκαν παρά μόνο αντίγραφα αυτών.
Το Άργος σήμερα - Σπουδαία μνημεία
Στο σημερινό Άργος τα περισσότερα από τα μνημεία έχουν καταστραφεί ενώ τα δε απομείναντα, από τα σημαντικότερα στον Ελληνικό χώρο, δεν έχουν αναστηλωθεί. Όπως η πυραμίδα του Ελληνικού (διαμέρισμα Δήμου Άργους). Χρονολογείται στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα και υπάρχουν αρκετές θεωρίες για τη χρήση που μπορεί να είχε (τύμβος, οχυρό, φρυκτώριον). Σε αντίθεση με την αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα χρονολόγηση του μνημείου, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το πυραμοειδές αυτό κτίσμα κτίστηκε λίγο μετά τους τάφους των Φαραώ, τις γνωστές πυραμίδες και υποδηλώνει τη σχέση των Αργείων με την Αίγυπτο. Για τον ισχυρισμό τους αυτόν επικαλούνται μετρήσεις με την μέθοδο της θερμοφωτοαυγείας, που όμως δεν έχουν παρουσιαστεί σε επιστημονικά συνέδρια και αμφισβητούνται ως προς την εγκυρότητα της μεθοδολογίας και των αποτελεσμάτων τους. Άλλο μοναδικό μνημείο είναι το αρχαίο θέατρο Άργους που στην αρχική μορφή του χωρούσε 20.000 θεατές και χρησίμευε και ως εκκλησία του Δήμου. Το πραγματικά μοναδικό αυτό θέατρο, του οποίου ένα μέρος είναι σκαλιστό επί βράχου, δεν έχει αναστηλωθεί ακόμη από την Αρχαιολογία.
Άλλα αρχαία μνημεία είναι η αρχαία αγορά, το κάστρο επί του λόφου της Λάρισας, οι θαλαμωτοί τάφοι του λόφου της Ασπίδος και πολλά άλλα. Πολλά αρχαιολογικά ευρύματα είναι στο μουσείο Άργους το οποίο στεγάζεται στο παλαιό κτίριο του Καλλέργη. Επίσης στο κέντρο της πόλης του Άργους υπάρχει ο ιερός ναός του Αγίου Πέτρου επισκόπου Άργους.
Ο Δημήτριος Υψηλάντης υπερασπίζεται το Άργος,
Αδελφοποιημένες πόλεις
Ο Δήμος Άργους έχει αδελφοποιηθεί με τις παρακάτω πόλεις:
Abbeville ( Γαλλία )
Επισκοπή ( Κύπρος )
Κατάλογος εφημερίδων
- Αργειακό Βήμα
- Αργολίδα
- Αργολικά Σπορ
- Ευρήκα
- Φείδων
Πηγές
- Σωτήριος Λιολίτσας, Άργος, http://www.panargeiakos.gr/Argolida.html
- Σωτήριος Λιολίτσας, Η σχολή γλυπτικής και χαλκοπλαστικής στο Άργος κατά την αρχαιότητα, εφημερίδα "Αργειακόν Βήμα", αρ. φύλλου 2348
- Άγγ. Κλειώση, Αργείων Βασιλέων Μέλαθρον, εκδόσεις Αθανασίου Τσόκα, Πρέβεζα
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΡΓΟΥΣ |
---|
Δημοτική Κοινότητα Άργους |
Άκοβα, η |
Άργος, το |
Κόκλα, η |
Τημένι, το |
Τοπική Κοινότητα Δαλαμανάρας |
Δαλαμανάρα, η |
Τοπική Κοινότητα Ελληνικού |
Ελληνικό, το |
Ζόγκα, η |
Κρύα Βρύση, η |
Κρυονέρι, το |
Τουρνίκι, το |
Τοπική Κοινότητα Ήρας |
Ήρα, η |
Τοπική Κοινότητα Ινάχου |
Ίναχος, ο |
Τρίστρατον, το |
Τοπική Κοινότητα Κεφαλαρίου |
Κεφαλάρι, το |
Μαγούλα, η |
Τοπική Κοινότητα Κουρτακίου |
Κουρτάκι, το |
Τοπική Κοινότητα Λάλουκα |
Λάλουκας, ο |
Τοπική Κοινότητα Πυργέλλας |
Πυργέλλα, η |
Νομός Αργολίδας : Δήμος, Κοινότητα Ναυπλίου | Άργους | Ασίνης | Ασκληπιείου | Επιδαύρου | Ερμιόνης | Κουτσοποδίου | Κρανιδίου | Λέρνας | Λυρκείας | Μιδέας | Μυκηναίων | Νέας Κίου | Νέας Τίρυνθας | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αργολίδας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License