Περιφέρεια: Πελοπόννησος
Νομός: Λακωνίας
-- Δήμος Ανατολικής Μάνης --
Η Αργιλιά είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Δρυμού, της δημοτικής ενότητας και δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Γυθείου του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.[3][4]
Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος λόγω των πολλών πυργόσπιτων της περιοχής.[5]
Η σωστή ονομασία του οικισμού, όπως τη χρησιμοποιούσαν πάντα οι κάτοικοί του, είναι: Ο Αργυλιάς. Γένος αρσενικό και με υ.
Βορειοδυτικά σε μεγαλύτερο υψόμετρο, σε απόσταση σε ευθεία γραμμή περίπου 650 μέτρα, υπάρχει μεγαλιθικός οικισμός σε τοποθεσία που ονομάζεται Μακρύναρος. Έχει υπολείμματα τουλάχιστον 15 μεγαλιθικών κτισμάτων, όπως επίσης και ένα εκκλησάκι, Άγιος Γεώργιος, επίσης σε μεγαλιθικό κτίσμα. Χαρακτηριστικό του οικισμού στο Μακρύναρο είναι ότι δεν φαίνεται καθόλου από τη θάλασσα παρότι έχει άπειρη θέα στο Λακωνικό κόλπο. Οι δύο οικισμοί ενώνονται με ιππήλατο μονοπάτι μήκους 1050 μέτρων περίπου, μεγάλο μέρος του οποίου είναι πλακόστρωτο, Ο οικισμός Αργυλιάς δημιουργήθηκε μάλλον από τη σταδιακή μετακίνηση από τον οικισμό στο Μακρύναρο σε χαμηλότερο υψόμετρο, πιο κοντά στη θάλασσα. Μεταξύ των δύο οικισμών υπάρχουν μερικά υπολείμματα μεγαλιθικών κτισμάτων και μέσα στον οικισμό Αργυλιάς υπάρχουν τουλάχιστον τρία μεγαλιθικά κτίσματα, πάνω στα οποία έχουν κτιστεί και νεότερα σπίτια με μικρότερου μεγέθους πέτρες, όπως είναι το σύνολο του οικισμού.
Γεωγραφία
Η Αργιλιά είναι ημιορεινός οικισμός στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Λακωνίας, στην περιοχή της Λακωνικής Μάνης. Βρίσκεται στις ανατολικές υπώρειες του Σαγγιά, πάνω από τον όρμο της Κολοκυθιάς και πάνω στην επαρχιακή οδό Φλομοχωρίου-Αλίκων, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 160. Απέχει 73 χλμ. περίπου Ν. της Σπάρτης.[3][4][6][7][8]
Πληθυσμός
Μόνιμος [9][10][11]
Έτος Πληθυσμός
1991 15
2001 9
2011 19
Πραγματικός (de facto) [1][3][4]
Έτος Πληθυσμός
1961 54
1971 14
1981 10
1991 51
2001 9
2011 18
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Αργηλιά και προσαρτήθηκε στον δήμο Ασίνης του νομού Λακωνίας. Το 1899 εντάχθηκε στον, τέως, νομό Λακωνικής και το 1909 υπήχθη οριστικά στον νομό Λακωνίας. Το 1940 η ονομασία του οικισμού διορθώθηκε σε Αργιλιά. Με το ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Δρυμού και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανατολικής Μάνης.[2]
Αξιοθέατα και διατηρητέα
Η εκκλησία Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη, που διασώζει στο εσωτερικό της λείψανα τοιχογραφιών και έχει εξωτερικά γλυπτά υπέρθυρα Bυζαντινών χρόνων. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
Τα πυργόσπιτα του οικισμού
[7][12]
Χώρα | Ελλάδα |
---|---|
Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
Δήμος | Ανατολικής Μάνης |
Δημοτική Ενότητα | Ανατολικής Μάνης |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Λακωνίας |
Υψόμετρο | 160 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 22 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Αργηλιά |
Ταχ. κώδικας | 23 062 |
Παραπομπές
https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=14532
ΠΛ 3:548
ΠΛΜ 10:341
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022.
Εκδόσεις «Ελλάδα»
«Διακοπές», σ. 506, 531
Google Earth
https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022.
Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
Google Earth
eetaa.gr
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ |
---|
Τοπική Κοινότητα Δρυμού |
Αργιλιά, η |
Δρυμός, ο |
Τοπική Κοινότητα Έξω Νυμφίου |
Αλύπα, η |
Έξω Νύμφι, το |
Μέσα Χώρα, η |
Τοπική Κοινότητα Κοκκάλας |
Άγιος Νικόλαος, ο |
Κοκκάλα, η |
Ολυμπιαί, οι |
Παχιάνικα, τα |
Σπίρα, η |
Τοπική Κοινότητα Κότρωνα |
Γονέα, η |
Κότρωνας, ο |
Λουκάδικα, τα |
Ριγανόχωρα, τα |
Σκαλτσοτιάνικα, τα |
Φλομοχώρι, το |
Χαλικιά Βάττα, η |
Τοπική Κοινότητα Λαγίας |
Άγιος Κυπριανός, ο |
Ακρογιάλιο, το |
Αχίλλει, το |
Διμαρίστικα, τα |
Καινούργια Χώρα, η |
Κοκκινόγεια, τα |
Κορογονιάνικα, τα |
Λάγια, η |
Μαρμάρι, το |
Πάλιρος, το |
Πόρτο Κάγιο, το |
Προφήτης Ηλίας, ο |
Τοπική Κοινότητα Πυρρίχου |
Πύρριχος, ο |
Χιμάρα, η |
Νομός Λακωνίας: Δήμος, Κοινότητα Σπάρτης | Ανατολικής Μάνης | Ασωπού | Βοιών | Γερονθρών | Γυθείου | Έλους | Ζάρακα | Θεραπνών | Κροκέων | Μολάων | Μονεμβασίας | Μυστρά | Νιάτων | Οινούντος | Οιτύλου | Πελλάνας | Σκάλας | Σμήνους | Φαρίδος | Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Λακωνίας |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License