.
Περιφέρεια : Κρήτη
Νομός : Χανίων
-- Δήμος Μουσούρων --
Ο Αλικιανός ή Αλικιανού είναι χωριό του Πλατανιά, στη δυτική Κρήτη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 825 κατοίκους. Το χωριό απέχει 12 χιλιόμετρα από τα Χανιά, στο δρόμο προς τους Λάκκους. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Κερίτη, σε υψόμετρο 65 μέτρων.
Ιστορία
Κατά τη διάρκεια της ενετοκρατίας, ο Αλικιανός ήταν φέουδο του οίκου Da Molin, οι οποίοι είχαν κτίσει στο χωριό επιβλητική έπαυλη με πύργο όταν εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη το 1229. Σε αυτήν την έπαυλη διαδραματίζεται το έργο του Σπυρίδωνος Ζαμπέλιου Κρητικοί Γάμοι, το οποίο αφορά την καταστολή της επανάστασης του Καντανολέου.[1]
Το χωριό αναφέρεται το 1577 από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι ως Alichianu, και ανήκε στην επαρχία Κυδωνίας. Στην ενετική απογραφή του 1583 του Πέτρου Καστροφύλακα, αναφέρεται ως Allicanà με 265 κατοίκους (Κ236). Ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα αναφέρει το χωριό το 1630 ως Allichianù.[1]
Κατά την Ελληνική Επανάσταση, πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1821 στον Αλικιανό μάχη ανάμεσα στους Έλληνες επαναστάτες και τα οθωμανικά στρατεύματα.[2] Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, είχε 40 χριστιανικές και 9 μουσουλμανικές οικογένειες. Στην απογραφή του 1881, αναφέρεται ως Αλικιανού με 507 Έλληνες κατοίκους και 27 Τούρκους και ήταν έδρα δήμου.[1] Την περίοδο της επανάστασης του 1897 λειτούργησε στον Αλικιανό στρατόπεδο του εκστρατευτικού σώματος του Τιμολέοντα Βάσσου.[2]
Η γέφυρα του Αλικιανού.
Μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ο οικισμός υπήχθη στην επαρχία Κυδωνίας[2], ενώ το 1940 το όνομά του διορθώθηκε σε Αλικιανός το 1940.[1] Τον Αύγουστο του 1941, οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής εκτέλεσαν στη γειτονική γέφυρα του ποταμού Κερίτη 118 κατοίκους του Αλικιανού και των γύρω χωριών.[3]
Διοικητικά, μετά τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του προγράμματος Καποδίστρια, ο οικισμός περιήλθε το 1997 στον νεοσύστατο δήμο Μουσούρων[2], ενώ από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Πλατανιά.
Από τον Αλικιανό καταγόταν ο νεομάρτυρας Γεώργιος Διβόλης.[4] και τα αδέρφια καλαθοσφαιριστές Αλέκος και Γιάννης Σπανουδάκης.[5]
Απογραφές πληθυσμού
Η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 525 | ; | 707[2] | 877 | 845 | 857 | 764 | 740 | 744[2] | 785 | 825 |
Cretan World Music Festival Alikianos 2016
Παραπομπές
Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελίδες 120–121.
Σταματελάτος, Μιχαήλ; Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2012). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα. σελ. 59-60.
«Το Μουσείο, ο Βατόλακκος και τα πέριξ». oliveoil-museum.gr. Μουσείο Ελιάς και Λαδιού - Λαογραφική Συλλογή Δερμιτζάκη. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2018.
Δετοράκης, Θεοχάρης (1986). Ιστορία της Κρήτης. Αθήνα. σελ. 437.
Κυρ’ Αλέκο με το κόκκινο γελέκο!
| Δημοτική Ενότητα Μουσούρων |
|---|
| Τοπική Κοινότητα Αλικιανού |
| Αλικιανός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Βατολάκκου |
| Βατόλακκος, ο |
| Σκονίζον, το |
| Τοπική Κοινότητα Καράνου |
| Καράνος, ο |
| Καρές, αι |
| Τοπική Κοινότητα Κουφού |
| Κουφός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Λάκκων |
| Ασκορδαλός, ο |
| Λάκκοι, οι |
| Ομαλός, ο |
| Τοπική Κοινότητα Μεσκλών |
| Ζούρβα, η |
| Μεσκλά, τα |
| Τοπική Κοινότητα Ορθουνίου |
| Λαγγός, ο |
| Ορθούνιον, το |
| Τοπική Κοινότητα Πρασέ |
| Νέα Ρούματα, τα |
| Πρασές, ο |
| Χωστή, η |
| Τοπική Κοινότητα Σέμπρωνα |
| Σέμπρωνας, ο |
| Τοπική Κοινότητα Σκινέ |
| Σκινές, ο |
| Χλιαρόν, το |
| Τοπική Κοινότητα Φουρνέ |
| Φουρνές, ο |
| Τοπική Κοινότητα Ψαθογιάννου |
| Μπαπιόλος, ο |
| Ψαθογιάννος, ο |
Νομός Χανίων : Δήμος, Κοινότητα Χανίων | Ακρωτηρίου | Ανατολικού Σελίνου | Αρμένων | Βάμου | Βουκολίων | Γεωργιουπόλεως | Ελευθερίου Βενιζέλου | Θερίσου | Ινναχωρίου | Καντάνου | Κεραμιών | Κισσάμου | Κολυμβαρίου | Κρυονερίδας | Μουσούρων | Μυθήμνης | Νέας Κυδωνίας | Πελεκάνου | Πλατανιά | Σούδας | Σφακίων | Φρε Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Χανίων |
Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
