ART

EVENTS

.

ΕλλάδαΕλλάδα

Περιφέρεια : Πελοποννήσου
Νομός : Αργολίδας

Νομός Αργολίδας

-- Κοινότητα Αχλαδοκάμπου --

Ο Αχλαδόκαμπος είναι ορεινό χωριό που ανήκει στον δήμο Άργους - Μυκηνών του νομού Αργολίδας. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού στις νότιες πλαγιές του όρους Αρτεμίσιο και είναι χτισμένος σε υψόμετρο 479 μέτρων[1]. Καταλαμβάνει συνολική έκταση 105,9 τ.χλμ και σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 497 κατοίκους[2].

Η κοινότητα Αχλαδόκαμπου

Ιστορία

Ο Αχλαδόκαμπος είναι χτισμένος κοντά στην αρχαία αργολική πόλη Υσιές[3] και αναφέρεται στη βενετική απογραφή του 1700, σύμφωνα με την οποία είχε πληθυσμό 21 οικογενειών[4]. Το 1805, ο Άγγλος περιηγητής Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ αναφέρει πως ο Αχλαδόκαμπος ήταν κεφαλοχώρι που ανήκε στο βιλαέτι του Αγίου Πέτρου και διέθετε για λόγους ασφαλείας φρουρά που συντηρούσε με δικά της έξοδα η τοπική κοινότητα[5].

Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 χρησίμευσε κυρίως ως βάση εφοδιασμού για τους ελληνικές δυνάμεις. Κατά το πρώτο έτος της εξέγερσης, 200 ένοπλοι με επικεφαλής τον Στάικο Σταϊκόπουλο οχυρώθηκαν στον οικισμό προκειμένου να αποτρέψουν την αποστολή ενισχύσεων από την Τριπολιτσά στους Οθωμανούς που είχαν αποκλειστεί στο πολιορκημένο Ναύπλιο. Τον Ιούλιο του 1822 πραγματοποιήθηκε στον Αχλαδόκαμπο συνάντηση μεταξύ υψηλόβαθμων Ελλήνων στρατιωτικών (μεταξύ άλλων συμμετείχαν οι Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης), ενώ στα τέλη του 1826 ένοπλοι των Χατζημιχάλη Νταλιάνη και Παναγιώτη Νοταρά αναχαίτησαν επίθεση Αιγύπτιων στρατιωτών. Αργότερα, κατά την περίοδο 1832 - 1833, έδρευε στο χωριό δύναμη ιππικού με διοικητή τον Δημήτριο Καλλέργη[6].

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί εκτέλεσαν εννέα κατοίκους του οικισμού[7]. Την 17η Μαΐου του 1944 σημειώθηκε κοντά στο χωριό η μάχη στο χάνι Αχλαδοκάμπου που έλαβε χώρα στις ανάμεσα στις αντάρτικες δυνάμεις του ΕΛΑΣ και στα κατοχικά στρατεύματα. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν ο θάνατος περίπου τριάντα Γερμανών στρατιωτών[8] ενώ ο αντίκτυπος της μάχης ήταν τέτοιος ώστε μετά από τρεις μέρες ο πτέραρχος Χέλμουτ Φέλμυ κήρυξε ολόκληρη την Πελοπόννησο ως εμπόλεμη ζώνη[8][9].

Λίγες μέρες αργότερα, οι κάτοικοι του Αχλαδόκαμπου, υπό τον φόβο των γερμανικών αντιποίνων και εξαιτίας της αντίθεσής τους με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ζήτησαν και έλαβαν οπλισμό από το Τάγμα Ασφαλείας Τρίπολης με επακόλουθο τη δημιουργία τοπικής φρουράς, δύναμης περίπου 150 ανδρών. Την 18η Σεπτεμβρίου του 1944, ο Αχλαδόκαμπος κυκλώθηκε από δυνάμεις του ΕΛΑΣ υπό τον Εμμανουήλ Βαζαίο, ο οποίος ζήτησε την παράδοση των ενόπλων. Η άρνηση της φρουράς οδήγησε σε σφοδρή μάχη που έληξε με την επικράτηση των ανταρτών[10] και τον θάνατο 53 ανδρών του οικισμού[7].

Διοικητικά ο Αχλαδόκαμπος αποτελούσε μέχρι το 1997 έδρα ομώνυμης κοινότητας της επαρχίας Άργους. Παρά τις μεταβολές που προέκυψαν στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσω του προγράμματος Καποδίστρια, η κοινότητα Αχλαδόκαμπου διατηρήθηκε μέχρι το 2011 όταν με βάση το πρόγραμμα Καλλικράτης το χωριό προσαρτήθηκε στον δήμο Άργους - Μυκηνών.
Συγκοινωνιακός κόμβος

Από την περιοχή του Αχλαδόκαμπου διέρχονταν στο παρελθόν ο βασικός οδικός άξονας της κεντρικής και νότιας Πελοποννήσου και σιδηροδρομική γραμμή. Η περιοχή του Αχλαδοκάμπου μάλιστα αποτελούσε εξαιρετικά προβληματικό τμήμα του εθνικού οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.

Το σιδηροδρομικό δίκτυο στην περιοχή ήταν κακή κατάσταση, κυρίως εξαιτίας της καταστροφής της γέφυρας από την οποία διερχόταν το τραίνο το 1948, κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Μέχρι την αποκατάσταση της γέφυρας το 1974 το τρένο πραγματοποιούσε μεγάλη παράκαμψη.
Κολοσούρτης

Ο οδικός άξονας Άργους - Τριπόλεως, διέσχιζε την περιοχή και ήταν ο κύριος οδικός άξονας προς τη Λακωνία και τη Μεσσηνία. Το τμήμα του δρόμου που ξεκινούσε έξω από τους Μύλους Αργολίδας και έφτανε σχεδόν μέχρι την κορυφή του βουνού είχε μείνει γνωστό με το όνομα «Κολοσούρτης». Ο δρόμος ήταν πολύ ανηφορικός, με πολλές ανάποδες στροφές και μάλιστα 180 μοιρών. Δεν υπήρχαν ούτε προστατευτικά κιγκλιδώματα. Στο πιο ψηλό σημείο του δρόμου λειτουργούσαν οι ταβέρνες «Πολυβολείο» και ο «Εικοσιπένταρχος» στις οποίες πολλοί σταματούσαν για «γίδα βραστή». Ο δρόμος σταμάτησε να λειτουργεί σαν κύριος άξονας όταν παραδόθηκε στην κυκλοφορία η Σήραγγα Αρτεμισίου. Πλέον έχει αναβαθμιστεί, με σωστές κλίσεις και προστατευτικά κιγκλιδώματα. [11][12][13][14][15]
Απογραφές πληθυσμού
Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 1693[1] 1807[1] 1583[1] 1367[1] 961[1] 843[1] 844[1] 654[16] 497[2]

Achladokampos village

Αχλαδόκαμπος

Παραπομπές

Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 117.
Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Δήμου Άργους - Μυκηνών για την περίοδο 2015 - 2019. Α΄ Φάση: Στρατηγικός σχεδιασμός, Δήμος Άργους - Μυκηνών, χ.χ., σελ. 100.
«Υσιές (Αχλαδόκαμπος)». arcadia.ceid.upatras.gr. Δρόμοι του Παυσανία - Πανεπιστήμιο Πατρών. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2017.
Ιωάννης Ευάγ. Πέππας, Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδος, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, 1990, σελ. 170.
Γιάννη Βλαχογιάννη, Κλέφτες του Μοριά. Μελέτη ιστορική από νέες πηγές βγαλμένη 1715 - 1820, Αθήνα 1935, σελ. 23.
Χρήστου Στασινόπουλου, Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, εκδόσεις Δεδεμάδη, Αθήνα 1976, τόμος Α΄, σελ. 193.
Κοσμά Εμμ. Αντωνοπούλου, Εθνική Αντίστασις 1941 - 1945, Αθήναι 1964, σελ. 1458 - 1459.
Κωστής Παπακόγκος, Αρχείο Πέρσον. Κατοχικά ντοκουμέντα του Δ.Ε.Σ. Πελοποννήσου, εκδόσεις Παπαζήση, 1977, σελ. 65.
Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, Από τη Βιένη στα Καλάβρυτα. Τα αιματηρά ίχνη της 117ης μεραρχίας καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2003, σελ. 554 - 555.
Κώστα Θ. Καραλή, Ιστορία των δραματικών γεγονότων Πελοποννήσου 1943 – 1949, Αθήναι 1959, τόμος Α΄, σελ. 303 - 306.
Νομαρχία Αργολίδας, Δυτική Αργολίδα
«ΚΟΛΟΣΟΥΡΤΗΣ». gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017.
«Ναύπλιο - Μύλοι - Κολοσούρτης - Κάτω Ασσέα - Δερβένι». motoridersclub.com. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017.
«Ανάβαση Αχλαδοκάμπου 2017 «Μιχάλης Τσαγγαράς»». 29 Μάιος 2017 22:48. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017.
Αναστασόπουλος, Βασίλης. «Τα Παλιά Λεωφορεία». arcadians.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017.
Υπουργείο Εσωτερικών, Πρόγραμμα Καποδίστριας Κοινότητα Αχλαδόκαμπου

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΧΛΑΔΟΚΑΜΠΟΥ
Τοπική Κοινότητα Αχλαδοκάμπου
Αχλαδόκαμπος, ο

Νομός Αργολίδας : Δήμος, Κοινότητα

Ναυπλίου | Άργους | Ασίνης | Ασκληπιείου | Επιδαύρου | Ερμιόνης | Κουτσοποδίου | Κρανιδίου | Λέρνας | Λυρκείας | Μιδέας | Μυκηναίων | Νέας Κίου | Νέας Τίρυνθας |

Αλέας | Αχλαδοκάμπου

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης : Διοικητική διαίρεση νομού Αργολίδας

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License