.
Το Ομπερχάουζεν (γερμ. Oberhausen) είναι πόλη της Γερμανίας, η οποία βρίσκεται στο δυτικό μέρος της κοιλάδας του Ρουρ, στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Διοικητικά ανήκει στην περιφέρεια Ντίσελντορφ.
Γεωγραφία
Χωρική κατάσταση
Το Ομπερχάουζεν εκτείνεται ανάμεσα στους ποταμούς Ρουρ και Έμσερ, οι οποίοι από ανατολή προς δύση καταλήγουν στον Ρήνο. Στον περιφερειακό προγραμματισμό είναι ταξινομημένο ως μεσαίο κέντρο.
Πόλη
Η πόλη του Ομπερχάουζεν έχει επιφάνεια 77 χμ². Επεκτείνεται 14,6 χμ από βορρά στο νότο και 10,6 χμ από την ανατολή στη δύση. Το μήκος των συνόρων της πόλης ανέρχεται σε 48 χμ, το μέσο υψόμετρο σε 50 μ άνω της θάλασσας. Το γεωγραφικό κέντρο της πόλης βρίσκεται στο Στερκράντε, στις γεωγραφικές συντεταγμένες 51° 31' Β και 6° 51' Ε.
Το 1975 η πόλη διοικητικά διαιρείται σε τρεις δήμους: Αλτ-Ομπερχάουζεν, Οστερφέλντ και Στερκράντε, από τους οποίους ο κάθε ένας διαθέτει αντιπροσωπεία περιοχής. Οι αντιπροσωπείες περιοχής αποτελούνται (αναλόγως με τον πληθυσμό του συγκεκριμένου δήμου) από 15-19 μέλη, τα οποία ψηφίζονται κάθε πέντε χρόνια στις τοπικές εκλογές.
Για λόγους στατιστικής οι δήμοι διαιρούνται στις εξής συνοικίες, οι οποίες συνήθως έχουν τα παραδοσιακά ονόματα παλιών χωριών από τα οποία προήλθαν:
Αλτ-Ομπερχάουζεν: Αλστάντεν, Αλτ-Ομπερχάουζεν, Λίριχ, Ντίμπτεν, Ουντερντίμπτεν, Ουντερστίρουμ και Στίρουμ
Οστερφέλντ: Αϊζενχάιμ, Κλοστερχάρντ, Οστερφέλντ-Μίτε, Ροτεμπούς, Στέμερσμπεργκ, Τάκενμπεργκ και Φόντερορτ.
Στερκράντε: Βαλσουμερμάρκ, Καινιγκσχάρντ, Μπιφαγκ, Μπουσχάουζεν, Σβάρτσε Χάιντε, Σμάχτεντορφ, Στερκράντε, Χάιντε-Οστερφέλντ και Χόλτεν.
Γειτονικές πόλεις
Το Ομπερχάουζεν συνορεύει στο νότο με το Μιλχάιμ, νοτιοανατολικά με το Έσσεν, βορειοανατολικά με το Μπότροπ, βορειοδυτικά με το Ντίνσλακεν και νοτιοδυτικά με το Ντούισμπουργκ.
Ιστορία
Το Σλος Ομπερχάουζεν, το οποίο έδωσε το όνομα στην πόλη.
Περιφερειακή αναδιοργάνωση
Πριν ακόμη από την ίδρυση του Ομπερχάουζεν, η έκταση της σημερινής πόλης μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα ήταν μοιρασμένη σε διαφορετικές κυριαρχίες. Έτσι πχ το Στίρουμ ήταν μέρος της Κομητείας Λίμπουργκ-Στίρουμ, ενώ το Λίριχ ανήκε στην εκκλησία του Έσσεν και το Μπουσχάουζεν μαζί με το Στερκράντε ήταν μέρος του πρωσικού Δουκάτου Κλέβε. Από το 1815 και μετά ολόκληρη η σημερινή έκταση της πόλης βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Πρωσίας. Στα πλαίσια της διοικητικής ρύθμισης μέσω του πρωσικού κράτους, οι διάφορες περιοχές του σημερινού Ομπερχάουζεν μοιράστηκαν στις 23 Απριλίου 1816 στις νεοϊδρυόμενες γύρω πρωσικές κυβερνητικές περιοχές του Μίνστερ, Κλέβε και Ντίσελντορφ.
Η εποίκιση της περιοχής αυξήθηκε έντονα λόγω της εξόρυξης σιδηρομεταλλεύματος, κυρίως όμως του άνθρακα. Όπως και άλλα μέρη της κοιλάδας του Ρουρ, έτσι και το Ομπερχάουζεν από αγροτική περιοχή εξελίχθηκε σε βιομηχανική περιοχή με ορυχεία, χαλυβουργεία, και χημική βιομηχανία. Η πρώτες μεταλλουργικές εγκαταστάσεις της κοιλάδας του Ρουρ λειτούργησαν στην (σημερινή) έκταση του Ομπερχάουζεν ακόμη πιο πριν, το 1758. Για τον λόγο αυτό η πόλη λέγεται και Λίκνο της βιομηχανίας του Ρουρ (Wiege der Ruhrindustrie).
Στις 1 Φεβρουαρίου 1862 ιδρύθηκε ο νέος δήμος του Ομπερχάουζεν. Το όνομα προήλθε από τον κοντινό σιδηροδρομικό σταθμό (χτισμένος το 1847), ο οποίος με το μέρος του πήρε το όνομα από το παλάτι του κόμη Βέστερχολτ στις όχθες του ποταμού Έμσερ, το οποίο σήμερα βρίσκεται εντός της πόλης του Ομπερχάουζεν. Ήδη δώδεκα χρόνια αργότερα, στις 10 Σεπτεμβρίου 1874, ο δήμος του Ομπερχάουζεν κηρύχτηκε πόλη. Το 1901 η πόλη του Ομπερχάουζεν κατοικούνταν από 40.000 ανθρώπους. Σήμερα το Ομπερχάουζεν έχει περίπου 220.000 κάτοικους.
Ουσιαστικά το Ομπερχάουζεν αποτελείται από τους τρεις αναφερόμενους δήμους, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η πόλη να μην διαθέτει μονάχα ένα κέντρο, αλλά τρία. Το Νέο Κέντρο Neue Mitte (CentrO.) που χτίστηκε την δεκαετία του 1990 (μέχρι το 1996) αποτελεί το τέταρτο κέντρο της πόλης.
Πληθυσμιακή εξέλιξη
Θέα από το Gasometer, στον ορίζοντα φαίνεται το γειτονικό Έσσεν
Έτος Πληθυσμός
1862 5.590
1870 10.563
1880 16.680
1 Δεκεμβρίου 1890 ¹ 25.249
1 Δεκεμβρίου 1895 ¹ 30.154
1 Δεκεμβρίου 1900 ¹ 42.148
1 Δεκεμβρίου 1905 ¹ 52.166
1 Δεκεμβρίου 1910 ¹ 89.900
8 Οκτωβρίου 1919 ¹ 98.677
16 Ιουνίου 1925 ¹ 105.436
16 Ιουνίου 1933 ¹ 192.345
Έτος Πληθυσμός
17 Μαΐου 1939 ¹ 191.842
13 Σεπτεμβρίου 1950 ¹ 202.808
6 Ιουνίου 1961 ¹ 256.773
31 Δεκεμβρίου 1970 246.200
30 Ιουνίου 1975 238.300
30 Ιουνίου 1980 229.300
30 Ιουνίου 1985 223.000
1 Ιανουαρίου 1989 221.017
30 Ιουνίου 1997 223.600
31 Δεκεμβρίου 2003 220.033
31 Δεκεμβρίου 2007 217.108
¹ Αποτέλεσμα απογραφής
Πολιτισμός και αξιοθέατα
Εκπαίδευση και έρευνα
Το Ομπερχάουζεν είναι η μεγαλύτερη γερμανική πόλη δίχως πανεπιστημιακή σχολή. Το Ινστιτούτο Fraunhofer για περιβαλλοντική και ενεργειακή τεχνολογία (UMSICHT) έχει την έδρα του στο Ομπερχάουζεν. Εκτός αυτού, η πόλη διαθέτει κάθε είδους επαγγελματικών σχολών καθώς επίσης και μουσική σχολή.
Θέατρο και μουσεία
Το Βιομηχανικό Μουσείο Ρηνανίας
Το θέατρο της πόλης κάτω από τη διεύθυνση του Γιοχάνες Λέπερ έχει πολύ καλή φήμη και εκτός της πόλεως. Τιμήθηκε πέντε συνεχόμενες φορές ως "καλύτερο θέατρο της Ρηνανίας".
Τα μουσεία της πόλης είναι το Σλος Ομπερχάουζεν (το κτήριο από το οποίο η πόλη δέχτηκε το όνομά της) και το Βιομηχανικό Μουσείο Ρηνανίας (Rheinisches Industriemuseum) δυτικά του σιδηροδρομικού σταθμού με έκθεση με θέμα 150 έτη ιστορίας σιδήρου και χάλυβα στην περιοχή Ρήνου και Ρουρ.
Το ετήσιο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους αποτελεί από το 1954 σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής ζωής της πόλης.
Συναυλιακές αίθουσες
Μια μεγάλη αίθουσα πολλών χρήσεων είναι η König-Pilsener-ARENA (12.500 θέσεις) στο CentrO, το νέο κέντρο της πόλεως. Εκεί πραγματοποιούνται συναυλίες, μιούζικαλ, διάφορα σόου αλλά και αθλητικές διοργανώσεις.
Μικρότερο, αλλά πολύ δημοφιλή συναυλιακό χώρο αποτελεί το Ebertbad, μια παλιά πισίνα κοντά στο θέατρο.
Κτήρια
Το πάρκο CentrO PARK, στο νέο κέντρο του Ομπερχάουζεν.
Σημαντικό κτήριο και σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το Σλος Ομπερχάουζεν (Schloss Oberhausen), ένα αριστοκρατικό κτίσμα στον ποταμό Έμσερ, το οποίο έδωσε το όνομα στην πόλη. Αφού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δέχτηκε μεγάλες καταστροφές, ανοικοδομήθηκε και στεγάζει σήμερα την Γκαλερία Λούντβιχ.
Στο Άλτμαρκτ, το κεντρικό παζάρι, βρίσκεται το σήμα κατατεθέν της περιοχής Αλτ-Ομπερχάουζεν: μια στήλη κλασικού στιλ με επιχρυσωμένο άγαλμα της θεάς Νίκης.
Επίσης και το κτήριο του δημαρχείου ανήκει στα αξιοθέατα. Χτίστηκε το 1930 σε ένα τότε δημοφιλή στιλ εξπρεσιονισμού.
Ένα από αρχιτεκτονικής πλευράς ιδιαίτερα αξιόλογο μέρος αποτελεί η πλατεία Ειρήνης (Friedensplatz). Δεξιά και αριστερά υπάρχουν κτήρια εξπρεσιονιστικού στιλ, μεταξύ άλλων και το κτίριο της αστυνομίας από το 1923. Ενώ δεξιά και αριστερά σειρές από δέντρα και σιντριβάνια δίνουν στην πλατεία τον αυστηρά συμμετρικό χαρακτήρα της, απέναντι υψώνεται το παραδοσιακό σε στιλ κτίριο του δικαστηρίου (1907). Στις αρχές του 20ου αιώνα η πλατεία αυτή χτίστηκε ως συνδετικό στοιχείο μεταξύ σιδηροδρομικού σταθμού και της αγοράς (Άλτμαρκτ) του Αλτ-Ομπερχάουζεν. Μέχρι τότε υπήρχαν εκεί βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Gasometer και περιβάλλον
Επίσης οι πολυάριθμες εργατικές συνοικίες του 19ου αιώνα αποτελούν χαρακτηριστικά αξιοθέατα της περιοχής, όπως πχ η συνοικία του Αϊζενχάιμ της περιοχής Οστερφέλντ.
Την δεκαετία του 1990, χτίστηκε σε πρώην βιομηχανική περιοχή της Thyssen το νέο κέντρο της πόλεως (Neue Mitte Oberhausen, γνωστό και ως CentrO). Έτσι, με μεγάλες επενδύσεις στην υποδομή και με την εγκατάσταση σύγχρονων βιομηχανιών και υπηρεσιών εξασφαλίστηκε ο δομικός της εκσυγχρονισμός. Ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο αποτελεί τον πυρήνα του CentrO. Άλλα σημαντικά μέρη είναι η αίθουσα πολλών χρήσεων König-Pilsener-ARENA (12.500 θέσεις), το πάρκο ψυχαγωγίας CentrO PARK, κινηματογράφος πολλαπλών αιθουσών, το Sea-Life, η Μαρίνα (ιστιοπλοϊκός λιμένας), και μια αίθουσα για μιούζικαλ (TheatrO CentrO).
Δίπλα από το CentrO υπάρχει άλλο ένα σήμα κατατεθέν της πόλης, το Γκαζόμετρο (Gasometer), το οποίο με ύψος 117,5 μέτρα αποτελεί απομεινάρι των παλιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων της περιοχής. Σήμερα έχει μετατραπεί σε χώρο διοργανώσεων και χρησιμοποιείται και ως ξάγναντο, αφού μπορεί κανείς να βλέπει μακριά τη γύρω περιοχή, μέχρι και γειτονικές πόλεις.
Αθλητισμός
Με περισσότερο από 250 αθλητικούς συλλόγους το Ομπερχάουζεν διαθέτει πλούσια προσφορά στις αθλητικές δυνατότητες. Η γνωστότερη ποδοσφαιρική ομάδα είναι η Rot-Weiß Oberhausen.
Μεταφορές
Αυτοκινητόδρομος
Το Ομπερχάουζεν έχει πρόσβαση στο δίκτυο αυτοκινητόδρομων.
A 2 (E 34) Ομπερχάουζεν – Ντόρτμουντ – Αννόβερο – Μαγδεβούργο – Berliner Ring
Έξοδος AS 2 Oberhausen-Königshardt
A 3 (E 35) Χάγη/Άμστερνταμ/Άρνεμ (A 12) – Ομπερχάουζεν – Κολωνία – Φραγκφούρτη – Βύρτσμπουργκ – Νυρεμβέργη – Ρέγκενσμπουργκ – Πάσσαου
Έξοδοι AS 9 Dinslaken-Süd, AS 11 Oberhausen-Holten, AS 13 Oberhausen-Lirich
A 40 Αιντχόφεν/Βένλο (A 67) – Ντούισμπουργκ – Έσσεν – Ντόρτμουντ/Κάσελ (A 44)
Έξοδοι AS 15 Μιλχάιμ, AS 16 Mülheim-Styrum, AS 17 Mülheim-Dümpten
A 42 Καμπ-Λίντφορντ (A 57) – Ντούισμπουργκ - Ομπερχάουζεν – Γκελζενκίρχεν – Κάστροπ-Ράουξελ (A 45)
Έξοδοι AS 9 Oberhausen-Buschhausen, AS 10 Oberhausen-Zentrum, AS 11 Oberhausen-Neue Mitte
A 516 Διασταύρωση AK Oberhausen - Oberhausen-Eisenheim
Έξοδοι AS 2 Oberhausen-Sterkrade, AS 3 Oberhausen-Eisenheim
Επίτιμοι πολίτες
Η πόλη του Ομπερχάουζεν τίμησε τα ακόλουθα άτομα ως επίτημους πολίτες. Οι επίτιμοι πολίτες αναφέρονται σε χρονολογική σειρά από τον παλαιότερο στο νεώτερο.[2]
1893: Φρίντριχ Μπέλινγκροντ, πρώτος φαρμακοποιός της πόλης
1895: Ότο φον Μπίσμαρκ, Καγκελάριος του Ράιχ
1899: Καρλ Λούεγκ, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της GHH
1908: Γκότφριντ Τσίγκλερ, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της GHH
1933: Αδόλφος Χίτλερ, Καγκελάριος του Ράιχ (ο τίτλος αφαιρέθηκε το 1945)
1933: Πάουλ φον Χίντενμπουργκ, Στρατάρχης και Πρόεδρος του Ράιχ (ο τίτλος αφαιρέθηκε το 1945)
1933: Καρλ Σταϊνχάουερ, Μουσικός Διευθυντής
1937: Μπέρτολτ Ότο Χαβεντστάιν, Δήμαρχος από 1906 έως 1930
1938: Πάουλ Ρόις, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της GHH
1945: Χέρμαν Κέλερμαν, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της GHH
1956: Γκέρχαρντ Βιρτς, Αρχιεπισκοπικός Σύμβουλος
1998: Φρίντχελμ βαν ντεν Μοντ, Δήμαρχος από 1979 έως 1997
Αδελφοποιημένες Πόλεις
Middlesbrough (Ηνωμένο Βασίλειο), από το 1974
Saporoshje (Ουκρανία), από το 1986
Freital (Σαξωνία, Γερμανία), από το 1990
Iglesias (Σαρδηνία, Ιταλία), από το 2002
Carbonia (Σαρδηνία, Ιταλία), από το 2002
Μερσίνη (Τουρκία)
Παραπομπές
↑ Πληθυσμός βάσει Κρατιδιακής Υπηρεσίας Επεξεργασίας Δεδομένων και Στατιστικής, Πληθυσμός διοικητικής περιφέρειας Ντίσελντορφ, 31 Δεκεμβρίου 2007, ανακτήθηκε 26 Σεπτεμβρίου 2008
↑ osterfeld-westfalen.de, Επίτιμοι πολίτες του Ομπερχάουζεν, ανακτήθηκε 26 Σεπτεμβρίου 2008
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημη ιστοσελίδα του Ομπερχάουζεν
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Oberhausen της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Πόλεις της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας Άαχεν | Βάρεντορφ | Βέζελ | Βόννη | Βούπερταλ | Γκελζενκίρχεν | Γκύτερσλο | Έσσεν | Ένεπεν-Ρούρ | Ζίγκεν-Βίττγκενστάιν | Ζοστ | Ίζερλον | Κλέβε | Κολωνία | Κρέφελντ | Κώσφελντ | Λεβερκούζεν | Λίππε | Μαίρκισερ Κράις | Μέττμανν | Μενχενγκλάντμπαχ | Μιλχάιμ | Μίνστερ | Μίντεν-Λίμπεκκε | Μπέργκις Γκλάντμπαχ | Μπίλεφελντ | Μπόρκεν | Μπότροπ | Μπόχουμ | Ντύρεν | Ντίσελντορφ | Ντόρτμουντ | Ντούισμπουργκ | Όλπε | Ομπερμπέργκισερ Κράις | Ομπερχάουζεν | Ούνα | Όυσκίρχεν | Παντερμπόρν | Ρέκλινγκζάουζεν | Ρέμσαϊντ | Σόλιγκεν | Στάινφουρτ | Φίρζεν | Χάγκεν | Χάινσμπεργκ | Χαμ | Χαέρφορντ | Χέξτερ | Χόχζάουερλαντκράις | Χέρνε |
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License