Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Άνοιξη - Ένας μουσουλμανικός στόλος εφοδιασμού με 760 πλοία υπό τον Σουφιάν φτάνει από την Αίγυπτο και τη Βόρεια Αφρική, κρυμμένος κατά μήκος της ασιατικής ακτής. Οι Βυζαντινοί μαθαίνουν για την τοποθεσία του στόλου από αποστάτες χριστιανούς Αιγύπτιους ναυτικούς. Ο αυτοκράτορας Λέων Γ΄ στέλνει ξανά το βυζαντινό ναυτικό. τα ελληνικά πυροσβεστικά πλοία του καταστρέφουν τα εχθρικά σκάφη στη Θάλασσα του Μαρμαρά και αρπάζουν τις προμήθειες τους στην ακτή, αρνούμενοι τις ζωτικές προμήθειες του στρατού που πολιορκεί.[1] Στην ξηρά, τα βυζαντινά στρατεύματα στήνουν ενέδρα σε έναν προελαύνοντα αραβικό στρατό και τον καταστρέφουν στους λόφους γύρω από τη Σοφών, νότια της Νικομήδειας (σημερινή Τουρκία).[2][3][4][5] Οι Άραβες κατακτητές υποφέρουν ακόμα από την πείνα και τον λοιμό.
15 Αυγούστου - Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης: Βουλγαρική δύναμη ανακούφισης επιτίθεται στις γραμμές πολιορκίας στην Κωνσταντινούπολη, στη δυτική πλευρά του Βοσπόρου. Σύγχρονοι χρονικογράφοι αναφέρουν ότι τουλάχιστον 22.000–32.000 Άραβες σκοτώνονται κατά τη διάρκεια των βουλγαρικών επιθέσεων. Ο χαλίφης Umar II αναγκάζεται να άρει την πολιορκία μετά από 13 μήνες. ο μουσουλμανικός στρατός προσπαθεί να αποσυρθεί μέσω της Ανατολίας, ενώ οι υπόλοιποι διαφεύγουν δια θαλάσσης με τα υπόλοιπα σκάφη. Ο αραβικός στόλος υφίσταται περαιτέρω απώλειες από καταιγίδες και έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας.[6] Σύμφωνα με αραβικές πηγές, 150.000 μουσουλμάνοι χάνονται κατά τη διάρκεια της εκστρατείας.[7]
Δυτική Ευρώπη
Μάχη του Soissons: Ο βασιλιάς Chilperic II της Neustria και ο δήμαρχος του παλατιού Ragenfrid, συμμάχησαν με τον Eudes, ανεξάρτητο δούκα της Ακουιτανίας, βαδίζουν στο Soissons στην Πικαρδία (βόρεια Γαλλία). Δυστυχώς, ένας στρατός Φράγκων βετεράνων υπό τον Charles Martel νικάει τους Νευστριανούς συμμάχους, οι οποίοι κάνουν μήνυση για ειρήνη. Ο Chilperic φεύγει στη γη νότια του ποταμού Λίγηρα και ο Ragenfrid δραπετεύει στο Angers. Ο Κάρολος επιλέγει διπλωματικά να μην εκτελέσει τους ηγέτες του εχθρού και γίνεται αδιαμφισβήτητος dux Francorum, τερματίζοντας τον Φραγκικό εμφύλιο πόλεμο.
Καλοκαίρι – Μάχη της Κοβαντόνγκα: Ο Πελάγιος (Don Pelayo) ανακηρύσσεται βασιλιάς (caudillo) και νικά τις δυνάμεις των Umayyad υπό τον Munuza, επαρχιακό κυβερνήτη της Asturias, στο Picos de Europa (κοντά στην Covadonga). Αυτό σηματοδοτεί την αρχή της Reconquista, της χριστιανικής ανακατάκτησης της Ιβηρικής χερσονήσου. Ιδρύει το Βασίλειο της Αστούριας και εγκαθιστά μια στρατιωτική βάση στο Cangas de Onís (βορειοδυτικά της Ισπανίας)[8] (ή 722).
Ο βασιλιάς Λιουτπράνδος των Λομβαρδών χτίζει μια στενή συμμαχία με τον Κάρολο Μαρτέλ και επιτίθεται στα βαυαρικά κάστρα στον ποταμό Adige, διατηρώντας στρατηγικό έλεγχο των αλπικών περασμάτων στις ιταλικές Άλπεις (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Βρετανία
Ο βασιλιάς Coenred της Northumbria πεθαίνει μετά από 2 χρόνια βασιλείας. Ο θρόνος καταλαμβάνεται από τον Osric, πιθανώς νεότερο αδερφό ή ετεροθαλή αδερφό του αείμνηστου βασιλιά Osred I.
Η πρώην βασίλισσα Cuthburh της Northumbria, ηγουμένη του Wimborne, πεθαίνει στο αβαείο της και θάβεται εκεί (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Ανά θέμα
θρησκεία
Ο γεννημένος στο Wessex ιεραπόστολος Boniface ξεκινάει για δεύτερη φορά για τη Frisia. Ταξιδεύει στη Ρώμη, όπου ο Πάπας Γρηγόριος Β' τον στέλνει σε μια αποστολή να προσηλυτίσει τους Σάξονες στην Κάτω Σαξονία (σημερινή Γερμανία).
Ο Hugh of Champagne, ξάδερφος του Charles Martel, μπαίνει στο μοναστήρι Jumièges (Νορμανδία) και ασπάζεται τη θρησκευτική ζωή ως ηγούμενος.
γεννήσεις
Κωνσταντίνος Ε', Βυζαντινός αυτοκράτορας (π. 775)
Koken, αυτοκράτειρα της Ιαπωνίας (π. 770)
Niall Frossach, Ύπατος Βασιλιάς της Ιρλανδίας (π. 778)
Ōtomo no Yakamochi, Ιάπωνας πολιτικός και ποιητής, Shogun (π. 785)
θάνατοι
Coenred, βασιλιάς της Northumbria
Cuthburh, Αγγλοσαξονική ηγουμένη (κατά προσέγγιση ημερομηνία)
Plectrude, Neustrian αντιβασιλέας
|
◄ | 7ος αιώνας | 8ος αιώνας | 9ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 714 | 715 | 716 | 717 | 718 | 719 | 720 | 721 | 722 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
