Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Μάχη της Νεοπάτρας: Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' (Παλαιολόγος) συγκεντρώνει ένα βυζαντινό εκστρατευτικό σώμα (περίπου 30.000 άνδρες), κυρίως μισθοφόρους από τη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Σουλτανάτο του Ρουμ. Τις δυνάμεις αυτές τις τοποθετεί υπό τον ίδιο του τον αδελφό Ιωάννη Παλαιολόγο και τον στρατηγό Αλέξιο Καμπαλάριο. Ο Μιχαήλ τους στέλνει εναντίον της Θεσσαλίας και υποστηρίζεται από το βυζαντινό ναυτικό με επικεφαλής τον ναύαρχο Αλέξιο Δούκα Φιλανθρωπηνό, ο οποίος διατάσσεται να επιτεθεί στα Λατινικά πριγκιπάτα και να τους εμποδίσει να βοηθήσουν τον Ιωάννη Α' (Άγγελο), ηγεμόνα της Θεσσαλίας. Ο Ιωάννης αιφνιδιάζεται από την ταχεία προέλαση των βυζαντινών δυνάμεων και εμφιαλώνεται με μια φρουρά στην πρωτεύουσά του τη Νεοπάτρα, την οποία οι Βυζαντινοί προχωρούν σε πολιορκία. Ο Γιάννης καταφέρνει να δραπετεύσει: κατεβαίνει τα τείχη του φρουρίου με ένα σχοινί και περπατά μέσα από τις βυζαντινές γραμμές. Μετά από 3 ημέρες, ο Ιωάννης φτάνει στη Θήβα, όπου ζητά τη βοήθεια του Ιωάννη Α' ντε λα Ροσ, δούκα της Αθήνας. Δέχεται περίπου 500 ιππείς με τους οποίους επιστρέφει στη Νεοπάτρα. Εν τω μεταξύ, οι βυζαντινές δυνάμεις έχουν αποδυναμωθεί, με αρκετά αποσπάσματα να αποστέλλονται για να καταλάβουν άλλα οχυρά ή να λεηλατήσουν την περιοχή. Οι Βυζαντινοί πανικοβάλλονται κάτω από την ξαφνική επίθεση μιας μικρότερης αλλά πειθαρχημένης Λατινικής δύναμης και σπάνε τελείως όταν ένα σώμα Κουμάνων αλλάζει πλευρά. Παρά την προσπάθεια του Ιωάννη να συσπειρώσει τις δυνάμεις του, αυτοί τραπούν σε φυγή και σκορπίζονται.[1]
Μάχη της Δημητριάδος: Ο Μιχαήλ Η' (Παλαιολόγος) στέλνει βυζαντινό στόλο με αρχηγό τον Αλέξιο Φιλανθρωπηνό, για να παρενοχλήσει τις λατινικές ακτές. Ένας κοινός λατινικός στόλος που αποτελείται από λομβαρδικά και βενετικά πλοία από το Νεγροπόντε (Εύβοια) και την ενετοκρατούμενη Κρήτη, δίνεται ποικιλοτρόπως σε 30 έως 60 πλοία. Ο λατινικός στόλος υπό τον ναύαρχο Γουλιέλμο Β' ντα Βερόνα αιφνιδιάζει τους Βυζαντινούς και η επίθεσή τους είναι τόσο αποτελεσματική που σχεδόν νικούν. Τα πλοία τους, στα οποία έχουν στηθεί ψηλοί ξύλινοι πύργοι, έχουν το πλεονέκτημα και πολλοί Βυζαντινοί ναυτικοί και στρατιώτες σκοτώνονται ή πνίγονται. Καθώς η νίκη φαίνεται δική τους, έρχονται ελληνικές ενισχύσεις, με αρχηγό τον Ιωάννη Α' (Άγγελο). Η άφιξή του τονώνει το ηθικό των Βυζαντινών και οι άνδρες του Ιωάννη, που επιβιβάζονται στα πλοία με μικρές βάρκες, αρχίζουν να αναπληρώνουν τις απώλειές τους και να ανατρέπουν την παλίρροια. Τα θύματα των Λατίνων είναι βαριά, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο Γκουλιέλμο. Μέχρι το βράδυ, όλα τα λατινικά πλοία, εκτός από δύο, έχουν αιχμαλωτιστεί.[2]
Ευρώπη
13 Μαΐου - Οι δυνάμεις των Μαρινιδών με επικεφαλής τον σουλτάνο Abu Yusuf Yaqub ibn Abd al-Haqq προσγειώνονται στην Ισπανία μετά από κλήση του Μωάμεθ Β', ηγεμόνα της Γρανάδας. Με ένα στόλο 20 πλοίων οργανωμένο στη Θέουτα, περίπου 5.000 άνδρες μεταφέρονται από το Alcázar Seguir στην Tarifa. Χωρίς να συναντήσει καμία σημαντική χριστιανική αντίθεση. Οι Μαρανίδες εισέβαλαν μέχρι τις πόλεις Vejer de la Frontera και Jerez.[3]
14 Ιουνίου - Μάχη της Χόβα: Ο βασιλιάς Βάλντεμαρ Μπίργκερσον ηττάται από τον αδελφό του Μάγκνους στο δάσος του Τιβέντεν.
22 Ιουλίου - Ο Μάγκνους Γ' καθαιρεί τον Βάλντεμαρ Μπίργκερσον και εκλέγεται νέος βασιλιάς της Σουηδίας στις Πέτρες της Μόρας.
8 Σεπτεμβρίου - Μάχη της Écija: Ένας καστιλιάνικος στρατός με επικεφαλής τον Nuño González de Lara ηττάται από τις δυνάμεις των Μαρινιδών.[4]
21 Οκτωβρίου – Μάχη του Μάρτους: Ένας καστιλιάνικος στρατός υπό τον Σάντσο της Αραγονίας ηττάται από τους Μαυριτανούς στο Μάρτος.[5]
27 Οκτωβρίου - Ο Floris V, κόμης της Ολλανδίας, παρέχει στην πόλη του Άμστερνταμ ελευθερία από φόρους (ονομάζονται διόδια).
12 Δεκεμβρίου - Μάχη του Roccavione: Οι δυνάμεις Ghibelline νικούν έναν ναπολιτάνικο στρατό στο Roccavione (Πιεμόντε).
Αγγλία
Άνοιξη - Ο βασιλιάς Εδουάρδος Α' (Longshanks) απαιτεί μια συνάντηση με τον Llywelyn ap Gruffudd, πρίγκιπα της Ουαλίας, στο Τσέστερ για να αποτίσει φόρο τιμής, αλλά η Llywelyn αρνείται. Σε μια προσπάθεια να προκαλέσει εσωτερικά προβλήματα, η Llywelyn επιδιώκει να παντρευτεί την 23χρονη Eleanor of Montfort, κόρη του Simon de Montfort. Αλλά η Eleanor αιχμαλωτίζεται από Άγγλους πειρατές (που απασχολεί ο Edward) στο ταξίδι από τη Γαλλία για να συναντήσει τη Llywelyn. Κρατείται αιχμάλωτη στο Κάστρο του Ουίνδσορ και χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτικό χαρτί τα επόμενα χρόνια, στις προσπάθειες του Έντουαρντ να υποτάξει τη Λάιβελιν και την Ουαλία.
22 Απριλίου – Το πρώτο καταστατικό του Westminster, που καταρτίστηκε μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Edward I (Longshanks), ορίζει τα νομικά προνόμια που επιτρέπονται στους ιδιοκτήτες γης. Αυτά βασίζονται στις έρευνες που διεξήχθησαν το 1274, σχετικά με τα δικαιώματα των γαιοκτημόνων να κατέχουν τη γη τους. Θέσπιση μιας σειράς νόμων σε 51 κεφάλαια, συμπεριλαμβανομένης της ίσης μεταχείρισης πλουσίων και φτωχών, ελεύθερων και δίκαιων εκλογών και ορισμού αδικημάτων με δυνατότητα εγγύησης και μη.
11 Σεπτεμβρίου – 1275 Βρετανικός σεισμός: Ο σεισμός έπληξε τα νότια της Μεγάλης Βρετανίας. Το επίκεντρο είναι άγνωστο, αν και μπορεί να ήταν στην περιοχή Portsmouth-Chichester στη νότια ακτή της Αγγλίας[6] ή στο Glamorgan της Ουαλίας.[7]
8 Οκτωβρίου - Μάχη του Ρόναλντγουεϊ: οι σκωτσέζικες δυνάμεις υπό τον Τζον ντε Βέσι νικούν τους Μανξ της Νήσου Μαν σε μια αποφασιστική μάχη, καθιερώνοντας σταθερά την κυριαρχία της Σκωτίας στο νησί.
Η πρώτη κύρια έρευνα των εκατοντάδων κυλίνδρων, μια αγγλική απογραφή που θεωρείται ως συνέχεια του βιβλίου Domesday που ολοκληρώθηκε το 1086, ολοκληρώθηκε. ξεκίνησε το 1274.
Αφρική
Οι δυνάμεις των Μαρινιδών καταλαμβάνουν την πόλη του Αλγέρι, την εποχή εκείνη ανεξάρτητη.[8]
Ασία
Μάρτιος – Μογγολικές δυνάμεις (περίπου 200.000 άνδρες) υπό τον Bayan of the Baarin (Εκατό Μάτια) νικούν έναν κινεζικό στρατό 130.000 ανδρών με επικεφαλής τον καγκελάριο του Song Jia Sidao στον ποταμό Yangtze. Ο Σιντάο στέλνει έναν απεσταλμένο στον Μπάγιαν για να συζητήσει μια εκεχειρία, αλλά εκείνος αρνείται να διαπραγματευτεί. Η αυτοκράτειρα Xie Daoqing αφαιρεί τον Sidao από τον βαθμό και τους τίτλους του, και αργότερα με εντολή της εκτελείται από έναν από τους φρουρούς του, καθώς στέλνεται να εξοριστεί στο Fujian.[9]
Ο 21χρονος Marco Polo μαζί με τον πατέρα και τον θείο του, Niccolò και Maffeo Polo, φτάνουν στο πολυτελές καλοκαιρινό παλάτι του Kublai Khan στο Shangdu (ή Xanadu), μετά από ένα ταξίδι 4 ετών. Παρουσιάζουν το ιερό έλαιο του «Μεγάλου Χαν» από την Ιερουσαλήμ και παπικές επιστολές του Πάπα Γρηγορίου X. Ο Κουμπλάι παίρνει τον Μάρκο στη βασιλική του αυλή και τον διορίζει «ειδικό απεσταλμένο» (πιθανόν ως φοροεισπράκτορα).[10]
Το ορεινό φρούριο Κάστρο Αλαμούτ (Αετοφωλιά) ανακαταλαμβάνεται προσωρινά από τους Μογγόλους από μια δύναμη Νιζάρι υπό τον Σαμς αλ-Ντιν Μωάμεθ.[11][12]
Απρίλιος – Η ιαπωνική εποχή Bun'ei τελειώνει και η εποχή Kenji αρχίζει κατά τη διάρκεια της βασιλείας του 8χρονου αυτοκράτορα Go-Uda (μέχρι το 1278).
Ανά θέμα
Τέχνη και Επιστήμη
Ο Jean de Meun ολοκληρώνει το γαλλικό αλληγορικό έργο μυθοπλασίας, Roman de la Rose, με μια δεύτερη ενότητα (η πρώτη ενότητα γράφτηκε από τον Guillaume de Lorris το 1230).
Αγορές
Στη Γάνδη, καταγράφεται η πρώτη περίπτωση εκπομπής ισόβιων προσόδων από μια πόλη στις Κάτω Χώρες. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει μια τάση εξυγίανσης του τοπικού δημόσιου χρέους στη βορειοδυτική Ευρώπη, που ξεκίνησε το 1218 από τον Reims.[13]
Τεχνολογία
Εφευρέθηκε το όριο διαφυγής, ένας απλός τύπος διαφυγής που χρησιμοποιείται στα ρολόγια (κατά προσέγγιση ημερομηνία).
Θρησκεία
Αύγουστος – Ο Γρηγόριος Χ πείθει τον βασιλιά Αλφόνσο Χ (τον Σοφό) να παραιτηθεί από την αξίωση του για τον τίτλο του «Βασιλιά των Ρωμαίων». Ο Γρηγόριος κερδίζει υποστήριξη στη βόρεια Ιταλία μέσω του Ροδόλφου Α', βασιλιά της Γερμανίας.[14]
Ο Ramon Llull, Ισπανός λόγιος και θεολόγος, ιδρύει ένα σχολείο στη Μαγιόρκα για να διδάξει αραβικά σε ιεροκήρυκες, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τον προσηλυτισμό στους Μαυριτανούς. Ανακαλύπτει επίσης τον διαιθυλαιθέρα.
Ο Rabban Bar Sauma, Κινέζος Νεστοριανός μοναχός, ξεκινά ένα προσκύνημα από την Κίνα στην Ιερουσαλήμ. Ταξιδεύει στο Hotan, το Kashgar, το Taraz και το Khorasan (σύγχρονο Αφγανιστάν).[15]
Η εποχή των tosafot (μεσαιωνικοί σχολιαστές του Ταλμούδ) τελειώνει (ξεκίνησε το 1100).
Γεννήσεις
18 Αυγούστου - Bartholomew Badlesmere, Άγγλος ευγενής (π. 1322)
27 Σεπτεμβρίου - Ιωάννης Β' (ο ειρηνικός), Ολλανδός ευγενής (π. 1312)
20 Οκτωβρίου - Chungseon (ή Wang Jang), Κορεάτης ηγεμόνας (π. 1325)
Άντριου Χορν, Άγγλος λόγιος, επιμελητής και συγγραφέας (π. 1328)
Aymer de Valence, Άγγλο-Γάλλος ευγενής και ιππότης (π. 1324)
Dnyaneshwar, Ινδός ινδουιστής ποιητής, φιλόσοφος και συγγραφέας (π. 1296)
Eleanor of Brittany, Αγγλο-Νορμανδική Βενεδικτίνη ηγουμένη (π. 1342)
Fernando de la Cerda, Ισπανός ευγενής και πρίγκιπας (π. 1322)
Fujiwara no Tamefuji, Ιάπωνας ευγενής και ποιητής (π. 1324)
Gasan Jōseki, Ιάπωνας μοναχός και μαθητής Sōtō Zen (π. 1366)
Ζεράρ του Λουνέλ, Γάλλος ευγενής, μοναχός και ερημίτης (π. 1298)
Γρηγόριος της Ράσκας, Σέρβος αντιγραφέας, επίσκοπος και συγγραφέας (π. 1321)
Gueraula de Codines, Ισπανός λαϊκός θεραπευτής και αποκρυφιστής (π. 1340)
Hōjō Morotoki, Ιάπωνας ευγενής και αντιβασιλέας (shikken) (π. 1311)
Ουγκ ντε Μπουβίλ, Γάλλος ευγενής και καμπερλίνας (π. 1331)
Jón Halldórsson, Νορβηγός κληρικός, ιερέας και επίσκοπος (π. 1339)
Musō Soseki, Ιάπωνας Rinzai Zen μοναχός και δάσκαλος (π. 1351)
Peter of Zittau, Βοημίας ηγούμενος, ιστορικός και συγγραφέας (π. 1339)
Takatsukasa Fuyuhira, Ιάπωνας ευγενής και αντιβασιλέας (π. 1327)
William of Alnwick, Άγγλος μοναχός, επίσκοπος και θεολόγος (π. 1333)
Θάνατοι
6 Ιανουαρίου - Raymond of Penyafort, Ισπανός ιερέας (γεν. 1175)
26 Ιανουαρίου – Ulrich von Liechtenstein, Γερμανός ποιητής (γεν. 1200)
8 Φεβρουαρίου – Πάιο Πέρες Κορρέια, Πορτογάλος Μεγάλος Μάγιστρος
11 Φεβρουαρίου - Ουρανία του Βορμς, Γερμανοεβραϊκή προεστούρα
26 Φεβρουαρίου - Μαργαρίτα της Αγγλίας, βασίλισσα της Σκωτίας (γεν. 1240)
5 Μαρτίου - Shi Tianze, Κινέζος στρατηγός και πολιτικός (γεν. 1202)
9 Μαρτίου - Fujiwara no Chōshi, Ιάπωνα αυτοκράτειρα (γεν. 1218)
24 Μαρτίου - Βεατρίκη της Αγγλίας, κόμισσα του Ρίτσμοντ (γεν. 1242)
13 Απριλίου - Ελεονόρα της Αγγλίας, κόμισσα του Λέστερ (γεν. 1215)
6 Μαΐου - Μαρία της Brienne, Λατίνα αυτοκράτειρα και αντιβασιλέας (γεν. 1224)
21 Μαΐου - Cecile of Baux, αρχόντισσα και αντιβασιλέας της Σαβογιάν
29 Μαΐου - Σοφία της Θουριγγίας, δούκισσα της Μπραμπάντ (γεν. 1224)
17 Ιουνίου – Arghun Aqa (ο Πρεσβύτερος), Μογγόλος ευγενής (γεν. 1210)
15 Αυγούστου – Lorenzo Tiepolo (ή Theupolo), δόγης της Βενετίας
8 Σεπτεμβρίου - Nuño González de Lara, Ισπανός ευγενής
24 Σεπτεμβρίου – Humphrey IV de Bohun, Άγγλος ευγενής
21 Οκτωβρίου – Σάντσο της Αραγονίας, αρχιεπίσκοπος του Τολέδο (γεν. 1250)
23 Οκτωβρίου – Φερδινάνδος ντε λα Σέρντα, Ισπανός πρίγκιπας (γεν. 1255)
23 Νοεμβρίου - Μαργαρίτα του Μπαρ, Γαλλίδα ευγενής (γεν. 1220)
17 Δεκεμβρίου - Eric Birgersson, Σουηδός ευγενής (γεν. 1250)
Βεατρίκη της Σικελίας, Λατίνη αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης (γεν. 1252)
Bernard IV of Lippe, Γερμανός ευγενής και ιππότης (γεν. 1230)
Bohemond VI (ο Ωραίος), Πρίγκιπας και ιππότης Outremer (γεν. 1237)
Dietrich VI του Meissen, Γερμανός ευγενής και ιππότης (γεν. 1226)
Fujiwara no Tameie, Ιάπωνας ποιητής και συγγραφέας waka (γεν. 1198)
Geoffrey of Briel (ή Bruyères), Αχαιός ευγενής (γεν. 1223)
Jia Sidao, Κινέζος πολιτικός και μεγάλος καγκελάριος (γεν. 1213)
John FitzJohn, Άγγλος ευγενής και ηγέτης των επαναστατών (γεν. 1240)
Kujō Tadaie, Ιάπωνας ευγενής και καγκελάριος (γεν. 1229)
Λούκα Γκριμάλντι, Γενοβέζος τροβαδούρος, πολιτικός και διπλωμάτης
Paul Balog, Ούγγρος αντικαγκελάριος και επίσκοπος (γεν. 1227)
Xueting Fuyu, Κινέζος βουδιστής μοναχός και ηγούμενος (γεν. 1203)
|
◄ | 12ος αιώνας | 13ος αιώνας | 14ος αιώνας | ► ◄◄ | ◄ | 1271 | 1272 | 1273 | 1274 | 1275 | 1276 | 1277 | 1278 | 1279 | ► | ►► |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
