Ηγεμονία του Ναυπλίου

Τα χρόνια πρίν απο την άλωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χαρακτηρίζονται απο πολιτική αστάθεια, χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι συνεχείς επαναστάσεις, τοπικών αρχόντων κατα της κεντρικής εξουσίας της Κωνσταντινουπόλεως, μέσα σε αυτά τα πλαίσια εντάσονται οι επαναστάσεις που προκάλεσαν στην Φιλαδέλφεια της Μικράς Ασίας, ο Αρχοντας Μαυροθόδωρος αλλα και ο Πανυπερσέβαστος Πελλοπονήσου Λέοντας Σγουρός το 1201, η επανάσταση του Μαυροθόδωρου στην Φιλαδέλφεια κατεστάλει απο τον Στρατηγό Βατάτζη ενώ η επανάσταση του Σγουρού με την σύμπραξη του αδερφού του στην Πελλοπόνησο φαινόταν ότι είχε εδραιωθεί εάν δεν είχε μεσολαβήσει η Δ΄Σταυροφορία. Ο Λέοντας Σγουρός αφού εδραίωσε την κυριαρχία του και θέλοντας να επεκτείνει τα όρια της επικράτειας του επιτέθηκε στην πόλη των Αθηνών, την οποία υπερασπίσθηκε με σθένος ο Μητροπολίτης της Μιχαήλ Χωνιάτης μη μπορώντας να καταλάβει τον Παρθενώνα στον οποίο είχαν εγκατασταθεί οι τοπικές αρχες, προχώρησε βόρέια φτάνοντας έως την Πόλη της Λάρισας στην σημερινή Θεσσαλία όπου συνάντησε τον έκπτωτο Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Αλέξιο Γ΄ Άγγελο και σε μία προσπάθεια να δικαιολογήση της πράξεις του νυμφέυεται την κόρη του Ευδοκεία. Μπροστα στον κίνδυνο να περικυκλωθει απο της δυνάμεις του Βονιφάτιου του Μομφερά Βασιλεα της Θεσσαλονίκης υποχωρεί προς την Νότια Ελλάδα και ωχηρώθηκε στα τρία Κάστρα του τα οποία έπεσαν στον Βονιφάτιο του Μομφερά με την συνδρομή και του Πριγκηπάτου της Αχαίας. Η παράδοση θέλει τον Λέοντα Σγουρό να πέφτει απο τα τείχη του Ναυπλίου και να αυτοκτονεί πριν την είσοδο των στρατευμάτων του Βονιφάτιου, έτσι τελείωσε άδοξα η Ηγεμονία του Ναυπλίου

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License